رواية مجنونتي الفصل الثاني والعشرون والاخير 22
البارت 22 (الاخيره)
مجنونتى
ذهبت رحمه وجلبت الثلج فوضعته داخل ملابس نور
على ظهرها
فستيقظت نور وهى تنتفض وتتحرك بشده وديما ورحمه يضحكون بشده عليها
نور: يالههههههههههههههوى اععععععععع طلعيه طلعيه بسرعه
رحمه بضحك : اى ياوحش مش كده الله ده النهارده فرحك حتى
نور: والله يا رحمه الكلب لوريكى
رحمه بتمثيل: انا ده انا غلبانه
نور: انتى مش غلبانه انتى حيوانه
اخرجت نور الثلج وكانت ديما سقطت ارضا من شده الضحك على نور
ديما بضحك: خلاص يانور بقا اتاخرتى
نور: هاخد شاور وافطر
رحمه بتريقه: الحقى بتقولك شاور الله يرحم ابوكى كان بيركب الحماره ويبدل
جلست ديما ورحمه يتحدثون ويضحكون على نور
بعد مرور القليل من الوقت خرجت نور
نور بغرور: هاتيلى يا صعلوقه انتى الفطار انا العروسه
رحمه: عروسه ولا ليبتون نيهيهيهيهاااااا
ديما: يخربيتك يارحمه عمرو تلاقيه مات من كلامك ده
رحمه وهى تضع قدم فوق الاخرى: والله يا اختى عمرو بيبقى عاوز يدينى بالطفايه ال محدش بيستخدمها فى وشى بس تقريبا بيفتكر انى مراته ومش هيقدر على بعدى
نور: ياشيخه اتوكسى تلاقيه ما صدق خلص منك اصلا
ديما: انتوا فيكوا ال هتتجوز وال اتجوزت وزهره شبابكم ماتت انما انا سنجل الله اكبر عليا عليا قعده قدام التلفزيون للمسلسلات والتسالى ولا بقا المحشى عليا لفه ورق عنب انما اى عنب
نور: والنبى ياختى زهره شبابى علشان تتفتح تانى محتاجه مايه نار
رحمه: انا بقول بلاش كلام كتير ويلا اتأخرنا جااااامد
مر الوقت وحل المساء وجائت اللحظه المنتظره ل أدهم ف ذهب أدهم لنور الغرفه ثم وجدها تجلس بهدوء نظرت له فكان مثل المسحور بسحر أسود من شده جمالها
أدهم: انا بقول نلم نفسنا علشان لو اتطلقنا تاني هتكون التالته والتالته تابته
نور: ما انت ال بتطلق انا مالى
أدهم: لا اوعدك يانور هحاول اعمل كل ال اقدر عليه علشانك وعلشان اسعدك
نور: اما نشوف يا خويا
أدهم: فصيله بس بحبك
نور: الله يسترك والله
ادهم: يلا يانور متشليش امى
خرجت نور وادهم الى الجميع فكانت نور ترتدى الفستان الأبيض وحجابها الذى جملها وحلاها اكثر وزاد جمالها وادهم صاحب البدله السوداء التي كانت جميله جدا على جسده الرياضى واكتافه العريضه
قام أدهم بترجيع نور الى ذمته مره اخرى
نور: يااااه يا ادهم والله لطلعه عليك بعدين
أدهم: مش من اولها كده اهدى شويه يانورى
نور: والبت واطيه فين مش شيفاها
أدهم: رجعتلك حقك منها بنفس الطريقه وبعدين سيبك منها دلوقتي هبقا احكيلك بعدين بقا
نور: امممم ماشي
بعد قليل
توجهوا رحمه وديما الى مكان أدهم ونور
رحمه: بقولك اى يا عم انت هات البت شويه هنرقص روح شوف صحابك اى النداله دى
ادهم: ا
لم يكمل كلامه فوجد نور ورحمه تسحبها هى وديما ويرقصون فتوجهوا عليه اصدقائه وعمت الفرحه المكان وتعالت الزغاريط
وجائت لحظه رقصه أدهم ونور سويا
ديما: طب سلامو عليكو مليش فى المحن هطلع بره شويه علشان صدعت واجى
رحمه: ماشي روحي وانا هرقص مع عمرو اهو جه من شويه اهو احسن من مفيش برضو
ديما: ماشي يا موحنو
خرجت ديما ووقفت نظرت للسماء فوجدت شخص يقف ورائها
الشخص: احم احم لو مش هدايقك يعني ممكن ان انا اقف هنا شويه
ديما بداخلها: وانا مال امى هو المكان مكانى
ديما ببسمه: اه طبعا اتفضل
الشخص: اممممم طب بصراحه بقا علشان انا بحب الصراحه انتى لفتى نظرى واعجبت بيكى جوه ف كنت حابب اتقدم ليكى لو ده شئ مش هيزعلك يعنى
ديما: لا بس تقدر تكلم بابا مش انا
الشخص: اه طبعا انا اسمى يوسف و ياستى ادينى رقم باباكى وهكلمه
ديما: اتفضل *******
اعطت ديما الرقم للشخص ودخلت الى القاعه مره اخرى
قالت ديما ل رحمه ما حدث
رحمه: يكونش حد اتص فى نظره وعاوز يتجوزك
ديما: ليه يعني يكونش بايره انا ولا بايره
رحمه: مش ال قصد بس انتى اصلا مش بتخلى حد يكلمك اشمعنا ده ها ها ها ها
ديما: اهدى هو بصراحه الواد مز مقدرتش اقول لا يعني وبعدين قلبى المهزق ده مش عارف كان بيرقص على شيك شاك شوك ليه لما قالى كده
رحمه: طب جوزنا اتنين فى يوم حلو بركه
ديما: متكبريش الموضوع
مرت الايام ومر سبعه اشهر وبعد السبع اشهر زفاف ديما على يوسف ف هم فى فتره الخطوبه وجدوا انهم متشابهين جدا وتوافقوا وتم الزفاف بحمد الله وكانت هذه الايام والاشهر كل يوم حكايه فى منزل أدهم ونور فهم كانوا يتشاجرون طوال الاشهر الاولى ولاكن بعد ذلك قل التشاجر بينهم تدريجيا ف نور اصبحت عاشقه لهذا العاشق الولهان
فى صباح يوم جديد
نور: اععععععععع أدهم
أدهم: اى فى اى
نور بدموع: انا حامل
مجنونتى
للكاتبه AyaAmr Sharaky
تمت ❤✨
لقراءة ومتابعة روايات جديده وحصريه انضم الينا هنا:- اضغط هنا
•تابع الفصل التالي "رواية مجنونتي" اضغط على اسم الرواية