رواية محل ثقة الفصل الثالث 3 - بقلم نشوة عادل
– قلعت الدبلة من ايدها ورميتها بغضب وخرجت فتحت الباب ورزعته وراها خلت نيرمين قلبها اتنفض
كنان: يووووه خناقة كل مرة انا بجد بقيت بكره طنط نيرة دى تيجى عندنا
كيان: احسن اهى مشيت يارب متجيش تانى بقا
نيرمين: احم خلينا فى الدرس يا شباب
دخل مراد ع غرفته وهو عمال يلعن فى نفسه ع اختياره اللى جه ع دماغه دخلت ملك: مراد
مراد بغضب مكتوم: ملك لو سمحتى انا مش ناقص منك اى كلمة دلوقتى ارجوكى عشان صوتى ميعلاش واللى برة دى موجودة
ملك: انا جاية اطمن عليك ع فكرة واعرف السبب فى اللى حصل ده كله ليه؟!
مراد: كل اللى حصل عشان قولت سلام عليكم وانا داخل والمدرسة ردت عليا معملتش اى احترام لا ليا ولا انها فى بيتك ولا لوجود واحدة غريبة
ملك اتنهدت: طيب اهدى هى راحت فين؟
مراد: معرفش راحت فين ومبقتش تفرق معايا خلاص انا جيبت اخرى منها ومن تصرفاتها الطايشة
ملك: جاى تقول الكلام ده وفرحك بعد شهر!
مراد: يعنى هى كانت عملت بكلامك ما هى قلعت الدبلة ورميتها
ملك: معليش ي مراد انت عليك الاستحمال وبعدين ربنا سبحانه وتعالى قال: الرجال قوامون عن النساء
مراد: وكمان قال لا يكلف الله نفساً الا وسعها وانا بجد مليت ده الخناق والمشاكل بينا اكتر من النفس اللى بتنفسه تعبت ونفسيتى تعبت ومش حاسس بفرحة
ملك: والله القرار فى ايدك انت لو مش مرتاح انت مش مجبر تكمل طالما لسه ع بر ومكتبش كتابكم
مراد: تمام انا هنزل دلوقتى
كانت ملك هتمنعه بس هى عارفة انه عنيد واثناء خروجه لقى نيرمين بتقول لكنان: وبعدين بقا انا مش قولت بلاش تشغل دماغك بأى حاجة وتركز معايا بالشرح
مراد: احم فيه مشكلة حضرتك ؟!
نيرمين رفعت وشها ولما شافته افتكرته لكن اتكلمت بجدية:لا هو بس فى وقت السيشن بيشغل تفكيره فى اى شئ تانى وده بيخلى تركيزه وقوة استيعابه وفهمه يقل
مراد بزعيق لكنان: اسمع قسما بالله لو مافوقت لنفسك انا هفوقك انت فاهم دى مش اول مرة يتشكى منك صدقنى المرة الجاية هيكون فيه عقاب
كنان بخوف: ح ..حاضر ي خالو
نيرمين: لو سمحت ممكن كلمة ع انفراد
مراد باستغراب: اكيد
وقفت نيرمين معاه ع جنب وقالت: ياريت بلاش تضربه لان ده هيخليه يعند اكتر وكمان يكرهنى ويكره المادة وكمان مكنش ينفع تزعقله قصادى انا واخته
مراد: للاسف كنان عنيد فعلا ولو معملتش كده هيسوق فيها لما احرجه قصادك مرة هيحرم يكررها تانى وبعدين انا مش بمد ايدى عليه عقابى ليه بيكون حرمانه من حاجة بيحبها مش اكتر
نيرمين: تمام شكرا
مراد بابتسامة: العفو عن اذنك
نزل مراد ركب عربيته وقعد فيها سند برأسه لورا وفجأة لقى حد بيخبط ع الازاز من برة وكانت نيرة فتح الازاز ليها بصتله بعيون ندمانة: اسفة
فتح ليها مراد الباب: تعالى
نيرة ركبت وقفلت الباب وقالت: حبيبى بجد اسفة بس والله انا فعلا بغير عليك ومش بعرف اتحكم فى نفسى
مراد: بس انتى عارفة كويس ان عمرى ما ابص لغيرك وانا مرتكبتش جناية انا رميت السلام مش اكتر
نيرة: خلاص اسفة مش هعمل كده تانى يا كتكوتى
مراد بضحك: ي بنتى ارحمينى ابقى وكيل نيابة ومتحكم فى شنابات اما حد يسمعك بتقوليلى يا كتكوتى هيهبونى تانى ازاى بس
نيرة: مش مهم اللى غيران مننا يقلدنا ها فين دبلتى بقا ؟
طلعها مراد ولبسها ليها وباس ايدها فجأة حضنته وقالت: بحبك اوى ي بيبى
مراد: احم نيرة قولتلك الف مرة بلاش تحضنينى قبل كتب الكتاب
نيرة: ده ليه انا بحبك وواثقة فيك!
مراد: وانا كمان بحبك اوى ولانى بجد نفسى علاقتنا دى تتم برضا ربنا مش عاوز المسك الا لما تكونى حلالى
نيرة بتزمر: انت مالك مكبر الموضوع كده ليه ده حضن عادى
مراد: لا مش عادى انا لسه محرم عليكى بعد كتب الكتاب انا اللى هزهقك احضان
نيرة : امممم طب يلا روحنى بقا
ساق مراد لحد بيتها واطمن انها طلعت وبعدها قرر يرجع ع البيت لقى الدنيا بتمطر جامد
عند نيرمين خلصت السيشن وكالعادة اتكلمت شويه مع ملك اللى قالت: انا اسفة ع اللى حصل من شويه
نيرمين: لا عادى حضرتك مفيش مشكلة بس انا اسفة فى سؤالى هى مين دى؟
ملك: دى خطيبة مراد اخويا
نيرمين: خطيبته بس؟!
ملك: ايوة انتى مستغربة طبعا عشان جاية معاه البيت ولوحدها من غير حد من اهلها مش كده!
نيرمين باحراج: احم انا اسفة
ملك: لا عادى متتأسفيش بس هنا عادى وبعدين هى تربية سبور جو العادات والتقاليد ده مش فى قاموسها
نيرمين: تمام ربنا يوفقهم عن اذن حضرتك
كانت نيرمين بتفتح الباب ولقت الدنيا بتمطر جامد وفيه برق ورعد ….ملك: يا خبر استنى مينفعش تمشى والجو كده
نيرمين: لا عادى انا اصلا بحب المطر وكمان مينفعش اتأخر عن البيت اكتر من كده
ملك: طب استنى بس ع اما تهدى شويه
نيرمين: عادى والله متقلقيش هاخد تاكسى من تحت البيت
فجأة ظهر مراد وقال: طالما مصممة تمشى انا هوصلك ووووووووو………..
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية محل ثقة) اسم الرواية