رواية رهف الجاسر الفصل العاشر 10 - بقلم اية محمد
جاسر للجد:خير يا جدو هى رهف كويسه مش هتنزل على الغدا ليه.
الجد وهو بيحكيله اللى حصل النهارده.
جاسر:انا طالع اغير هدومى ونازل.
طلع جاسر لغرفته غير ملابسه وذهب لغرفه رهف دق الباب سمع رهف بتاذن بالدخول.
دخل جاسر لغرفه رهف
اول ما وجدت رهف جاسر امامها فتقف بعيد وهى ترتعش:ابيه جاسر حضرتك ايه اللى جابك بدرى كدا.هو هو انا عملت حاجه.
جاسر:مالك خايفه وبترتعشي كدا ليه انا بس عايز اتكلم معاكى شويه.تعالى اقعدى.
جلست رهف وجاسر امامها.
جاسر:شكرا يارهف.
رهف بذهول وجحظت عيناها وفتحت فمها.
رهف:هااا.
جاسر بابتسامه:طب اقفلى دا علشان الدبان و بايديه يغلق فمها.
رهف:احم بس هو حضرتك قولت ايه.
جاسر:لا جاسر ثابت بيقول الكلمه مرة واحده بس ومش بيعدها.بس دى هتكون اخر مرة ويغمزلها شكرا يارهف.
رهف:بس على ايه يا ابيه.
جاسر:انك محكتيش لجدو على اللى حصل امبارح وكدا.
رهف:الموضوع مش مستاهل انا مكنتش،عايزة اعمل مشاكل خصوصا بعد مشكله فريد وكدا.
جاسر:طب ايه مش هتنزلى تتغدى ولا ايه.
رهف:انزل تحت يعنى اطلع من الاوضه.
جاسر:اه الاعتذار بيلغى اى حاجه انا بجد زودتها معاكى فى الفعل والكلام كمان بس هو انا كدا لما اتعصب بتعمى.
رهف:خلاص تمام اتفضل حضرتك وانا هنزل كمان شويه.
جاسر:اه حاجه كمان دا مرهم انا جبته لكدمات ايديكى وخلى بالك الصبح هتروحى المدرسه مع السواق ولما تطلعى هتلاقى السواق ترجعى معاه تمام.
رهف:هو تمام بس.
جاسر:بس ايه تانى.
رهف:يعنى اول سنه ليا فى مدرسه جديده معرفش فيها حد مش عايزة كدا عايزة اروح واجى بالباص كدا هاتعرف على صحاب اكتر ومسيبش انطباع انى متكبره ولا حاجه عايزة ابقى عاديه.
جاسر:لا انا كدا هبقى مطمن اكتر وبعدين مش كل يوم هتروحي بالسواق و تيجي
المدرسه على نفس طريق الشركه يعنى لو وقتى يسمح ممكن انا اوديكى وكدا.
رهف لنفسها:يعنى دا هيفرق عن السواق فى ايه مش عارفه.
جاسر:انتى بتقولى ايه.
رهف:لا ابدا مش بقول حاجه بقول دا يا بختى دى المدرسه هتحسدنى جاسر ثابت بنفسه هيوصلنى ياسلام.
جاسر بابتسامه:صحيح لمضه زى ماقال جدو.
رهف:انت بردو يا ابيه بتقول كدا.
جاسر:يلا يا لمضه علشان ناكل.
وسابها ونزل وغيرت رهف ملابسها وذهبت لغرفه والدها وجلست معه فترة ثم نزلت للغدا.
الجد:رهف
كويس ياحبيبتى انك نزلتى كدا احسن.
رهف:ايوة انا قولت اكل معاكو تفتحو نفسي.
فريد:اما انا جبتلك فيلم جديد اللى في سينما اللى قولتلى عليه بما ان الخروجه فكست ومرحناش السينما انا جبته ايه رايك نتفرج عليه سوا بليل مع فشار بقى وحركات.
رهف بحماس:بجد يافريد اوك طبعا.
ثم وقع نظرها على جاسر اللى باين عليه جمود ملامحه وتعبيراته.
رهف بلعت ريقها:ولا اقولك خليها مره تانيه علشان عندى مدرسه الصبح وكدا ممكن فى الويك اند.
وبصت للطبق بتاعها وبتاكل
فريد مال على جاسر:الله يخربيتك انت مركب للبت الرعب هو دا اللى اتفقنا عليه.
جاسر:هو انا اتكلمت مهى اللى رفضت لوحدها وبعدين انا رحتلها و روقت الاجواء اعمل ايه تانى.
فريد:البت شافتك اتنفضت ورفضت من الخوف منك وبعدين مش باين انك روقت الاجواء.
جاسر:انت عايز ايه يعنى.
فريد:اتصرف وفك البت وطلعها من الرعب اللى هى في دا.
جاسر:اقوم ارقص يعنى ولا اعملها اراجوز ماتظبط يافريد.
فريد ضحك بصوت على كلام جاسر.كله انتبه لفريد.
فريد:اتبعتلى نكته فضحكت مفيش حاجه.
رهف:بجد طب قولها.
جاسر:قابل ي عم
فريد:خرجنى من الورطهدى بسرعه بدل ماهقول انا كنت بضحك على ايه.
جاسر:بعدين يارهف يبقى يقولهالك واحنا قاعدين نتفرج على الفيلم سوا.
رهف:نتفرج سوا.
جاسر:اه انا وانتى وفريد فى مشكله.
رهف:لا مش قصدى بس انا مش عايزة اتفرج النهارده.
جاسر:انا بقالى ياما مسهرتش على فيلم وكدا والواد دا مش بحب اتفرج معاه علشان بيحرقلى الاحداث وبيحسسنى انى مش فاهم يعنى من الاخر كدا عيل رخم
يتبع...
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية