رواية رهف الجاسر الفصل الخامس عشر 15 - بقلم اية محمد
رواية رهف الجاسر
البارت 15
رهف بخوف:اولا انا كنت عارفه انها مش هتستقيل لان بقالها كتير هنا ومستحيل تسيب الكيان دا والمكانه دى علشان تمشي وتبدأ من جديد فى اى حته تانيه
وبعدين انا مقولتش انى همشيها انا قولت هنقلها وهى اكيد بردو مش عايزه تسيب مكانتها العاليه دى
ثانيا انت قولتلى انك هتجبلى حقى وانا حره اجيب حقى بالطريقه اللى تريحنى
اما ثالثا بقى انت كان عاجبك شكلها ومياصتها يعنى وزعلان انها هتتغير
وانا بحافظ على شكلك وعلى العموم لو مضايق عليها اوى كدا وحاسس انك ضايع من غيرها وعدم وجودها مأساه بالنسبه ليك يبقى اتفضل روح اتجوزها واخرج اتعشى معاها كمان سلام.
جاسر شدها من ايديها.
جاسر:استنى هنا انتى رايحه فين.
رهف:مروحه
ومن قبل ماتقول حاجه هخلي السواق يوصلنى لحد باب البيت علشان اسيبك تواسيها براحتك زمانها زعلت من كلامى
وتقدر كمان تطلع لها وتلغى كل حاجه انا قولتهالها ولا يهمك قولها عيله وبتخرف.
جاسر:ايه كل دا ممكن تهدى بقى انا لا زعلان عليها ولازعلان على شكلها وطريقتها اللى هيتغيرو
انا زعلان على شغلى اللى هى مسكاه ولو هى مشيت وجبت واحده تانيه مكانها انا اللى هشيل الشغل كله علشان لسه مش هيبقى عندى ثقه فى الجديده فهمتى
وخصوصا دلوقتى لان الشركه عليها شغل كتير ومتراكم
وبعدين انا متفرقليش اصلا هى عامله ازاى المهم عندى شغلها عامل ازاى وهى لو فرقالى وكنت عايزها كنت اتجوزتها من زمان على فكره مش مستنيكى تيجى تقول لى الفكره العظيمه دى.
رهف:يعنى هى بجد متفرقلكش ولا اى حاجه.
جاسر:اقولك علشان ترتاحى لو دخلت عليا مره وهى قرعه انا مش هاخد بالى اصلا.
رهف تضحك:بجد.
جاسر:والله بجد وبعدين انا فى واحده اصلا شغلانى وبفكر فيها.
رهف:بجد مين يا ابيه.
جاسر:انا قولت ايه.
رهف تعض على شفتها السفليه:اسفه نسيت وانت لازم تستحملنى لحد ما اتعود ماشي.
جاسر:انا قولت الحركه دى متتعملش تانى
فى ايه يا بت هو النهارده اليوم العالمى لتكسير كلامى ولا ايه.
رهف:انا النهارده والله مش،مظبوطه خالص حصلى كميه حاجات فظيعه ودماغى مقلوبه.
جاسر:ايه اللى حصل قلقتينى فى ايه.
رهف:ايه دا انت غيرت كلامك معايا ومش هتأكلنى ولا ايه.
جاسر:لا ازاى يلا بينا.
خرجو وركبو العربيه ووقف جاسر قدام مول.
رهف:هو المطعم هنا.
جاسر:لا طبعا بس مش هتخرجى معايا بالسلوبته اللى انتى لابساها دى محسسانى انى خارج مع بنت اختى ولو روحنا فى حته وقولتى ابيه وانتى لابسه كدا انتى اللى هتسوئى سمعتى عايزاهم يقولو عليا بجرى ورا عيال صغيره.
رهف:والله شكلك عندك انفصام
منين انتى كبيره اعقلي ومنين الناس هتقول عليك خارج مع بنت اختك
ومنين بتطلب منى ابطل اقولك ابيه علشان بتحس انك كبير فى السن ومنين جايبنى هنا علشان ميتقلش عليك بتجري ورا العيال الصغيره ولا كانك عجوز.
جاسر:بتبرطمى بتقولى ايه يا لمضه.
رهف:تانى لمضه وبعدين بقى
وبعدين انا مكنتش بقول حاجه.
جاسر:طول ما انتى بتبرطمى هقولك لمضه انتى حره بقى.
رهف بتريقه على جاسر :انتى حره بقى نينيني
جاسر:يا بت وبعدين معاكى انا مش هصبر عليكى كتير و مسكها من ودنها
رهف:ودنى ودنى ياابيه انا تعبانه وراسي وجعاني و الله.
جاسر:هو انا كل ما اكلمك تقولى تعبانه وراسي وجعانى انتى استحلتيها ولا ايه وبعدين انا مش قولت بلاش ابيه دى.
رهف:والله كل ماتمسكنى من ودنى هقولك يا ابيه.
جاسر:لا والله انتى بتردهالى يابت محمود.
رهف:مالها بت محمود وبعدين انا مش بحب لمضه وانت مش عايزنى اقول ابيه يبقى حاجه قصاد حاجه اتفقنا.
جاسر:انتى قولتيلى عايزه تطلعى ايه.
رهف:مهندسه زى بابا وامسك شغله.
جاسر:ضمنت انك هتنجحى فى كل الصفقات اللى هتمسكيها مهو ياما انتى مقنعه ياما بتضحكى عليا وبتثبتينى.
رهف:يعنى من دا على دا.
دخلو المول ورهف غيرت ملابسها لفستان ابيض منقوش بزهور صغيرة وجميله وخرجت لجاسر الذى انصدم من جمالها ومن جمال شعرها اللى اول مره يراه مفرود على طول ضهرها ومزينه شعرها بطوق بسيط جدا من الفراشات على اول شعرها.
جاسر:اى الحلاوة دى.
رهف بخجل:شكرا.
جاسر ابتسم على خجلها وركبو السياره.
رهف:احنا هنروح فين.
جاسر:في مطعم حلو اوى على النيل.
رهف:انت متعود تروح هناك.
جاسر:مش كتير من الوقت للتانى بتسالى ليه.
رهف:لوحدك.
جاسر:مش فاهم يعنى ايه.
رهف:يعنى كنت بتروح لوحدك.
جاسر:لا كنت باخد امى معايا اصلى بخاف اتوه طبعا لوحدى.
رهف:يعنى انا اول بنت بتروح معاك المطعم دا.
جاسرمسك ايديها:انتى اول بنت بتخرج معايا فى العموم.
رهف:بتتكلم جد ولا بتقولى كدا وخلاص.
جاسر:فى ايه يارهف ليه كل الاسئله دى بتغيري عليا ولا ايه.
رهف:مش موضوع غيره مش عايزة احس باحراج.
جاسر اوقف السياره فجاه وبص لرهف بحزن.
جاسر:لو حاسه انك هتكونى محرجه علشان خارجه معايا احنا ممكن نتطلع على البيت ونجيب اكل معانا تيك اواى علشان وعدتك انك هتاكلى من برا النهارده عادى.
رهف بدموع:لا والله مش دا قصدى انا قصدى مش عايزة حد يبصلى على انى مش اول واحده تبقى معاها او اقابل حد تعرفه كان عارف انك مرتبط ويبصلى بصه كدا ولا كدا ولا حتى تقابل اللى كنت مرتبط بيها بس كدا فهمتنى.
تذكر جاسر كلامه جده عن رهف انها معندهاش ثقه فى نفسها ودايما ضعيفه وخايفه.
جاسر:لا يارهف مش هتتعرضي لاى حاجه من دى علشان عمرى ما ارتبط اصلا فاطمنى وبعدين الموضوع مش مستاهل كل التوتر والدموع دى ومسح دموعها انا مش عايزك ضعيفه وخايفه كدا
انتى رهف ثابت ليكى مقامك وهيبتك فى اى حته ومين ما كان يعملك حساب على فكره ولو عايزة تشوفى دا بنفسك هوريكى.
وساق العربيه.
رهف:هتعمل ايه مش فاهمه.
جاسر:استنى و هتعرفي بنفسك علشان انتى مش قليله وانتى بتقلى من نفسك اوى.
رهف:علشان انت بس ابن عمى وبترفع من معنوياتى مش اكتر اما انا عاديه جدا واقل من العادى كمان.
جاسر:طب استنى عليا وانتى هتشوفى و هتصدقى الكلام دا بنفسك.
وصلو المطعم.
جاسر:عايزك تنزلى وتدخلى المطعم وتقولى الجرسون ترابيزه لرهف ثابت ماشي.
رهف:لا طبعا انت بتهزر احنا هندخل سوا.
جاسر:اسمعى الكلام يلا انزلى.
رهف:لا لا مستحيل انا اعمل كدا الناس هتضحك عليا لا لا مش هعمل كدا ماشي.
جاسر:خلاص خلاص انزلى وانا داخل معاكى.
اول مانزلت هو مشا بالعربيه.
ورن على فونها.
رهف:انت ازاى تعمل كدا.
جاسر:انا واقف عند جراج المطعم وشايف البوابه لو مدخلتيش انا كمان مش جاى وخلينا واقفين بقى انا وانتى فى الشارع لحد الصبح.
رهف:لا متهزرش بالله عليك تعالى والله هعيط انت حر.
جاسر:وانا مالى شكلك انتى اللى هيبقى وحش اوى لو حد شافك واقفه بتعيطى كدا لوحدك هيقولو عليكى بنت تايه يلا سلام وقفل السكه. رنت عليه تانى قفل الفون خالص.
وقفت عشر دقايق تبص يمين وشمال ومتوتره جدا و جاسر بيراقبها من العربيه.
لحد ما زهقت من الوقفه وقررت تدخل شافت الجرسون.
رهف:تربيزه لفردين باسم رهف ثابت لو سمحت.
الجرسون:حضرتك رهف ثابت.
رهف بتوتر: ايوه
الجرسون:اتفضلى حضرتك اهلا وسهلا والله شرفتينا يا هانم اهلا وسهلا احلى ترابيزه لحضرتك هجيب لحضرتك مشروب ترحيب على حساب المحل حالا راح جاب المشروب و جه.
الجرسون:حضرتك هتطلبى دلوقتى ولا هتستنى ضيف سعادتك علشان ادى خبر للطباخ يا هانم.
رهف:تدي خبر للطباخ ليه.
الجرسون:علشان يطلع ياخد طلبات حضرتك بنفسه ويعمل كل اللى تؤمرى بيه.
رهف:لا ملوش لزوم انا هستنى حد ونطلب من المنيو عادى شكرا لحضرتك.
الجرسون:انتى نورتينا يا هانم.
وسابها ومشي وهى كانت فرحانه اوى بالاهتمام دا و المعامله دى اللى كانت بتشوفها من اهل ابوها بس.
دقايق ودخل جاسر.
جاسر:ايه رايك كلامى انا بس و عيلتك ولا انتى ليكى مكانتك وهيبتك الخاصه بيكى.
رهف قامت و حضنته وباست خده.
رهف بفرح: شكرا بجد انا مبسوطه اوى.
جاسر حضنها هو كمان.
جاسر:وانا مبسوط علشان انتى مبسوطه.
رهف بعدت عنه باحراج.
رهف:انا اسفه بس انا كدا لما اتحمس وافرح مش بعرف اتحكم فى ردة فعلى.
جاسر:فى حد يتأسف على حاجه حلوة كدا.
اتحرجت اكتر و خدودوها احمرت و مسكت المنيو و خبت وشها وعملت نفسها بتقراه.
رهف:ها هتطلب ايه يا ابيه.اوبس اسفه.
جاسر:لا حول ولا قوة الا بالله انتى لو قلتيها تانى هطلب المنيو كله و اسيبك تتدبسى فى الحساب و امشى.
رهف:لا لا و اهون عليك دا بنت عمك بردو.
جاسر:لا الصراحه متهونيش عليا مش عارف اطلب ايه اكلينى على زوقك النهارده.
وطلبت رهف اكل ليهم هما الاتنين وكانو جعانين جدا بان على طريقه اكلهم.
جاسر:ها قوليلى بقى عملتى ايه فى المدرسه النهارده.
افتكرت وائل واللى حصل وحكتله.
جاسر:لاااا دا اتمادى اوى والله لوريه واخرج فونه واتصل بحد.
جاسر:الو تعرف وائل المنشاوى عايزك.........
تمسك ايديه رهف لتقاطع المكالمه.
رهف:لا و النبى بلاش تعمله حاجه ارجوك مش عايزاك تتأذى بسبب واحد تافهه و مغرور زى دا.
جاسر:متخافيش عليا مش هيحصل حاجه بس انا لازم اربيه الكلب دا علشان يعرف مقامه كويس وميقربلكيش تانى.
رهف:انا زعقتله وعرفته مقامه وجدو قال لماما انى مراتك وزمانها راحت قالتله فمش هيقرب تانى صدقنى خلاص بقى علشان خاطرى.
جاسر:يارهف بس كدا....
رهف:هتخلينى احرم احكيلك حاجه تانى متخوفنيش علشان احكيلك كل حاجه بعد كدا
قفل جاسر الفون.
جاسر:اهو يا ستي علشان ترتاحى و متخافيش انا بعمل كدا علشان احميكى علشان خايف عليكى من الحيوان دا.
رهف:عارفه بس انا مش بحب الطريقه دى
عنف و مشاكل بتوترنى ومش بتخلينى مرتاحه.
جاسر:ماشي يارهف كملى بقى ايه اللى حصل.
كملت رهف اللى حصل لما والدتها جت البيت واللى دار بينهم لحد ما راحتله الشغل.
رهف:قولى بقى انت ازاى تعرف حاجه زى دى و متقوليش ها هو انا كلبه ولا بقره بتتصرفو فيها دى طريقه تعاملونى بيها.
جاسر:اهدى و اسمعينى زى ما سمعتك و حكلها هو عرف ازاى و امتى بس احترم وعده لجده ومحكاش السبب.
رهف:طب هما ليه يعملو كدا ايه السبب.
جاسر:اكيد جدو وعمى عندهم سبب قوى لكدا والا مكنوش اخدو القرار دا على العموم بكرا الصبح نقعد احنا الاربعه ونفهم هما عملو كدا ليه.
رهف:انا مش مصدقه اللى هما عملوه بجد و مخى مش قادر يستوعب ولا قادر يجيب سبب مقنع للى حصل.
جاسر:اد كدا انتى زعلانه من ارتباطنا اوى كدا.
رهف:انا مش بتكلم عليك انا بتكلم على الفكره ككل
انا مخططه انى متجوزش دلوقتى لسه صغيره على الجواز لما اخلص جامعه او و أنا فى اخر سنه او سنتين كدا
واللى اتجوزه دا لازم اكون عرفاه كويس اوى و مرتاحه ومبسوطه ومقتنعه بيه واكون بحبه مش اللى هو كدا وخلاص.
جاسر:طب احنا فيها انسي اللى حصل واننا متجوزين اصلا و نتعامل عادى ونبقى صحاب انتى لسه مكونتيش صحاب فى مصر وانا اصلا معنديش صحاب كدا هنعرف نتعامل مع بعض بكل راحه وعدم احراج موافقه.
رهف:انا وانت صحاب متاكد.
جاسر:فى ايه يارهف انتى ليه دايما محسسانى انى وحش او شيطان انا بنى ادم عادى وعلى العموم براحتك انا كنت عامل لمصلحتك علشان متحسيش بوحده بس انتى حره يلا علشان نروح علشان اتأخرنا.
ساب الفلوس على الترابيزه و ركبو العربيه وطول الطريق جاسر باصص قدامه ورهف باصه من الشباك و بتفكر فى كلام جاسر وفجاءه.
رهف:اوقف اوقف بسرعه.
وقف جاسر بسرعه وجدها نزلت من العربيه بسرعه تجرى على واحد بيبع غزل بنات و اخدت منه الغزل كله.
جاسر حاسب الراجل وهى قعدت على سور الكورنيش تاكل الغزل
وجاسر قعدت جمبها وبصلها.
جاسر:مجنونه والله مجنونه.
رهف:شفت بقى انا ليه كنت مستغربه اننا نكون صحاب مش علشان اللى قولته علشان احنا مختلفين تماما عن بعض
انا مجنونه وانت عاقل وانا نشيطه وبطنطت وانت هادى وراسي انا هاديه وانت عصبى عرفت.
جاسر: ايوه بس اعرف ان الشخصين اللى مش شبه بعض بينجذبو اكتر لبعض وبعدين اكيد في حاجات كتير مشتركه بينا.
رهف:ايوة لما يبقو على استعداد يتقبلو اختلافات بعض وبعدين قولى كدا على حاجه واحده مشتركه بينا.
جاسر:ما ٱنا متقبلك اهو يا رهف هو انا قولت ولا عملت حاجه
ولا انتى اللى مش متقبالنى دى حاجه تانيه وبعدين فى حاجات كتير يارهف مشتركه.
رهف:لا انت بتزعق و بتشخط و بتتخانق مش بتسمع ودى حاجات بالنسبه لى بتقولى انك مش متقبل مش العكس.
جاسر:ايوة اعترف انى كنت بعمل كدا بس انا هديت عن الاول علشان بس كان في كذاحاجه ضغطه عليا فكنت عصبي زياده بس انا هديت عن الاول صح.
رهف:ايوة بامارة اللى عملته فى المطعم صح وبعدين ماتقول انك كنت مضغوط وكدا.
جاسر:مكنتيش لسه صاحبتي علشان نحكى لبعض و نفضفض ولسه لحد دلوقتى مش عايزة تبقى صاحبتي.
رهف:يعنى لما نبقى صحاب هنتكلم و نفضفض و نخرج و نتمشي و نحكى لبعض و نواسي بعض وكدا.
جاسر: ايوه طبعا دا مفهوم الصحاب اللى اعرفه هو اتغير اليومين دول ولا ايه.
رهف:يعنى دا احنا على كدا مش هنبقى صحاب هنبقى بيستي.
جاسر:انا سمعت الكلمه دى كتيير قبل كدا يعنى ايه بقى ..
يتبع......
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية