رواية جوز هند الفصل الثالث 3 - بقلم رقية
قومت جرى ونزلت تحت قبل ما يتكلم مع حد ويبان انى مخبيه عليهم زعلى
∆ استريح يا شادى دا انت لسه جاى من طريق سفر والله ما هتمشو غير لما تاكلو معانا
: سفر !!
بصيت ليه بترجى _ ايوه يا حبيبي حمدالله على السلامه
: الله يسلمك
∆هاروح اجهز الاكل يكون ابوكى جه نتغدا سوا تعالا معايا يا محمد
رد محمد بطريقه كوميديه$ بعد اذنك يا ابو نسب عشان ورايا شغل البيت
: حبيبي خد راحتك
_ جاى ليه !!
: جاى اخد مراتى
_ اسمها طليقتك
: دا انتى ذات نفسك مش معترفه ب دا انا هعترف بيه
_ انا اعترف بيه ما اعترفش دى حياتى الشخصيه متدخلش فيها
: جبتى القسا.وه دى منين
_ البركه فيك
قطع كلامنا دخول محمد $ يآرب يا ساتر يلا عشان نتغدا انتو كنتو بتتخانقو ولا اى
: وانا اقدر على زعل هند
نغزته واتكلمت بهمس _ مش هسامحك برضو
اكلنا واضطريت اروح معاه عشان اهلى
(بابا مريض سكر وضغط ف مش حابه اقوله على حاجه تضايقه يتعب ولا ادخلهم ف خلافات )
____فالبيت ___
*نورتى بيتك يا ست البنات
_ تسلمى يا طنط دا شويه وهطلق ان شاء الله
*يا بنتى ربنا يصلح ما بينكم
_ ان شاء الله بعد اذنك هطلع اغير وارتاح شويه
*اتفضلى يا حبيبتى
_________
: اخيرا الشقه بقا ليها روح
_ تصدق انك عيل صغير عامل زى اللى بيفضل يعيط على لعبه اول ما بيطولها بيركنها جنبه و لما بتضيع ولا بتتكسر بيعيط عليها
: يا هند كلامك صعب ومش سهل انى استحمله
_ يا جدع وانا اللى كنت حِمل انى اسمع تهزيقك وكلامك اللى زى السم
: ما انتى كنتى دايما كنتى بتسمعى وتسكتى اشمعنا المره دى
_ عشان جبت اخرى اديتك فرص كتير وانت مقدرتهاش كنت بقول معلش يمكن مش قاصده ممكن يتغير بس للاسف انت باصص تحت رجليك وشايف انك ادبست فيا ف خلاص طلقنى
: انا اسف ، بس طلاق مش هطلقة
_ متتكلمش معايا خالص ومن هنا ورايح مفيش كلام يجمعنا
: طب وقدام اهلنا !!
_ محدش يعرف ان فيه بينا مشاكل بس كلو دا لحد ماتتطلقنى
: انتى وخداها لعبه !! كل شويه طلقنى طلقنى انتى فكراها بالسهوله دى !
_ هعمل تنازل عن كل شيئ بس طلقنى
: مش عايزه تسمعينى
_ لا ولو انت راجل وقد كلمتك طلقنى
: لاحظى ان كلامك صعب على اى راجل يستحمله ومدام دى حريتك طب انتى طالق ...
يتبع
البارت التالت .... روايه جوز هند
بقلمي رُقيه
هل هند عندها حق ولا شادى هيقول كلام يقلب بيه الموازين ؟
دا اللى هنعرفه فالبارت اللى جاى 🤎
•تابع الفصل التالي "رواية جوز هند" اضغط على اسم الرواية