رواية منقذي الامير الفصل الثاني 2 - بقلم آية طه
تنظر له ملك بعيون دامعه:انا اللى كنت فين؟ولا انت اللى كنت فين؟فى حد يسيب بنت لوحدها فى العربيه على طريق الصحراوى كدا ويمشي من غير مايقول اي حاجه؟
ياسر:والله انتى اللى هتعلمينى اعمل ايه ومعملش ايه؟كنت بجبلك اكل ومايه علشانك بس اقول ايه ما انتى واحده متعرفش يعنى ايه حد يعملها حاجه كويسه ابدا وبتعاتبينى على ايه؟سيبك فى العربيه مش فى الشارع زى ناس كدا ولا نسيتى.
ملك بصدمه تزقه بعيد:لا منستش يامحترم بس كمان افتكر انى اتخدعت اكيد مكنتش اعرف ان دا اللى هيحصل وانا مطلبتش منك حاجه اصلا علشان تقول”علشانى”تمام.
ياسر:بغضب يمسك بيدها:انتى كمان مش عجبك وبتتأمرى على ايه الحق عليا انى مردتش ازعجك وسبتك نايمه بدل ماتقولى شكرا ولا كتر خيرك.
ملك بوجع وحزن:وانت مين اداك الحق انك تزعقلي وتتعصب عليا وتمسكنى كدا.
ياسر:انك مسؤليتى لحد ماتوصلي بيتك فهمتى ويلا اركبي علشان نمشي واوصلك واخلص من الحوار الزفت دا.
وترك يدها وذهب ليركب السياره وهى ذهبت ورائه بحزن وكسره فهى لا تملك حلا اخر غير الركوب السياره معه.بعد فتره من الوقت يمد ياسر يده بالاكل والماء لملك ويقول:اتفضلي كلي انتى من امبارح مأكلتيش حاجه.
ملك وهى تنظر للشباك السياره:متشكره مش عايزه ابقى بزود الحوار الزفت عليك انت كتر خيرك لحد هنا شكرا.
ياسر:يابت الناس افهمينى وبلاش نتعصب تانى تمام انتى مسؤليتى لحد ما اوصلك بيتك علشان عم سمير وعلشان انا مش من طبعى اخذل حد ولما فجاه كدا ملاقتكيش خفت عليكى لانك مسؤليتى وخفت اصغر فى عينى وعين عم سمير علشان كدا اتعصبت عليكى فهمتى.
ملك بحزن:دا مش مبرر انك تتعصب عليا وتزعقلى كدا وانا مالى تصغر في عينك ولا عين سمير انا مالى انا محملتكش مسؤليتى انت اللى عرضت عليا مساعدتك وانا فعلا متشكره جدا لحضرتك بس مش للدرجه دى حضرتك وبعدين انت متعرفش ايه اللى خلانى انزل من العربيه اصلا وبردو انت ملكش الحق تقولى الكلام اللى انت قولته دا.
ياسر:معاكى حق انا اسف بس انا مش بعرف اتحكم باعصابي طب انا ممكن اعرف ايه اللى منزلك من العربيه.
ملك:مع ان السؤال متأخر بس ماشي انا لاقيت شباب شكلهم مش طبيعي بيخبطو على ازاز العربيه وبيقولو حاجات غريبه وانت مكنتش موجود فنزلت من العربيه بسرعه علشان اشوفك فين لانى كنت خايفه ومش عارفه اعمل ايه نزلت ادور عليك وملقتكش غير وانت بتزعق فيا.
ياسر:يابنتى انتى عايزه تجننينى ولا ايه؟!!يعنى انتى كنتى فى العربيه اقفليها عليكى واستنى عقبال مااجى مش هيعرفوا يقربو ليكى واضربي كلاكس العربيه انا هنتبه ان فى حاجه وهرجع للعربيه انما انتى تنزلى كدا هتهربي منهم يعنى ولا مش هيعرفوا يطولوكى مثلا.انتى دماغك دى بتشتغل ازاى مش عارف.
ملك تنظر له بعصبيه:والله انا كنت خايفه يكسروا عليا ازاز العربيه ودا اللى جه فى دماغى اعمله وبس.
ياسر:طب ممكن لحد مانوصل للبيت متشغليش دماغك خالص ممكن ويلا كلي علشان ميحصلكيش حاجه انا مش ناقص والله.
ملك بتهجم:ايه الاسلوب دا هو انت كدا طبيعي يعنى دا مش اسلوب على فكره ولا اقول لحضرتك خلاص ممكن تسبنى هنا احنا خلاص اهو داخلين على القاهره واكيد هلاقي حد يوصلنى وشكرا لتعبك معايا جدا وانا اول ما اوصل هبعتلك الحساب عند عم سمير.
ياسر:هو انا مش قولتلك متشغليش دماغك لحد مانروح واوصلك اسيبك فين….. ومين يوصلك….وحساب ايه….والله العظيم الدماغ دى مش طبيعيه يعنى اولا الساعه دلوقتى 4 الفجر عايزانى اسيبك فى الشارع وامشى علشان ايه بقى مش راجل انا مثلا معنديش نخوه صح اسيب بنت زيك فى الشارع فى وقت زى دا وحتى لو انا كدا مين هيوافق يوصلك بشكلك دا وهدومك المقطعه دى تفتكرة مين واحد ابن حلال صح وانتى لو اتكلمتى على الحساب تانى هتشوفي الاسلوب اللى بجد قولتلك مليون مره انا مش عايز فلوس يابنتى مش كل حاجه فلوس فيه اخلاق فى مروءه متخلنيش انا كراجل اسيبك او اعرف ان فى حد فى محنه ومساعدهوش مابالك بقى بالحد دا يكون بنت زيك كدا يارب تكونى فهمتى.
ملك:هلشان حضرتك متحسسنيش كل شويه انك عامل معايا جميل او معروف وكل شويه تذلنى بيه احاسبك ويبقى كدا حضرتك قدمتلى خدمه مدفوعه الاجر فمش هتذلنى كل شويه زى ما بتعمل.
ياسر:لا حول ولا قوه الا بالله هو فين ذلتك بس اقولك اعملى اللى انتى عايزاه حلو كدا.ملك:انت كل شويه تقول حوار وحمل وانك مش ناقص دا ايه دا ان شاء الله.
يوقف ياسر السياره فجاه وينظر الى ملك بعصبيه:انتى دماغك دى مفيهاش حسن نيه خالص ولا اى حاجه كلمه مش ناقص قولتها قصدى بيها انك لو تعبتى ولا حصلك حاجه وروحت بيكى المستشفى بمنظرك اللى انتى فيه هيتعملى محضر وسين وجيم وحوارات عرفتى انا اقصد ايه مش اللى فى دماغك دا حرام عليكى كفايه انا منمتش من امبارح وكنت مطبق فى الشغل وسافرت معاكى وانا عندى مسؤليات ومشاغل تانيه لو تاخدى بالك يعنى فشغل العيال الصغيره دا انا مش فاضي له فيتعقلي يابنت الناس وتكبري دماغك ياما تسكتى خالص عايزه تاكلي كلي مش عايزه ماتكليش انتى ادرا بقى بمصلحتك ولا ااه صح واضح جدا انك تعرفي مصلحتك فعلا بس ما علينا خلاص اتفقنا.
ملك بحزن وهى تبكي:انا اسفه مقصدش حاجه بس انا اعصابي تعبانه وانت عارف ايه اللى حصلى كويس فطبيعي تكون اعصابي تعبانه.
ياسر:طب انتى بتعيطى ليه دلوقتى.
ويمد يده لها بمنديل تأخذه منه ملك وتقول:انت بتتعصب عليا وتزعقلى دايما وعلى كل حاجه وانا مليش غيرك دلوقتى اتحمى فيه واحس معاه بالامان وخايفه انك تزهق منى وتسبنى لوحدى من اسلوبي وطريقتى اللى مفيش حد بيستحملهم اصلا وانا بجد خايفه جدا.
ياسر:طب اهدى انا مش هسيبك غير عند بيتكم تمام كدا متقلقيش ولا تخافى تمام خلاص ممكن نتحرك بقى.
تهز ملك براسها بمعنى موافقه.
يتحرك ياسر بالسياره مش ويقول:مش هتاكلى بقى بصراحه انا جعان ومش بعرف اكل لوحدى فممكن تاكلى معايا يعنى اذا مفهاش رخامه.
ويبتسم ابتسامه خفيفه ويمد يده لها بالطعام.
تأخذه ملك ويبداوا في الاكل بعد فتره وصلوا لمنزل ملك.
ملك تجلس فى السياره وتنظر الى العماره بخوف وتوتر.
ياسر:ايه مش هتنزلى ولا ايه.
ملك تنظر له بعيون حزينه:هو انت ممكن تنزل معايا.
ياسر بصدمه:……
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية منقذي الامير) اسم الرواية