رواية حلا والفهد الفصل الثاني عشر 12 - بقلم بسمة شفيق
نظرت تقى لمحمد بخوف و قالت
تقى( بخوف ) – انا …..انا …. مش ااااااا ……بصى أسألى محمد
فنظرت حلا لمحمد و قالت – و نبى يا محمد عشان خاطرى خليها توافق تلعب معانا
محمد ( ببرود ) – حتى لو هى وافقت انا اللى مكنتش هوافق
محمد – عشان انا مقبلش أن مراتى تلبس ضيق و تقعد تتنطط قدام الرجاله اللى هيبقوا فى المسابقه
حلا( بزعل ) – شكرا يا محمد على الكلام اللى انت قلته …..تقصد بطريقه غير مباشره أن انا و صحابى بنلبس ضيق و بنتنطط قدام الرجاله مش كدا
محمد – لا يا حلا انا مقصدتش كدا انا…
حلا (مقاطعه ) – عموما شكرا يا محمد …بس عاوزه افهمك حاجه أن احنا كلنا محجبات زى مراتك يعنى اللبس الضيق مكانش هنفع معانا …و كمان المسابقه للبنات بس حتى كل الكباتن اللى هناك بنات يعنى مش هيبقى فيها ولا ولد يا محترم …..(ثم نهضت سريعا و جرت الى الاعلى )
فنظر له البنات بكره ثم صعدوا وراء حلا
محمد – استنوا يا جماعه انا ….
فنظر له الجد بعصبيه و قال
الجد ( بعصبيه ) – انت ايه يا حيوان
محمد – يا جدى والله انا مكنتش….
فنهض الجد من مكانه و قال بعصبيه
الجد ( بعصبيه ) – انت مكنتش ايه يا بنأدم يا محترم ….البنت سألتك بكل زوق إذا كنت تقبل أن مراتك تلعب معاهم ولا لا….فالو كنت انت مش عاوزها تلعب كنت رد على بنت عمك بطريقه محترمه زى هى مكلمتك مش ترد عليها كدا
محمد – يا جدى انا كنت لسه هكمل كلامى بس…
فقاطعه صوت فهد
الجد( بعصبيه ) – فهد …… اهلا انت جيت يا باشا ….انت كنت فين انت كمان من امبارح ….ما هى دى اللوكانده بتاعتكم تدخلوا و تطلعوا منها زى ما انتم عايزين
فهد( ببرود ) – كنت بايت فى الجناح اللى فى الجنينه و بعدها قمت من النوم و روحت على الشركه و لسه جاى اهو…..و بعدين محدش رد عليا …فيه ايه
الجد – رد عليا بأسلوب احسن من كدا يا بنأدم
فهد( ببرود ) – مش هسأل تانى فيه ايه
فجلس الجد و مسك رأسه و تنهد بيأس و لم يرد علي فهد
فهد (بعصبيه ) – مفيش ولا واحد عاوز يرد عليا …لاخر مره هسأل فيه ايه
جاسر (بخوف ) – طب أهدى بس يا فهد و انا هؤلك ……
فحكى جاسر لفهد عن ما قاله محمد و كيف تدايقت حلا و صعدت إلى غرفتها هى و أصدقائها
فنظر فهد لمحمد نظر قاتله ثم قال له بعصبيه
فهد ( بعصبيه ) – اه يا زباله طب اقسم بالله يا محمد لخلى تقى تلعب معاهم بالعند فيك عشان تبقى تتكلم على بنت عمك كويس بعد كدا
محمد( بحده ) – يعنى ايه يعنى ….انا مش عاوزها تلعب هتخليها تلعب معاهم غصب عنى يعنى و بعدين انا مكنتش اقصد اقول حاجه على حلا والله
فهد – تقصد ولا متقصدش انت اتزفت و غلطت و خلاص…… (ثم قال بعند )…… و اه يا محمد هتلعب معاهم غصب عنك
جاسر – اهدو بس يا جماعه ….و بعدين يا محمد مهى حلا قالتلك أنهم لبسهم بيبقى واسع و أن المسابقه مفيهاش ولا راجل …ايه اللى مخليك معارض بقى ماتيسب تقى تلعب معاهم
فتنهد محمد بعصبيه و جلس مكانه و لم يرد
و نزلت حلا سريعا هى و الفتيات على صوت فهد و محمد
حلا( بفزع ) – فيه ايه بتتخانقوا ليه
جاسر – لا مفيش حاجه يا حلا
حلا – لو المخانقه دى بسببى فا انا مش عاوزه اجيب لتقى المشاكل
تقى – مشاكل ايه بس يا حلا …ايه اللى انتى بتقوليه دا
حلا – ايوا يا تقى انا يادوب قلتلك بس تلعبى معانا و جوزك زعل و عمل مشكله ….فا انا يا ستى مش عاوزه يحصلك بسببى مشاكل بينك و بين جوزك
تقى – يا بنتى مفيش مشاكل ولا حاجه
حلا – امال اللى انا شايفاه دا ايه
جاسر – ولا حاجه يا ستى …. دول شويه كلام خفاف كدا من فهد لمحمد عشان الكلام اللى محمد قاله وانتى زعلتى
حلا – كلام خفيف كل الزعيق دا و تقولى كلام خفيف
جاسر – مهو دا الكلام الخفيف بتاع فهد
فضحكت حلا و قالت – والله انت عسل يا جاسر بتنسى الواحد اللى هو فيه فى ثانيه
فجاء محمد لحلا وقال
محمد – متزعليش منى يا حلا والله ما كنت اقصد ….انا…انا …انا اسف متزعليش منى يا حلا
فبتسمت تقى بفخر لأن واخيرا محمد اعتذر لأحد غيرها
حلا (بابتسامه ) – لا خلاص مش زعلانه منك
يتبع….
- يتبع الفصل التالي اضغط على (رواية حلا والفهد) اسم الرواية