رواية محل ثقة الفصل الخامس 5 - بقلم نشوة عادل
– بقولك ايه معاكى رقم ميس نيرمين محتاجه ضرورى
ملك باستغراب: وانت بتسأل عن رقم ميس نيرمين ليه ان شاء الله!
مراد : احم كنت عاوز اعتذرلها عن الطريقة اللى كلمتها بيها بس والله انا كنت خايف عليها
ملك بخبث: خايف عليها!
مراد: لا مش خايف عليها بالمعنى اللى فهمتيه اقصد يعنى ان لو كان حصلها حاجة مكنتش هسامح نفسى لانى انا اللى اخدتها ع الشارع ده
ملك: ااااه قولتلى وانت من امتى بتعتذر عن تصرفاتك يا مرمور
مراد: يووووه ي ملك بالله قولتلك الف مرة متقوليش الدلع الماسخ ده بجد بيعصبنى
ملك: خلاص يا عسل متتعصبش علينا ع العموم اعتبر اعتذارك واصل
مراد: ازاى يعنى؟!
ملك: انا هكلمها واعتذرلها بالنيابة عنك
مراد: مينفعش يا ملك انا اللى غلط مش انتى وانا اللى لازم اعتذر منها
ملك : طيب استنى بقا للسيشن الجاى لانه مينفعش اعطيك رقمها بدون موافقتها
مراد : امممم تمام ممكن تجيبلى اكل عشان جعان
ملك: عيونى
خرجت ملك وهى مستغربة حالة مراد انه مش حزين ع علاقته اللى لسه قاطعها وكمان اهتمامه الغريب بنيرمين ونظراته ليها ابتسمت وقالت: معقول يكون اللى فى بالى صح طب ياريت والله
فى المساء عند نيرمين كانت صحيت من النوم والبيت كله نايم قامت صلت فرضها ومسكت الفون لقت كذا مكالمة من ملك بصت فى الساعة لقت الوقت متأخر فقررت ترد بماسدج : السلام عليكم مدام ملك انا اسفة جدا كنت نايمة ولسه صاحية حالا خير فى حاجة؟!
لقت ملك اونلاين وردت: لا ابدا والله انا كنت بطمن عليكى وحبيت اعتذر عن اللى مراد عمله
نيرمين افتكرت وقالت: لا ابدا حضرتك حصل خير
ملك: حقيقى بعتذر بس مراد كان مضايق شويه ونفسيته تعبانة
نيرمين: اخدت بالى بس انا اضايقت انه زعقلى بالشارع وادام الاشكال اللى كانوا واقفين
ملك: حقك عليا وهو اصلا كان عاوز ياخد رقمك عشان يكلمك ويعتذرلك
نيرمين: ايه لا طبعا مينفعش
ملك: متقلقيش مرضتش اعطيه ليه الا لما استأذنك الاول
نيرمين: لا بلاش وقوليله انا مش زعلانه تصبحى ع خير
ملك : وانتى من اهله
تانى يوم كانت نيرمين فى المدرسة لفت طالب عليها ببوكيه ورد وفيه شوكليت كتير ..الطالب:ميس نيرمين عمو عطانى ده وقالى اعطيه ليكى
نيرمين: عمو مين يا حبيبى
الطالب: معرفوش والله ممكن اخد واحدة شوكليت من دى!
نيرمين: طبعا ي روحى اتفضل
اخدها الولد ومشى نظرت نيرمين للبوكيه باستغراب ولقت ورقة مكتوب فيها: اعتبرى ده اعتذار عن اللى عملته انا اسف ..مراد
نيرمين بابتسامة: مراد! والله شكلك مجنون بس اعتذارك لذيذ ياريت تزعلنى تانى ..احم ايه اللى انا بقوله ده
خلص اليوم الدراسى وكانت خارجة لقيته واقف بعربيته قدام المدرسة راحت ليه : استاذ مراد بتعمل ايه هنا؟
مراد: ابدا جاى اخد كيان وكنان لان ملك عندها شغل مهم وطلبت منى اروحهم
نيرمين: احم ميرسى ع الورد والشوكليت
مراد بغمزة: يعنى اعتبر كده انك سامحتينى مش كده
نيرمين باحراج : لا مفيش زعل ولا حاجة
مراد مد ليها ايده: يعنى صافى يا لبن
نيرمين بايد مرتعشة: حليب يا قشطة
مراد: طيب تحبى اوصلك؟
نيرمين: لا كتر خيرك انا هاخد تاكسى عن اذنك
مشيت نيرمين وسط نظرات مراد خرجوا كيان وكنان ووقفوا ادام مراد اللى مكنش واخد باله منهم
كيان: احم احم نحن هنا يا سيادة الظابط
كنان: تانى تانى يا بنتى قولنا وكيل نيابة مش ظابط
كيان: يعنى اقوله ايه بقا؟
كنان: قوليله يا حضرة المستشار ثم ان ده مش موضوعنا اصلا انت سرحان فى ايه يا باشا ايه اللى واخد عقلك!
مراد: واخد عقلى ازاى؟!
كيان: تصل احنا بقالنا عشر دقايق واقفين وانت دماغك مش فيك اللى واخده يتهنى بيه
مراد: ااااه شكلكم كده فايقين عليا صح
كيان: ع فكرة يا خالو هى جميلة خالص ياريت تتجوزها احنا بنحبها خالص
كنان: اه بليز يا خالو تخيل كده هناخد عندها درس ببلاش
مراد: هتجننونى ادامى يلا زمان ماما مستنيانا عشان الغدا يلا يا لمضين
عدى شهر وصداقة نيرمين ومراد اخذت منعطفها وفى يوم رن جرس الباب فى منزل نيرمين وكانت الشرطة زينب بخوف: خير حضرتك عاوز ايه؟!
الظابط: مطلوب القبض ع الانسة نيرمين حسن ووووووو…..
- يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية محل ثقة) اسم الرواية