رواية انت عيني الفصل السادس 6 - بقلم جروح لا تنتهي
لفصل السادس
انت_عيني
.لا تجعلنى لعبتك!
احاديث كثيرة دارت بين امينة ونور وسيرين نظرت نورالى ساعتها وجدتها الثالثة عصرا:معلش ياطنط استئذن انا وباذن الله هجى ازور حضرتك مرة تانية
امينة:ايه والله مايحصل لازم تتغدى معانا انتى قاعدة فى بيت غريب
نور:لاابدا والله حضرتك زى ماما بالظبط والله فى كل حاجة وسيرين بجد حبتها زى نرمين اختى
سيرين:يبقى خلاص تتغدى معانا
نور:مش هقدر والله عشان بابا وماما مش بتغدوا من غيرى
فى نفس اللحظة يدخل عبد العزيز الى غرفة الصالون
امينة:تعالى ياحاج شوف نور عايزة تسبنا وتمشى من غير ماتتغدى معانا يرضيك
عبد العزيز:ايه يانور ينفع كده تزعلى الحاجة والله ماينفع انا هكلم فكرى دلوقتى واقوله انك هتتغدى معانا
نور:لالا ياعمو ملوش لزوم انا لازم اروح
كانت تخاف المواجهة مع مريهان وكانت تعلم انها ستحاول استفزازها باى طريقة حاولت التخلص من الغذاء باى طريقة ولكنها فشلت استئذن لها عبد العزيز من والدها ان تنتاول معهم وجبة الغذاء
اجتمعت العائلة على مائدة الطعام ولم تكن حضرت سيرين ونور
فارس:فين سيرين ياماما
امينة:جاية اهى ياحبيبى بتجيب نور
سيف:نور هتتغدى معانا
عبد العزيز:ايوه يا سيدى وقفت اخيرا دماغها نشفة اوى زى ابوها
سيف:ههههه ايه ياحاج هو كان تعبك كده
عبد العزيز:اوى اوى عمره
مريهان:بس ياعمو بصراحة مش من مستواك
ردت امينة: مستويات ايه يامريهان عمر الكلام ده ماكان بينا اللى بين الناس مودة ورحمة ياحبيبتى مش مستوايات
[center][center]
لوت مريهان وجومانا شفتيهم اعتراضا على كلام امينة
دخلت سيرين بصحبة نورجلستا بجوار بعضهم فى مقابل سيف ومريهان
بدات مريهان نظرات لنور متفحصة وارادت اثارتها بدات تتمايل على سيف غير مبالية بوجود والديه اللذان لم يعجبهم الوضع
مريهان:وانتى بقى مش بتشتغلى يانور
نور:انا كنت بشتغل فى شركة دكتور محمد مرتضى بس سبتها
فارس:محمد مرتضى اللى هو محمد مرتضى بتاع شركة الديكور
نور:ايوه هو اصلا عندى فى الكلية وكنت بتدرب هناك
فارس:ومعقول حد يسيب شركة زى دى مستحيل ده راجل عبقرى فى شغله
مريهان:اكيد هو اللى مشاكى
بدات الحرب الباردة ولابد لكل طرف الخروج فائزا فمن الفائز
نور:بالعكس هو لحد دلوقتى عايزانى ارجع اشتغل معاه بس انا اللى رافضة
جومانا:ههههه ليه بقى ان شاء الله معقول يبقى عايزك تشتغلى عنده وانتى ترفضى مش غريبة شوية
نور:ولا غريبة ولا حاجة ثم اسمها بشتغل معاه مش عنده
وانا اللى سبت الشغل بمزاجى ولو حبيبت ارجع هرجع
سيف:طيب ليه يانورانا عارفة دماغك النشفة مش عايزة حد يسيطر عليكى
نظرات متبادلة بين مريهان وجومانا الى نور
مريهان:وانت ياحبيبى عرفت دماغها بالسرعة دى
سيف:نور معايا من زمان طبيعى اعرف دماغها ولاايه يانور
نور:ديما ظلمنى ياسيف كده ونظرت نظرة تحدى لمريهان
جومانا:امال سيبتى الشغل ليه
فارس:اناعرفت ليه
سيف:ليه ياابو العريف
فارس:اتريق اتريق ياعم ماشى
حسام صح يانور
غيرة شعر بها سيف لايعرف سببها وظهرت على صوته:حسام حسام مين يانور
فارس:حسام مرتضى صح يانور
سيرين:مين ده ياجماعة
فارس:ده بقى مسمينه الدنجوان مش سايب بنت يشوفها او تشتغل عندهم فى الشركة غير ويلف وراها لحد مايوقعها فى شباكه
نور:مش كل الناس ضعيفة انها تقع مع واحد زى ده
مريهان:ايه عاكسك ولا وعدك بحاجة وخلى ياعينى تبقى حاجة صعبة اوى
نور:انا لحد دلوقتى محترمة المكان اللى انا فيه اكتر من كده مش هسمحلك
مريهان:ايه عايزة تضربينى ولاايه ماهو ده مستوى اللى زيك
سيف:مريهان لمى لسانك
مريهان:انا انا اللى الم لسانك ولاهى اللى الله اعلم جاية منين
نور:انا الحمد لله جاية من بيت محترم علمنى انى احترم البيت اللى انا فيه واحترم ناسه بس الواضح انك معدتيش على بيت زى بيتنا ابقى تعالى اخلى باباوماما يعلموكى الاصول
وقفت فجاة:عن اذنكم ياجماعة
عبد العزيز:خلصتم لسه حاجة تانية مفيش احترام لوجودى
جومانا:حضرتك شوفت بتعمل ازاى بجد حاجة اوفراوى بيئة بجد
سيف:فارس قول لخطيبتك تلزم حدودها احسن
نظر اليها فارس بغضب حتى تصمت
عبد العزيز:نور اقعدى كملى اكلك
نور:انا اسفة ياعمو انا الحمد لله شبعت ولازم امشى ودلوقتى
امينة :مينفعش يانور عيب ياحبيبتى
مريهان:العيب لو مطلعش من اهل العيب ميبقاش عيب
احمر وجه نور وسيف وعبد العزيز بغضب من حديث مريهان
نور:بعد اذنكم اناهمشى عشان اتاخرت
سيف:نور استنى عاوزك سيرين تعالى امسكى ايدى
قامت اليه سيرين ونظرات الكراهيةة تشتعل بين نور ومريهان بشدة
سيف:نور تعالى اوضة المكتب عايزك
نور:عن اذنكم
خرجت بصحبة سيف وسيرين الى غرفة المكتب
سيف:نور انا اسف بجد والله اعذرينى
نور:على ايه ياسيف انت ملكش ذنب فى حاجة
سيرين:معلش يانور هما كده اصلا حاجة غريبة بصراحة ياسيف مش عارفة انت بتحبها ازاى دى
الم اعتصر قلب نور من كلمات سيرين احست بالفعل انه ليس من حقها حتى الاحساس بالحب فقلبه ملك لاخرى يحبها وتحبه ولا سبب لوجودها ولابد لها من الرحيل وفورا
نور:معلش ياجماعة محصلش حاجة انا لازم امشى دلوقتى عن اذنكم
سيف:نورهستناكى الجلسة الجاية اوعى تغيبى عنى
نظرت اليه للحظات وتذكرت سيرين فقالت:ان شاء الله مش هتاخر عن اذنكم
سيف:استنى فارس يوصلك
دخلت مريهان فجاة:وفارس بيشتغل عندها ان شاء الله
تجهلتها نور:معلش ياسيف انا معايا عربيتى بره
مريهان:اه العربية المهعكة اللى بره دى
لم ترد عليها نور انما سيرين:مش شايفة انك زودتيها شوية ولا ايه
مريهان :ايه ده ايه ده وانتى بتدافعى عنها ليه
سيرين:اناحرة ادافع عن اللى بحبه وانا ونور بقينا اصحاب اوى ثم انا معنديش اخوات بنات نور بقت اختى ولاايه يانونو
نور:طبعا ياسوسو ده انتى حبيبتى
سيف:وانا مليش فى الحب جانب ولاايه
احمر وجه نور بشدة لاحظتها مريهان التى كآنها تريد الفتك بنور
استئذنت نور وخرجت بصحبة سيرين تودعها عند الباب
مريهان:مش شايف انك زودتها اوى ياسيف
سيف يدخن سيجاره المعتاد:قصدك ايه
مريهان:قصدى كلامك ودفاعك عن واحدة زى دى
سيف:نورمش اى واحدة نور الوحيدة اللى قدرت ترجعنى لحياتى من تانى نور اللى خلتنى احس ان عايش مش ميت كل واحد ينهش فيا شوية عشان مش شايف نور ملهاش مصلحة عندى غيرانى ارجع سيف من تانى سيف اللى كان قرب يموت وحياته تنتهى
مريهان:ايه ده ماتقول كمان انك بتحبها
صمت سيف لحظة كانه يراجع حديثه امن الممكن انا يكون يحب نور
لالا امن المعقول ان يكون حبها دون ان يشعر قطع تفكيره صوت مريهان:ماتردى عليا ايه لسانك وقف عن الكلام ليه بتحبها ياسيف بتحبها
تنفث سيجارته وقال بنفس عميق:معرفش
ممكن لايك و10ملصقات
- يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية انت عيني) اسم الرواية