رواية رهف الجاسر الفصل الثالث عشر 13 - بقلم اية محمد
رواية رهف الجاسر
البارت13
بس انت اتاخرت اوى علشان تغير بصتها ليك ومكانتك عندها كدا هتتعب يا صاحبي.
جاسر:مش مهم
هى تستاهل بس يجى بفايده بس فى الاخر.
زياد:تمام يبقى عليك وعلى فريد وكمان قريب منها فى السن وهيعرف يتواصل معاها كويس.
جاسر:لا طبعا
يبقى انا بعد ما انكرت اروح اقوله كنت بكدب عليك وبعدين الواد دا رخم وغتت وهيفضل يلقح عليا فى الرايحه والجايه وبتاع.
زياد:خلاص سبهولى انا هتكلم معاه وبعدين انت خايف تروح تقوله انا كدبت تلاقيه هو اصلا مش مصدق اللى انت قولته بتقولى تصرفاتك فضحاك.
جاسر:مهو الحقيقه هو مصدقنيش فعلا بس انا فضلت على موقفى حتى ساعتها قالى حاجه كدا ولما عملتها فرقت معاها ومعايا شويه.
زياد:طب حلو اهو يعنى فريد عارف ايه مفاتيحها وعارفها كويس وعايز تضيعه من ايديك وتقلى مش عارف ايه دا لؤطه دا اللى هيساعدنا كتير اوى ومن غير هرمونات البيستى وغيرة الصحاب الهى مايوريك
على الاقل هيفضل فى ضهر اخوه دا انت فى نعمه غيرك بيتمنى ربعها ياجاحد.
جاسر:انا مش فاهم تلت تربع الكلام بس حاسس ان فريد هيكون كويس فى الموضوع.
زياد:لا تمام انت كويس مفيش اى حاجه اسيبك انا بقى فى الملف اللى قدامك دا وانا هروح اكلم فريد واظبط معاه معاد واقعد وافهم وابقى ارجع اقولك تعمل ايه.
جاسر:ماشي ربنا يستر اول مره فى حياتى همشي ورا حد ويوم ما امشي امشي وراكم انتو ربنا يستر والبت متطفش منى بسببكم.
زياد:هههههه احنا اللى هنطفشها بردو.
خرج بسرعه قبل ما طفايه السجاير اللى حدفها أسر تيجى فيه .
عند رهف خلصت يومها الدراسي وواقفه قدام المدرسه مستنيه السواق علشان يروحها و فجاه تشعر بيد تشدها من ايديها وتلفها لوجهه.
رهف:انت انت بتعمل ايه هنا وعرفت ازاى ان انا هنا.
وائل:بعمل ايه جيلك ياعسل عرفت ازاى هو في حد بردو ميعرفش مكان خطبته فين ميصحش كدا عايزاهم يقولو عليا ايه.
رهف:اوعى كدا وسيب ايدى وخطيب مين دا اللى هو ازاى يعنى بس ياوائل انت شاكلك شارب حاجه على الصبح وانا مش فضيالك ولا عايزة افضالك وسبنى فى حالى يابن الناس ماشي.
لفت بضهرها وتدور على السواق وخرجت فونها حتى تتصل بالسواق ولكن سرعان ما وائل جذبها اليه مره اخرى.
وائل:انا عارف ياحبيبتى الصدمه تعمل اكتر من كدا بس انا طلبت ايدك من مامتك النهارده وهى وافقت وعطتنى عنوان المدرسه علشان اجى وافرحك.
رهف:قولتلك مليون مره متلمسنيش و اوعى بقى وبعدين ايه اللى انت بتقوله دا وحبيبتى ايه اللى بتقولها دى انا بكرهك ياوائل عارف يعنى بكرهك ومش بطيقك وبعدين انا ابويا وجدى الحمد لله لسه عايشين علشان تروح تطلبنى من امى
امى اصلا مش من حقها تقرر حاجه زى دى سامع ومن فضلك امشى بقى احنا قدام المدرسه مينفعش اللى بتعمله دا يقولو عليا ايه دا لا وقته ولا مكانه.
وائل:تمام يعنى امشي واقابلك فى حته تانيه وتاخديلى معاد مع باباكى وجدك واجى اتقدملك منهم لو دا اللى هيريحك.
رهف:استغفر الله العظيم هو انت بتاخد من كلامى اللى انت عايزه وتسيب الباقى انا مش عايزه اشوفك اصلا ولا اتكلم معاك ولا اى حاجه منك فهمت ولا ايه.
وائل:لا ياحلوة انتى اللى لازم تفهمى انتى كدا كدا بتاعتى بالزوق بالعافيه بتاعتى وإذا كنت جاى فى سكة انى اتقدملك وكدا فعلشان عارف انتى مش هتجيى غير كدا بس دا مش معناه انك تشوفى نفسك حتى لو ابوكى رفض والدنيا كلها رفضت بردو هتبقى بتاعتى انا وائل المنشاوى ومفيش حد يقولى لا سامعه.
رهف:اااه سيب ايدى ياحيوان بتوجعنى اوعى.
وائل:انتى اللى غاويه وجع وتعب ماجتلك فى الحنيه معجبش ومن هنا ورايح انتى اللى هتختارى معاملتك ازاى ياحلوة وخلى بالك من لسانك دا مايطولش عليا بدل مقصهولك سامعه.
رهف:اوعى بقى سبنى بقولك بدل ما اصوت والم عليك الناس والله.
قاطعه السواق:فى حاجه يارهف هانم.
رهف شدت ايدها منه وذهبت مسرعه للعربيه وقالت السواق اتحرك بسرعه لو سمحت.
وصلت المنزل ودخلت وهى بتبكى جدها شافها:حمدالله على السلامه
ايه دا مالك فى ايه ايه اللى حصل.
صعدت رهف لغرفتها وهى لم ترد على احد وتبكى بشده.
صعد الجد ورائها ودخل غرفتها واخذها فى حضنه:مالك ياحبيبتى ايه اللى حصل فى حد ضايقك فى المدرسه حد عملك حاجه قولى متخافيش.
رهف لم ترد وظلت تبكى.
اخذ الجد يطبطب عليها ويهديها حتى هدات شويه وحكت له ماحصل معها ووائل واللى عمله واللى قاله وانها خايفه منه.
الجد:طب اهدى ياحبيبتى
تخافى من واحد صايع وملهوش لازمه زى دا
دا انتى رهف ثابت هو انتى اى حد لازم يكون عندك ثقه فى نفسك وقويه كدا مش اى حاجه تخافى وتعيطى منها.
رهف:اعمل ايه ياجدو امى الله يسامحها مخلتش عندى اى حاجه من دى انا طول ما انا عايشه معاها عايشه فى خوف ورعب عمرها ماحاولت تطمنى ولا تهدينى بالعكس هى اللى كانت بتزود خوفى زى النهارده كدا هى عارفه انا قد ايه بكره وائل دا وبخاف منه بس بالرغم من كدا وافقت انى ارتبط بيه علشان طبعا متعرفش تقول لا للمنشاوى ولا ابنه انا مش عارفه هما عاملين لها ايه ازاى كدا هى بايعه بنتها بالطريقه دى
وبدات فى البكاء مرة اخرى.
اخذ الجد يطبطب عليها ويهديها حتى نامت قام بتغطيتها وخرج وذهب لغرفه ابنه يعرض عليه الامر ويتشاور معه فى حل للمشكله دى.
فى المساء استيقظت رهف على صوت عالى ركزت اكتر وجدت انه صوت جدها ويتكلم عنها فخافت وقامت مسرعه لتعرف ماذا يحدث واول ما نزلت من على السلم شافت امها و قالت لها:انتى بتعملى ايه هنا انا مش قولتك متجيش هنا تانى انتى عايزه منى ايه متسبينى فى حالى انت وعيلتك فى ايه صعب عليكم انكو تسبونى فى حالى اقولك على فكره حلوة اعتبرينى موت خلاص يلا اتفضلي.
منال:قليله الادب فى حد يكلم امه بالطريقه دى وبعدين انا جايه زى ما انتى قولتى لوائل اخد معاد علشان يجي يطلبك من ابوكى زى ماطلبتى ياست هانم.
رهف:بجد انا كنت بدعى ربنا ان يكون وائل بيكدب عليا فى الموضوع دا وانك انتى موافقتيش ولا اى حاجه بس انتى مش بتعدى فرصه غير لما تخذلينى فيها بجد برافو عليكى انتى عديتى ليفل الوحش.
و اه طلبك مرفوض يامنال هانم روحى شوفى بقى هتقوليلهم لا ازاى وهتتجرأى تقوليها اصلا ولا لا واتفضلى اطلعى برا واعتبرنى موت لانى اعتبرت انى مليش ام.
منال:انا لو اعرف ان قعدتك عند ابوكى هتخليكى قليله الادب كدا مع امك مكنتش خليتك تقعدى هنا ثانيه واحده ودا مش هيحصل اطلعى يلا لمى هدومك علشان هترجعي تعيشى معايا تانى يلا بسرعه.
هنا تدخل الجد:انتى جايه تاخديها باماره ايه تعيش معاكى.
منال:يعنى ايه يا زين بيه دى بنتى ايه هتمنعونى منها ولا ايه.
الجد:لا طبعا منقدرش نمنعك من بنتك بس بنتك مش عايشه هنا فى بيت ابوها بس لا فى بيت جوزها كمان.
منال:نعم جوزها
جوزها مين ان شاء الله.
الجد:ايوة رهف اتكتب كتابها على جاسر ابن عمها من فتره قريبه فدلوقتى والله ملكيش الحق تاخديها الا بموافقه جوزها.
نظرت منال للجد ورهف بذهول وعصبيه وخرجت
ونظرت رهف للجد:انت قولت كدا علشان تمشي صح مفيش حاجه من دى حصلت صح ياجدو.
الجد:اهدى يابنتى وانا هفهمك كل حاجه.
رهف:تفهمنى تفهمنى ايه
يبقى الكلام بجد يا جدو انت ازاى تعمل كدا هو انا مليش راى مليش....
ولم تكمل كلامها و وقعت على الارض مغمى عليها
استيقظت رهف ووجدت نفسها نائمه على السرير والجد وفريد والدكتورة حوالين منها.
الدكتورة:هى كويسه بس اتعرضت لضغط نفسي كبيير ويلزمها راحه ودى شويه مهدئات هتساعدها.
وخرجت الدكتورة واعطت الجد الروشته
أعطى الجد الروشته لفريد وطلب منه انه يجيب الادويه
وخرج فريد ولم يبقى فى الغرفه غير الجد ورهف
رهف:ابيه جاسر يعرف بالموضوع دا.
الجد:اهدى يابنتى وبعدين نبقى نتكلم فى الموضوع دا ارتاحى علشان متتعبيش.
رهف:لو سمحت يا جدو رد عليا.
الجد:حاضر هرد عليكى وهعمل كل اللى انتى عايزاه بس مش دلوقتى.
رهف:ابيه جاسر هنا.
الجد:لا لسه مجاش من الشغل.
رهف:تمام.
وقامت من على السرير وذهبت للدولاب لتغير ملابسها.
الجد:انتى بتعملى ايه ورايحه فين انتى لازم ترتاحى الدكتورة قالت كدا.
رهف:طالما انت مش عايز تقول حاجه انا رايحه لابيه جاسر افهم منه ودى راحتى يا جدو مش النوم على السرير
وسابته وخرجت ولم تبالى بكم الكلام الذى يقوله الجد ليمنعها من الخروج ركبت السياره وبلغت السواق انه يوصلها لشركه جاسر.
وصلت رهف دخلت الشركه سالت احد الموظفين على مكتب الاستاذ جاسر وصف لها الطريق وصلت رهف لمكتب السكرتيره.
رهف:لو سمحتى عايزة اقابل الاستاذ جاسر ضرورى.
السكرتيره نظرت لها وجدت طفله بالنسبه لها ترتدى سلوبت جينز ورابطه شعرها ديل حصان.
السكرتيره:انتى جايه مع مين يا شاطره انتى تايها ولا ايه.
رهف:شاطره حضرتك شيفانى بمص فى صوابعى ولا معايا مصاصه احترمي كلامك معايا بقولك عايزة ادخل للاستاذ جاسر ضرورى.
السكرتيره:انا محترمه غصب عنك وممنوع الدخول
وبعدين بطلو رخص بقى كل يومين تلاته تنطلى واحده عايزة تقابله يلا يا حلوة من هنا هو مش بيحب النوع الرخيص دا.
رهف:لا مهو واضح بيشغلهم عنده بس
وهى تربع يدها اما صدرها وتنظر لها نظره استحقار.
السكرتيره:انتى قليله الادب ولو ممشتيش من هنا هطلبلك الامن يرموكى برا.
رهف:انا مش همشي من هنا غير لما ادخل للاستاذ جاسر فاهمه.
تركتها رهف وتوجهت لباب مكتب جاسر لتدخل ولكن اوقفتها السكرتيره ومسكت يدها وطلبت لها الامن.
عند جاسر فى المكتب سمع صوت عالى ولكنه اتغاضى عنه ولكن استمر الصوت العالى فتره فقرر يخرج ليرى ماذا يحدث.
جاسر:ايه المهزله والصوت العالى دا
ايه دا انتى بتعملى ايه.
السكرتيره:الاستاذه جت وعماله تعمل دوشه وتزعق وعايزة تدخل لحضرتك بالعافيه.
رهف:لا كملى كنتى بتقوليلى ايه وكنتى هتعملى ايه كنتى هتطلبى الامن علشان يرمونى برا.
جاسر:ايه الامن.....
لسه مخلصش الجمله وجد افراد الامن مسكو رهف وهى بتنادى عليه: جاسر يا جاسر.
رق قلب جاسر فهو اول مره يشعر بدفء اسمه منها ولكن سرعان ما مسكها من يدها وشدها نحوه
ويوجه كلامه لافراد الامن :انتو اتجننتو انتو ازاى تمدو ايديكم عليها.
الامن:جاتلنا تعليمات بكدا من مكتب السكرتيره يافندم.
جاسر:انا هعرفكم ازاى تمدو ايديكم على مرات جاسر ثابت ياكلاب.
سمعت رهف تلك الجمله و تأكدت انها الوحيده التى كانت لم تعرف واعصابها لم تتحمل و وقعت على الارض.
جاسر بخوف مال عليها وشالها و بص للسكرتيره وقالها اطلبى دكتورة حالا ودخل بيها و وضعها على كنبه واتت الدكتورة واعطتها حقنه.
جاسر:هى كويسه.
الدكتورة:اه كويسه بس اتعرضت لضغط عصبى وشكلها ماكلتش حاجه من الصبح فضغطها وطى وعملها هبوط انا اديتها حقنه وشويه و هتفوق بس لازم تاخد بالها من اكلها وتبعد عن اى ضغط وتوتر عصبي الفتره دى.
جاسر:سههههى.
دخلت سهى مرعوبه من جاسر.
سهى:نعم يا جاسر بيه.
جاسر:وصلى الدكتورة واستنى متمشيش لا انتى ولا الامن اللى برا علشان لسه حسابى معاكو مخلصش بس هى تفوق واطمن عليها.
سهى:والله ماكنت اعرف انها مرات حضرتك.
جاسر:بعدين الكلام دا يا سهى وصلى الدكتورة الاول وادعى انها تفوق وتبقى كويسه والا انا مش عارف اعمل فيكم ايه.
جاسر:شكرا يا دكتورة.
ذهبت سهى والدكتورة من المكتب و احضر جاسر كرسي وقعد جمب رهف ومسك يدها وظل يفكر فى اخره جمله قالتها رهف يعنى هى عرفت بس ازاى بس جدو قالى النهارده الصبح.
................نرجع لورا بالاحداث...................
الجد:ممكن اعرف ايه اللى حصل دا و ازاى تسمح لنفسك تعمل كدا انت ناسي ان دى امانه عندنا وحتى لو مش امانه احنا بنعمل كدا مع بنات الناس.
جاسر: يا جدو والله هى نامت وهى بتتفرج على الفليم جيت علشان انقلها مسكت فى التيشيرت بتاعى و مكانتش راضيه تسيبه مهنتش عليا اصحيها قولت هقعد جمبها لحد ما ايديها تفك لوحدها نمت ومعرفش ازاى والله دا اللى حصل بالظبط.
الجد:حتى لو
م روحتش تنام فى اى حته تانيه ليه.
جاسر: يا جدو بقولك هى كانت مسكانى ومش عايزه تسبنى حتى بص التيشرت مكان ايديها متكعبل ازاى انا مستحيل اغلط معاها يا جدو او مع اى واحده تربيتى متخلنيش اعمل كدا.
الجد:انا كنت عايز اصارحك بحاجه عملناها انا وعمك محمود من كام يوم كدا علشان يبقى عندك علم بس هتفضل الحياه والدنيا ماشيه زى ما هى مفهوم.
جاسر:انا مش فاهم حاجه يا جدو حاجة ايه دى اللى عملتوها انت و عمى.
الجد:كتبنا كتابك على رهف.
جاسر:نعم ايه عملتو ايه ازاى يعنى
الجد:انا وكيلك وعمك وكيل رهف و جوزناكم.
جاسر:اللى هو ازاى يعنى هو انا عيل صغير يا جدي علشان تجوزنى من غير ما اعرف ومن ورايا دا اللى هو ازاى يعنى.
الجد:مكنش عندنا حل تانى غير كدا من ساعه ما وقفنا الحساب بتاع رهف وامها رفعت علينا قضيه حضانه ولكن خسرتها علشان متجوزه وكانت رهف خلاص اتثبتت فى مدرسه هنا فى مصر وامها ساعتها رفضت تتنازل عن القضيه فكان لازم نعمل كدا علشان تفضل معانا .......
يتبع......
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية