رواية رهف الجاسر الفصل السادس عشر 16 - بقلم اية محمد
رواية رهف الجاسر
البارت16
جاسر:انا سمعت الكلمه دى قبل كدا بس مش فاهم هى حاجه حلوه ولا وحشه مش قادر احدد.
رهف:بيستى دى حاجه حلوة اووووى
يعنى اعز صحاب او صحاب على طول فهمت.
جاسر:اه فهمت بس دى عادى بتتقال على الولاد والبنات.
رهف:مش عارفه انتو بتقولو بيستى ولا لا بس احنا بنات بنقولها حتى لو الصاحب دا ولد بنقولها عادى.
جاسر:وانتى قبل كدا كان عندك بيستى ولد.
رهف:انت اول صاحب ولد فى حياتى انا اصلا عمرى ماكان عندى بيستى كنت بشوف البنات وهى بتقول وبتتعامل بس انا مكنش عندى خالص.
جاسر:ليه كدا مكنتيش متفقه معاهم علشان اللغه و الثقافه يعنى
بس فيه مصريين كتير وفى كل حته.
رهف:لا مش دى كانت المشكله
المشكله كانت انى كنت بتوتر من الصحاب واخاف اجبهم عندى البيت اونكل ياسين يتعامل معايا وحش قدامهم ولا وائل يتعرضلى فكنت ببعد منعا لاحراجى وكدا فمكنش عندى صحاب اوى.وعلى فكره انا صاحبتك من زمان اوى بس شكلك نسيت
...........نرجع بالاحداث لورا..............
رهف عندها 5 سنين وجاسر عنده16 سنه فى جنينة البيت رهف بتلعب بالعابها وعرايسها وجاسر بيروح ليها علشان يسال على ابوه فين.
رهف:عمى قاعد جوا مع بابا وجدو يا ابيه.
قام جاسر ليدخل ولكنه يسمع رهف بتعيط يرجع ليها.
جاسر:مالك بتعيطى ليه.
رهف:فريد البارد داس على العروسه بتاعتى وكسرها.
جاسر:طب خلاص متعيطيش انا هجبلك واحده غيرها.
رهف:بجد طب يلا بينا.
جاسر:ايه دا انتى شبطى
رهف: انت مش قولتلى هتجبلى يبقى تجبلى وتنفذ كلامك وانا هلعبك معايا بلعبي ونبقى صحاب.
جاسر:كمان هتلعبينى بلعبك.
رهف: ايوه انت حلو اوى وهديك شيكولاته من بتاعتى بس متديش فريد حاجه.
جاسر:لا لا مش هديله طبعا يلا بينا.
وشالها على كتفه وخرج واشترلها لعب كتير من مصروفه اللى كان محوشه ولعبو مع بعض لحد ما نامت شالها وطلعها لعند مرات عمه بس معرفتش تاخدها منه علشان كانت ماسكه فيه وهى قالتله نايمها معاك ياجاسر احسن تصحى وتوجعلى دماغى وتقولى حدوته وبتاع بالله عليك مش ناقصه.
واخدها جاسر وراح اوضته ونيمها ونام جمبها لحد الصبح صحى على حد بيتنطط على السرير وباسته من خده وقالتله: صباح الخير ياعثل يلا علثان نفطر بلدغه كدا زى الاطفال
.............نرجع تانى.........................
جاسر: ايوه صح كنتى لطيفه وقتها
مش عارف بعد ما مامتك اطلقت وانتى سافرتى كنتى لما بتيجى مش بتتعاملى مع حد خالص وعلى طول واخده جنب.
رهف:دا انا ولا انت مش انت اللى زعقتلى وطردتنى من اوضتك وقولتلى مكلمكش تانى ولا اخبط عليك ولا اتعامل معاك.
جاسر:انا دا امتى دا.
رهف:بعد وفاه عمى بكذا يوم انت كنت على طول زعلان وحزين وانا جبت اللعب بتاعتى واخدت البلاي استيشن بتاع فريد وجتلك علشان اغيرلك مودك اتعصبت عليا وكسرت كل اللعب وطردتنى وانا من ساعتها وانا واخده جنب زى ماقولتلى.
جاسر: ايوه افتكرت بس اصلا فتره وفاه والدى كانت صعبه اوى وخصوصا انى بقيت مسئول على الشغل وانا كنت لسه طالب فى الجامعه وبعديها بفتره عمى تعب وانتى سافرتى وانا من ساعتها شايل هم الشغل والعيله لوحدى بس انتى ملكيش حق كان لازم تتفهمى انى فى فتره صعبه ابويا مات وكدا مش تزعلى لحد دلوقتى.
رهف:انا كنت عيله الصغيره يدوب عشر سنين افهم ازاى انا واقدر ايه.
جاسر:ايوه بس انتى دلوقتى كبرتى وبقيتى شاحطه اهو لسه بردو مش فاهمه.
رهف:معرفش بقى انا اتعودت على المعامله دى وبعدين انت ولا مره جيت و فهمتنى
جاسر:افهمك ايه انا كنت ناسي اصلا الموقف دا لسه فاكره دلوقتى انا كنت بقول انك علشان كل فين وفين بتيجى تقعدى شهر او اقل و تسافري فبتحسي ان البيت غريب عليكى واحنا غريبين عليكى وكنت بسيبك براحتك علشان مضيقيكيش بس انتى المفروض تيجى وتقولى انك زعلانه من واحد اتنين تلاته ونقعد نتكلم.
رهف:مكناش لسه بقينا صحاب كنت فاكرة اننا خلاص مش هنبقى صحاب تانى.
جاسر:طب دلوقتى.
رهف:لا خلاص طالما سوء الظن اتوضح نرجع صحاب تانى بس توعدنى تبطل عصبيه معايا.
جاسر:موافق بس انتى توعدينى تبطلى لماضه معايا.
رهف:موافقه يا ابيه.
تضحك وطلع لسانها لجاسر.
جاسر يضحك على منظرها ويركبو السياره ويروحو على البيت.
كل منهم ذهب الى غرفته ولكن النوم لم يكن حليفه.
جاسر سهران فى اليوم و اللى حصل فيه و رهف و ضحكتها و شقاوتها ويفتكر منها كلمه جوزى ومسكة ايده
و كذلك رهف سرحانه فى اليوم واللى حصل فيه وجاسر و انها عرفت انه مكنش يقصد يبعدها عنه وانه كويس من جوا مش زى ما ظاهر عليه من برا.
تسمع صوت رساله على فونها.
تقراها رهف"نمتى ولا لسه"
رهف ترد برساله:لا لسه.
جاسر:انا مش جايلى نوم.
رهف:وانا كمان بس فى نفس الوقت تعبانه مش قادرة اتحرك من مكانى.
جاسر:طب اجيلك ولا انتى تجيلى نتفرج على فيلم سوا وناكل سناكس وكدا.
رهف:فكرهحلوه بس لا
اخاف تروح عليا نومه جدو يزعقلى تانى.
جاسر:لا متخفيش محدش يزعقلك انتى خلاص مراتى يعنى لو راحت عليكى نومه عندى ولا انا راحت عليا نومه عندك محدش هيتكلم.
رهف:احنا مش اتفقنا منجبش السيره دى ونتعامل عادى وانت بتوترنى بالكلمه دى لو سمحت بلاش علشان مقفلش منك شخصيا.
جاسر:مش قصدى بس هما دبسونا فى حاجه صح يبقى نستغلها ولا يدبسونا وكمان منستفدش.
رهف:تصدق عندك حق بس متتعودتش على كدا.
جاسر:تمام ماشى بس قوليلى هتيجى انتى ولا اجى انا.
رهف:لا تعالى انت انا تعبانه مش قادره اقوم اروح فى اي حته انا هنقى الفيلم وانت تعالى.
جاسر:اوك.
بعد دقايق دق جاسر باب غرفه رهف فتحت له ودخلو وقعدو على الكنبه ورهف جابت غطاء واتفرجوا على الفيلم سوا لحد ماغفى كل منهم على الكنبه ولكن استيقظ جاسر جراء تعب فى ضهره من النومه وجدها نائمه.
فذهب لها يهزها بلطف
جاسر:رهف رهف قومى نامى على السرير علشان متتعبيش وانا رايح اوضتى رهف رهف.
ولكنها نائمه ولم تستجيب فققر انه يشلها وراح لحد السرير نيمها وقام يخرج مسكت رهف بيده واحتضانتها وهى نائمه
رهف:متسبنيش خليك هنا.
جاسر:لا خلينى انام فى اوضتى احسن علشان تنامى براحتك ومتضايقيش.
رهف بنوم:انا بنوتك الصغنونه يا عثل عايز تنام معاك.
افتكر جاسر زمان رهف كانت بتقول على جاسر عثل وهو يقولها بنوتة عثل الصغنونه
جاسر:انتى لسه فاكره.
رهف:انا على طول فاكره انت اللى بتنسى زى ما نسيت عيد ميلادى و مقولتليش كل سنه وانتى طيبه ولا جبتلة العروسه اللى انت قولتلى عليها ومع ذلك روحتلك علشان العب معاك و اقعد معاك علشان كنت واحشني اوى بس انت طردتنى يا وحش وانا من يومها زعلانه منك.
جاسر بفرحه:كنت ايه واحشك انتى قولتى كنت واحشك.
رهف:ايوة كنت واحشني علشان كان بقالك فتره فى اوضتك ومش بتطلع منها.
جاسر:حقك عليا انا كنت حمار انا لو اعرف انى كنت واحشك ولا انك كنتى جيالى علشان تلعبى معايا مكنتش عملت كدا ابدا كنت اخدك فى حضنى ومسبتكيش ابدا.
رهف:يعنى انت دلوقتى بقيت حلو يا عثل.
جاسر:من النهارده مفيش غير حلو بس يا بنوتى الصغنونه.
الحمدلله ان لسه عادة كلامك وانتى نايمه فيكى و مبطلتيهاش والا كنت عرفت ازاى الكلام الحلو دا و باس راسها وشال ايده وخرج وذهب على غرفته مبتسم فرحان و غلبه سلطان النوم.
فى الصباح التالى على سفره الفطار كل العائله متواجده و جاسر نازل على السلم صبح على الجميع وجلس بجوار رهف على غير العاده ومال اليها.
جاس:صباح الخير يا بنوتى الصغنونه.
رهف ابتسمت بخجل:صباح النور يا عثل.
نظر اليها بعيون حالمه وهى خجلت ونظرت الى طبقها و بدأت تاكل.
الجد:ايه يا رهف ما روحتيش المدرسه ليه النهارده.
رهف:هقولك بعدين يا جدو بس بعد اذنك عايزاك انت و جاسر فى موضوع بعد الفطار.
نرمين:خير يا رهف يا بنتي انا شايفه انك مخليه ابنى ولا زى يكون سكرتيرك يا حبيبتى يعنى لو تعرفي بس لو انتى ناسيه هو عنده شغل ومشاغل مش فاضي للعب العيال دا يا ماما هو مش امك عايزاه معاكى فى اى حته وفى اى وقت وبعدين خطبيته مش بتلاقي وقت تقعد معاه بسببك ودا ميرضيش ربنا.
رهف بذهول نظرت لجاسر:خطيبتك انت خاطب.
على العموم انا اسفه يا مرات عمى انتى عندك حق انا هاعتمد على نفسي ومش على حد تانى بعد اذنكم.
قامت من على السفره مسك جاسر ايديها ونظر لوالدته
جاسر:انتى ليه بتتكلمى كدا مع رهف يا امي وبعدين مين دى خطيبتى انا مخطبتش حد.
نرمين:انت نسيت ياحبيبى مش انا قولتلك هخطبلك خلود بنت خالتك.
رهف:سيب ايدى.
و شدت ايديها ولسه هتطلع مسكها جاسر تانى.
جاسر:من فضلك استنى فى سوء فهم.
رهف:مليش علاقه فى سوء فهم ولا لا انا مالى.
جاسر:انتى مالك ازاى مش احنا صحاب يبقى سوء الفهم لازم يتوضح علشان ميبقاش فيه زعل.
رهف:الصحاب مش بيكدبو على بعض يا ابيه.
جاسر بعصبيه:ابيه تانى و بيكدبو وكمان فى جمله واحده انتى اختبرتى صبري بما فيه الكفايه تعالى.
ومسكها من درعها وشدها للسفره تانى ونظر لها.
جاسر:لو اتحركتى من هنا قبل ما اخلص كلامى ما تلوميش غير نفسك سامعه.
رهف تهز راسها بخوف والم من دراعها.
جاسر:ها يا امي كملى اللى انتى كنتى بتقوليه.
نرمين:ها ايه انااا
اه انا قولتلك انى هخطبلك خلود بنت خالتك و كلمت خالتك و وافقت.
جاسر:تمام اوى حضرتك فاكره لما عرضتى عليا الامر انا قولت ايه.
نرمين:اه قولت عايز وقت تفكر.
جاسر:لا يا امي انا قولت مش موافق وحضرتك معملتيش لكلامى اى اعتبار و روحتى بردو تكلمى خالتى قادر افهم دا معناه ايه.
نرمين:مهو بصراحه كدا انت مش هتتجوز غير بالطريقه دى وانا تعبت معاك انى اقنعك تتجوز من زمان عايزة افرح بعيالك قبل ما اموت وبعدين دى بنت خالتك عارفينها كويس وانا اللى مربياها ومش هتلاقى واحده تانيه تحبك وتخاف عليك زيها.
جاسر:يعنى انتى عايزة تفرحي بيا.
نرمين:بصراحه كدا اه.
جاسر:و تجوزينى.
نرمين:ايوة واشوف عيالك و اشلهم قبل ما اموت.
جاسر:يعنى لو عملت كدا انتى هتبقى فرحانه و راضيه عنى.
نرمين:ليوم الدين بس انت فرحنى.
جاسر:وانا اقدر اكسرلك طلب ولا ازعلك ياست الكل.
نظر جاسر لرهف.
جاسر:روحى بوسي ايدك حماتك يا رهف.
فريد ونرمين وحتى الجد ورهف اتصدمو من اللى قاله جاسر.
جاسر:مالك واقفه متسمره فى مكانك كدا بقولك روحي سلمى على حماتك يلا.
راحت رهف تقرب من نرمين.
نرمين:استنى عندك متتحركيش.
انت بتقول ايه يا جاسر يا ابنى انت بتهزر معايا صح.
جاسر:لا طبعا طلبتى انى اتجوز علشان ارضيكى و افرحك وانا اتجوزت اهو مش فرحانه ليه بقى معلش هى الصدمه بس فى الاول.
نرمين:انا قولت تتجوز خلود مش دى اقول انا ايه لخالتك دلوقتى.
جاسر:متطمعيش يا امي اتجوز اللى تختاريها احمدى ربنا انى عملتها و اتجوزت وبعدين تعملى ايه دى مشكله حضرتك مش مشكلتى مش انتى اللى معملتيش لكلامى اعتبار و حطيتى نفسك فى الموقف دا وانتى عارفه كويس انى مش بتحط قدام امر واقع يا امي انا مش عيل صغير علشان تدبسيه فى جوازه.
نرمين:طب لو انت بتقول كدا علشان انا اتعاملت فى الموضوع دا بالطريقه دى خلاص حقك عليا بس قولى انك بتقول انك اتجوزتها بس علشان تضايقنى.
جاسر:هى الحاجات دى فيها هزار وبعدين لو مش مصدقانى اسالى جدى وهو يقولك.
نظرت نرمين للجد بعيون سائله.
نظر اليها الجد:ايوة فعلا اتجوزو من قيمه اسبوع كدا.
نرمين تقعد على الكرسي بانهيار
نرمين:اسبوع اسبوع متجوز وانا معرفش.
جريت رهف تجيب ميه لمرات عمها.
رهف:اتفضلى ياطنط اشربي المايه دى علشان تهدى.
ترمي نرمين الكوبايه من ايد رهف.
نرمين:تقتلى القتيل وتمشي فى جنازته ايه البجاحه اللى انتى فيها دى تبقى متجوزه ابنى من اسبوع وانا معرفش عملتيها ازاى دى يا ميه من تحت تبن
هاستنى ايه انا من واحده تربيه منال اللى احنا عارفينها كويس معبوده القرش طلعتى لامك بس لا لعبك على الفاضي مش هخليكى تتهنى بيه و زقتها وقعتها فى الارض.
راح جاسر على رهف و سندها و قومها ونظر لامه.
جاسر:امى دى مراتى دلوقتى واى اهانه فى حقها تبقى اهانه فى حقى انا كمان علشان الصدمه بس هعدى الموضوع بس لو......
نرمين:بس ايه يا ابن بطنى
ايه هتربينى و لا هتعمل ايه يعنى هى من اولها كدا هتقويك على امك اول القصيده كفر
النحس الشوم دى.
جاسر:حضرتك مسبتليش قرار تانى.
مسك ايد رهف وطلع وهو على السلم قال لرهف.
جاسر:روحى اوضتك لمى حاجتك وكتب المدرسه وكل حاجه و استنينى فيها.
رهف:ليه هنروح فين.
جاسر:بعدين هتعرفي و اغسلى وشك ومشوفكيش بتعيطى تانى فاهمه يلا بسرعه.
ذهب جاسر لغرفته هو ايضا ولم اشيائه وذهب الى غرفه رهف واخذ الشنط ونزل.
امام نظرات العائله المدهوشه من الشنط وافعال جاسر.
الجد:انتو واخدين الشنط دى و رايحين فين.
جاسر:هنروح مكان تانى اقدر اسيب مراتى فيه وانا مطمن عليها
وتكون ماما هديت شويه و استوعبت الموضوع ومش هارجع الا لما تكون متقبله مراتى بعد اذنك ياجدى.
مسك ايد رهف ومشيو.
كل دا ورهف مصدومه من اللى بيحصل لدرجه انها مش قادرة تتكلم ولا تقول حاجه حاسه انها فى حلم مش حقيقة...
يتبع.....
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية