رواية رهف الجاسر الفصل الرابع عشر 14 - بقلم اية محمد
رواية رهف الجاسر
البارت 14
ولكن بعد فتره رفعت قضيه حضانه ماليه واستندت ان عمك مريض ومش بيتابع شؤونه الماليه وخايفه عليها مننا ناكل حقها
ساعتها عمك جاب المحامى وكتب كل حاجه باسم رهف ودا استندنا عليه والقضيه لسه شغاله
بس اتفاجات انها نزلت مصر وطلبت من رهف تفتح لها حساب خوفنا انا وعمك لتمضي رهف على تنازل ولا اى حاجه
ولا امها تكسب القضيه وساعتها حقها فعلا هيضيع او لو جت وطلبتها تعيش معاها احنا مش هنعرف نرفض علشان بردو دى امها
ساعتها جوزناكم علشان تبقى دى الشوكه اللى تقف قصاد اى تخطيط منهم
بس اسمع رهف متعرفش اى حاجه عن القواضي ولا كتب كتاب ولا اى حاجه وانا قولتلك علشان تبقى عارف لو اتعرضت لاى حاجه تبقى فاهم ومتتصدمش بس دا مش هيغير حاجه خالص بينكم الامور بس تهدا وتطلقو على طول.
جاسر:نتطلق هو احنا هنتطلق.
الجد:ايوة لما الامور تهدا الا اذا كنتم مش عايزين وبصراحه كدا انا عايزيكم تفضلو مع بعض محدش هيخاف عليها قدك يا ابنى بس انا مفتحتش معاك الموضوع دا علشان عارفك عندى وهتعند معايا فسبتك وكنت بدعى لكم كل يوم ان ربنا يوفق قلوبكم على بعض.
جاسر:شكل كدا دعوتك استجابت ياجدو.
الجد:بتتكلم صح يا جاسر يا ابنى بس ليه مقولتليش.
جاسر:انا لسه مش متاكد من اى حاجه بس حاسس احساس غريب معاها لسه مش عارف ايه هو بس
هى ايه متعرفش وحتى لو عرفت اننا متجوزين بالطريقه دى هتكرهنى وتبعد عننا كلنا انت ممكن تخليها تفقد الثقه والامان فينا بالحركه دى ياجدى.
الجد:انا اكيد مقصدش حاجه زى كدا احنا كنا عايزين مصلحتها ونحافظ على حقها من الغيلان اللى عايزه تاكلها نيه دى وللاسف واحده من الغيلان دى اقرب حد ليها امها.
جاسر:بس لوعرفت هتعمل ايه بقولك ايه ياجدو متاخدها كدا فى وقت هادى وتفهمها زى مافهمتنى كدا وهى اكيد هتستوعب هى هتتصدم زيى فى الاول بس هتستوعب.
الجد:لا يابنى هى حالتها النفسيه وحشه اصلا من زياره امها الاخيره وهى ذات نفسها متلخبطه
ومعندهاش ثقه فى نفسها ولا قوه على طول ضعيفه وخايفه وانا لو حكيت لها كل دا احتمال تخاف تطلع من باب اوضتها وانا عايزها تعيش وتنبسط ومتخفش من حاجه ولا تشيل الهم لسه الصغيره على الكلام دا والبركه فيك بقى.
جاسر:مش فاهم يعنى ايه البركه فيا.
الجد:يعنى حاول يا ابنى تقربو من بعض تتعرفو اكتر على بعض كأنكم فى فتره الخطوبه مش يمكن ربنا يوفق بين قلبكم وساعتها لما تعرف هتتصدم اه بس مش هيبقى عندها مانع.
جاسر:ان شاء الله ياجدى.
...........نرجع للوقت الحالى.....................
جاسر لنفسه:اهى عرفت ياجدى ومعرفش عرفت ازاى وايه اللى اتقال لها من قبل حتى ما احاول
اعمل ايه انا دلوقتى ايه الموقف اللى انا فيه دا.
شعر بايديها تتحرك من بين ايديه مال على جبينها.
جاسر:رهف انت صحيتى انتى سمعانى رهف.
استيقظت رهف وهى تفتح عينيها بالم والرؤيه غير واضحه ولكن بعد لحظات وضحت و رأت جاسر
رهف:اه دماغى ياابيه وجعانى اوى.
جاسر بيسندها حتى ترتاح فى قاعدتها
جاسر:الف سلامه عليكى انتى اكلتى حاجه من اول النهار.
رهف:مش فاكره بس تقريبا اكلت بسكوت وحلويات فى المدرسه.
جاسر:بسكوت وحلويات هو انتى فى حضانه وبعدين هو دا اكل اصلا انتى عارفه الساعه كام.
رهف:حتى وانا فى الحاله دى بتزعقلى بردو وبعدين هتبقى كام يعنى 6او7 المغرب.
جاسر:مش بزعقلك ولا دا قصدى بس انتى لازم تاخدى بالك من نفسك انتى مش صغيره علشان حد يفكرك بمواعيد الاكل او إن انتى تاكلى وبعدين الساعه 10 بليل.
رهف:نعم ع عشره عشره ازاى انا بقالى كدا ايه هنا.
جاسر ينظر لساعته:يعنى فى حدود ساعه ونص ساعتين نايمه.
رهف:ياخبر دا زمان جدو وبابا قلقانين عليا.
جاسر:لا متخافيش انا اتصلت بجدى و قولتله انك عندى وهاخلص شغل واعشيكى برا ونروح سوا.
رهف:وجدو وافق ناكل اكل من برا.
جاسر:امال ....مستهونا بيا ولا ايه.
رهف:ياخساره طب مش كنت تقول كنت اظبط نفسي بدل المنظر دا.
جاسر:انا اللى اقول بردو هو انا اللى طبيت عليكى زي القدر المستعجل.
رهف:اه صحيح فكرتنى انا كنت جايه ليه ازاى انت يااستاذ تب......
يقاطعها جاسر و هو يضع يده على فمها
جاسر:ششششش ممكن تكملى الكلام دا بعد مانتعشى علشان انا واقع من الجوع ومش عايز حاجه تعكر مزاجى ممكن.
رهف:ممكن بس علشان انا كمان جعانه جدا و إلا مش هيفرق معايا مزاجك فى حاجه.
جاسر:انا حاسس كدا ان فيه صوت بيعلى وقله ادب بتتقال صح ولا انا متهيألى.
رهف:وهى تتصنع التعب بعد ماعرفت المصيبه اللى ممكن توقع فيها اه دماغى مش قادرة اكيد بخرف من التعب هتاخد بردو بتخاريف تعب انت اكبر من كدا.
جاسر:صدق اللى قال عليكى لمضه.
رهف:مش بحب كدا وربعت ايديها ولفت وشها الناحيه التانيه.
جاسر وقد امسك بدقنها ولف وشها ناحيته
جاسر:مش بتحبى ايه.
رهف وقد شعرت بخجل نظرت فى الارض
رهف:لمضه مش بحبها.
جاسر:بتضايقك لمضه.
هزت رهف راسها بمعنى الموافقه.
جاسر:طب يا لمضه يا لمضه يا لمضه.
رهف بزعل وعصبيه طفوليه:تصدق انك....
جاسر:انى ايه ها كملى سكتى ليه.
رهف:وهى تعض على شفتها السفليه وتمسك راسها تتصنع المرض: دماغى يا ابيه دوخت قعدنى.
سندها جاسر واعطها كوبايه مايه ومسك شفتها وحررها من تحت اسنانها
جاسر:متعمليش الحركه دى تانى وبعدين انا بعديلك بمزاجى مش كل ماتتزنقى تقولى دماغى ودايخه ماشي.
رهف هزت راسها بخجل بمعنى موافقه.
جاسر:انا بقى عايزك تحكيلى كل حاجه حصلت معاكى برا من اول ما وصلتى لحد ما الامن ما طلع فاهمه.
رهف حكت له كل حاجه حصلت معاها.
جاسر قام باس راسها وقالها:حقك عليا وانا هجبلك حقك دلوقتى قدام عنيكى.
ذهب الى مكتبه ورفع سماعه التليفون:دخليلى بتوع الامن.
افراد الامن دخلو.
وجاسر جالس على مكتبه
جاسر:انتو عارفين انا عايزيكم فى ايه طبعا.
واحد من افراد الامن:احنا ملناش ذنب يابيه احنا جالنا امر من مكتب حضرتك اننا نحضر ومكناش نعرف ان الهانم تبقى مرات سعادتك.
جاسر:ودا يغفرلكم يعنى عارفين يعنى ايه حد يمسك لا يلمس مراتى عارفين انا ممكن اعمل فيكم ايه.
وخبط بايديه على المكتب.
احد افراد الامن:اللى تشوفه سعادتك احنا تحت امرك.
وهنا وقفت رهف:بلاش تعملهم حاجه ياجاسر هما فعلا مغلطوش فى حاجه هما كانو بينفذو الاوامر وبس ونظرت لهم مع انكم حتى لو بتنفذو الاوامر وبس اعرفو ان دى بنت مينفعش تتعملو معاها بالعنف دا تمسكوها و تزوقها كدا.
افراد الامن:حقك علينا ياست هانم مش هتتكرر.
نظرت رهف لجاسر:علشان خاطرى بلاش تقطع رزق حد على الاقل بسببي انا مقدرش اتحمل الذنب دا وهما خلاص مش هيعملو كدا تانى .
جاسر ضعف امام نظرة الرجاء من رهف وانها حلفته بخاطرها.
جاسر:خصم اسبوع لكل واحد فيكم وسماح المرة دى بس علشان خاطر الهانم سامعين.
افراد الامن:كتر خيرك يا باشا كتر خيرك يا هانم و استأذنو و خرجو.
جاسر:انا عدتيهالك المرة دى بس المره الجايه متتدخليش فى شغلى ولا بينى وبين العمال تانى.
رهف:انا مقصدش بس فعلا حرام تقطع بعيش حد.
جاسر:وانتى شيفانى شيطان هاقطع برزقهم كدا من غير ما يعملون حاجه
رهف:ماشي بس الحاجه اللى عملوها ميستهلوش عليها قطع رزق بردو.
جاسر:لا عملو مسكو و لمسو مرات جاسر ثابت ودى عندى كبيره اوى.
رهف:ياسلام دا بقى علشانى ولا علشان غرورك وانك جاسر ثابت.
جاسر شدها ليه لحد ماوقعت على رجليه.
جاسر:انتى شايفه ايه علشانى ولا علشانك.
رهف:احم انا شايفه انك تسبنى اقوم علشان نلحق نمشى ولا ايه.
جاسر:لسه مجبتلكيش باقي حقك.
رهف:مش فاهمه.
جاسر:لسه فيه سهى السكرتيره.
رهف:ايوة دى بقى اكتر واحده عايزاك تزعقلها وتشخط فيها و تخصملها خصم كبير بس بردو من غير ما تترفد و تعرفها ان فى اصول تقابل بيهم الناس مش تهزءهم وتهنهم بالمنظر اللى اتعاملت بيه معايا
دا فى الاول و الاخر مكتب جاسر ثابت بردو ولا ايه.
جاسر:اتثبت انا كدا المفروض
وبعدين انا لسه قايلك ايه متتدخليش.
رهف:منا متدخلتش اهو انا بقولك رأى و وجهة نظرى عن الموضوع وبينى وبينك مش قدام حد علشان متقولش انى بحرجك ولا حاجه.
جاسر:ياسلام انا بتثبت هنا ولا ايه
بس ماشي ياستى مادام بينى وبينك قولى اللى انتى عايزاه.
رهف:طب استنى بقى اقوم اقعد هنا على المكتب قدامك وانت نادى عليها علشان افرسها اكتر واكتر.
جاسر:هههههه تفرسيها اشمعنى
رهف:اصلك مشفتش منظرها لما قولت انى مراتك برا هى وشها قلب ازاى و الطريقه اللى كانت بتكلمنى بيها باين عليها انها غيرانه عليك من البنات علشان كدا مكانتش عايزة تدخلنى.
جاسر:ما انتى بتفهمى اهو امال مش فهمانى ولا حسه بيا ليه.
رهف:بتقول ايه يا ابيه مش سامعه
.جاسر:ما انتى كنتى ماشيه حلو ليه تعكيها كدا.
رهف:مش فاهمه.
جاسر:بصى بقى من الاخر انا مش عجبانى كلمه ابيه دى محسسانى انى عندى 40 سنه كدا وشعري ابيض هو انتى شيفانى كدا.
رهف:لا طبعا بس اتعودت اقولك كدا اقولك ايه يعنى.
جاسر:عايزك تقوليلى جاسر بس سهله وبسيطه وانتى و ذوقك كدا لو دلعتنى يعنى مش هامانع بس طبعا بينى وبينك.
رهف:نعم لا مش هعرف ومش متعوده اقول اسمك كدا على طول.
جاسر:مانتى قولتى برا يارهف ناديتى عليا باسمى على طول.
رهف:انا عملت كدا.
جاسر:ايوة عملتى كدا وبعدين يلا اتمرنى علشان ناديت سهى خلاص ينفع تفرسيها وانتى بتقولى ابيه بردو.
رهف بتهز راسها بالنفى.
تدخل سهى لتجد رهف جالسه على المكتب قدام جاسر.
سهى:انا عارفه حضرتك ناديت عليا ليه وانا جهزت حاجتى ولمتها وكتبت استقالتى وانا مستعده لاى عقاب حضرتك تشوفه بس انا فعلا والله ما كنت اعرف انها مرات حضرتك.
جاسر:حتى لو.. دى طريقه تقابلى بيها عملاء او الناس عموما.
سهى:لا طبعا يا استاذ جاسر بس عمر ما حد اشتكى منى ولا من معاملتى
بس فعلا حضرتك بيجيلك بنات كتير بتبقى بس عايزه تتعرف عليك وحضرتك بتبقى سيبلي خبر انك مش عايز ازعاج او حد يدخلك فانا بتصرف معاهم.
جاسر:وعلى اى اساس بتعرفي ان دول جايين يضيعو وقت ولا فعلا محتاجين يدخلو عندى.
سهى:حضرتك انا ليه نظره فى الناس وطول فتره شغلى عند حضرتك وانا قابلت ياما وشويه فعرفت اتعامل مع كل انواع الناس وبعدين انا بسال اى حد داخل لحضرتك ايه السبب واللى عنده سبب فعلا بدى حضرتك علم واللى جايه تضيع وقت باتعامل معاها.
رهف مسكت ايد جاسر بايديها الاتنين ونظرت لسهى.
رهف:يا سلام يعنى انتى كنتى عايزانى اقدملك تقرير مفصل انا ليه عايزة ادخل لجوزى ولا كان باين عليا انى جايه بضيع وقت.
نظر جاسر لرهف بعيون حالمه والبسمه على وجهه من كلمه جوزى اللى طلعت منها وايديهم فى ايد بعض شد جاسر على ايديها ونظر لسهى.
جاسر:ساكته ليه ردى على الهانم.
سهى:انا مقصدش طبعا يا هانم بس انا مكنتش اعرف ان حضرتك مدام الاستاذ جاسر والا كنت دخلتك فورا بس حضرتك كنتى جايه منفعله اوى وبتزعقى ومكنتش عارفه اتعامل مع حضرتك.
رهف:يعنى كنت منفعله وبزعق ودا يوحي انه فى حاجه ضروريه مش جايه بضيع وقت والا كنت لبست واتشيك وادلعت زى ناس كتير ولا ايه.
سهى:افندم حضرتك بتلمحى لايه معلش.
جاسر شد على ايد رهف بمعنى تسكت لكن رهف تجاهلت الموضوع.
رهف:يعنى اقصدك يا حبيبتى انتى سكرتيره جاسر ثابت ودى شركه عقارات واكيد عايزين المهندسين والعملاء اللى بيجو هنا يكونو مركزين فى الشغل علشان دى ارواح ناس مش مركزين معاكى ولو عايزه تكملى شغل فى مكتب الاستاذ جاسر يبقى استايل لبسك يتغير وطريقتك تتغير
عادى جدا انك تكونى شيك و ترند و بتتعاملى بانوثه وثقه وانتى محتشمه ومحافظه على نفسك ولا ننقلك فى اى قسم انتى تحبيه.
سهى:انا مسمحش بتلميحات حضرتك ليا وانا بشتغل فى الشركه دى من 7 سنين و زى ماقولت قبل كدا عمر ما حد اشتكى منى ولا من اسلوبى ولا حتى الاستاذ جاسر نفسه.
رهف:علشان الاستاذ جاسر كان بيركز فى شغله وبس مش فاضى للتفاهات التانيه وكان اعزب ودلوقتى اتجوز وانا اخاف على سمعه جوزى لما تكون السكرتيره بتاعته عامله كدا
وبعدين قدامك 5 دقايق يا تقبلى العرض اللى قولته ياما انتى كدا كدا مجهزه حاجتك و كاتبه الاستقاله نمضيها ناو و لا تشغلى بالك.
جاسر شد على ايد رهف وجعتها بصتله بالم وغمزت له بمعنى استنى.
سهى:انا موافقه على عرض حضرتك من بكرا استايلى هيتغير و طريقتى كمان.
وقفت رهف ومدت يدها لسهى علشان تسلم مدت سهى يدها وسلمو على بعض.
رهف:يبقى احنا كدا اتفقنا تقدرى تتفضلى على مكتبك.
خرجت سهى.
قفزت رهف فى المكتب بمرح وهى تشعر بفرحه الانتصار.
حتى اوقفها جاسر.
جاسر:انتى مش بتسمعى الكلام ليه انا مش قولتلك متتدخليش بينى وبين الموظفين بتوعى انتى عارفه دى لو استقالت انا كنت هعمل ايه انا معتمد عليها فى حاجات كتير و بتشتغل معايا من زمان ومحل ثقه انت متخيله انتى كنتى هتأذينى ازاى فى شغلى بس يابت الناس انا قولتهالك مره وهقولهالك تانى انا مش بحب اللى يدخل فى شغلى.....
يتبع......
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية