Ads by Google X

رواية رهف الجاسر الفصل السابع عشر 17 - بقلم اية محمد

الصفحة الرئيسية

 رواية رهف الجاسر الفصل السابع عشر 17 - بقلم اية محمد 

رواية رهف الجاسر 

البارت 17

و انطلقو بالسياره حتى توقفت امام عماره راقيه نزل جاسر وندا على البواب وطلب منه يطلع الشنط و راح فتح باب العربيه لرهف ونزلها و طلعو لشقه ودخلوها
 رهف نظرت للشقه التى كان متسخه نوعا ما يظهر عليها انها كانت مغلقه من فتره كبيرة دخل البواب الشنط
 جاسر:انا نازل اجيب شويه حاجات للبيت وجاى انتى بس فضى شنطتك وغيري عقبال ما اجي.
اخدت رهف شنطتها ودخلت اول اوضه قبلتها وطلعت بيجامه بيتى عليها رسومات كرتونيه وطلعت مسحت المطبخ و الترابيزه من التراب عقبال ما جاسر يجي.
دقايق ودخل جاسر ومعه اكياس كثيره وضعها على ترابيزه المطبخ ومسك رهف من ايديها وشدها و طلعو برا فى الصاله و قعدو.
جاسر:الشقه دى بتاعتى انا شاريها علشان كنت بقعد فيها من وقت للتانى لما اعوز اتعزل شويه عن الناس انا كنت شاريها اصلا علشان اتجوز فيها بس بقيت باستخدمها للسبب دا احنا هنعقد فيها شويه عقبال على ما الامور بس تهدا.
مالك ساكته ومبلمه كدا ليه فى ايه.
رهف:مش عارفه مش قادرة لا افهم ولا استوعب حاجه ابدا.
جاسر:طب اهدى بس ايه اللى مش فاهماه.
رهف:ليه طلعنا وجينا هنا والكلام اللى قلته وانا هشوف بابا ازاى و هنعيش هنا اصلا مع بعض لوحدنا ازاى وكل حاجه حصلت بسرعه و ورا بعض مش عارفه افهم ولا استوعب فى ايه.
جاسر:طب اهدى بس ومتتوتريش اولا انا بعتذر بالنيابه عن امى على الكلام اللى سمعتيه منها وعلشان كداا جبتك هنا علشان امى لو مش طايقاكى قيراط بعد ماعرفت اننا اتجوزنا مش هتبقى مش طياقكى 24دى حاجه.
اما بقى عمى فانا هخليكى تكلمى جدى كل يوم فيديو كول تطمنى فيها على والدك.
اما بقى على العيشه هنا عادى هنعيش زى ماكنا عايشين فى البيت هناك مش هيجد حاجه غير بس تهتمى بالبيت شويه عقبال ماشوف حد يجي يساعدك الصبح ويمشي اخر النهار.
رهف:طب هنعقد هنا كتير.
جاسر:اول ما الامور تتحسن هنرجع البيت على طول.
رهف:طب و المدرسه هعرف اروحها من هنا.
جاسر:هبقى اخدك معايا وانا نازل الشغل و اعدى عليكى اروحك.
رهف:طب انا كدا مش هتعبك ولا هعطلك على شغلك.
جاسر:لا خالص زى ماقولتلك انا كدا كدا هكون نازل للشغل فهاخدك معايا ولو معرفتش اجيبك لو عندى شغل ولا حاجه هبعتلك السواق.
رهف:تمام شكرا.
جاسر:دلوقتى انا جبت حاجات ناقصه من البيت ممكن لو سمحتى تطلعيها و ترسيها كدا وتشوفى لو ناقصك حاجه قوليلى عليها علشان اجيبها
 اه صحيح انتى بتعرفي تطبخى ولا اطلب غدا من برا.
رهف:علي حسب.
جاسر:يعنى ايه.
رهف:فى اكل بعرف اعمله واكل لا بصراحه فعلى حسب انت عايز تاكل ايه.
جاسر:مش فارقه معايا اي حاجه هتعمليها هاكلها طب انا هقوم اغير واعمل كام تليفون كدا للشغل علشان مش هاروح النهارده و اساعدك فى البيت شويه.
قام جاسر وذهب لغرفته لتبديل ملابسه وقامت رهف للمطبخ تخرج الاشياء اللى جابها جاسر و ترسها و بدأت فى الغدا كان واقف جاسر على باب المطبخ يتامل حركاتها حتى شعرت به رهف وتصرخ من الخضه.
رهف:فى حد يعمل كدا قول اي حاجه كح حتى خضتنى.
جاسر:ياسلام وهو اللى بيتخض بيحلو كدا لو على كدا هخضك كل يوم.
رهف بخجل:طب ايه بقى مش انت قولت هتساعدنى.
جاسر:هو انتى قولتيلى اعمل حاجه وانا معملتهاش.
رهف:اتفضل الطماطم والخيار اعمل سلطه.
جاسر:اعمل سلطه دى اخرتها.
جلس جاسر على الترابيزه يقطع الخضروات للسلطه ويتامل وقفة رهف و تحركاتها و تمايلها فى المطبخ.
جاسر:انا خلصت.
رهف:يا نهار منيل ايه اللى انت عملته دا.
الترابيزه كانت كلها عليها قطع خضروات وهو كان متسخ جدا يداه وملابسه.
رهف:كل البهدله دى علشان طبق سلطه وايه دا مقطع الخيار مثلثات والطماطم مربعات ايه اللى انت عمله دا.
جاسر:بدل ما تقولى شكرا انى ساعدتك وبعدين مهندس عايزانى اقطعهم ازاى يعنى.
رهف:انت شايف انك كدا ساعدتنى انت تعبتنى اكتر علشان الم و انضف وراك كل دا وبعدين ايه مهندس يعنى دا مبرر يعنى لو انت دكتور كنت هتقطعهم على شكل خلايا ولا اعضاء بشريه متعرفش تعمل سلطه قولى اقولك تساعدنى فى حاجه تانيه.
جاسر:تصدقى انا غلطان اصلا وعلى فكره بقى طبق السلطه دا هيبقى احلى طبق سلطه كلتيه فى حياتك.
رهف:طب مش اوى كدا يلا قوم اغسل ايديك وغير هدومك دى عقبال ما انضف السفره و اغرف الاكل.
قام جاسر وذهب لغرفته وراحت رهف تنضف السفره وحضرت الاكل.
رهف:الاكل جهز يا ابيه.
اوبس يارب ما يكون سمعنى.الاكل جهز.
هو مش بيرد عليا ليه.
ذهبت رهف لغرفته تدق الباب ولكن لا احد يجيب خافت رهف و اتوترت.
رهف:انا بخبط من بدرى وانت مش بتفتح
 انا هفتح الباب وادخل ها.
فتحت الباب ولكن لم تجده فى الغرفه ودخلت الحمام وايضا لم تجده فذهبت لغرفتها مسرعه تمسك فونها وترن عليه.
جاسر على باب غرفتها:انتى هبله يابت نبقى فى بيت واحد و ترني عليا.
رهف اول ماسمعت صوته جرت عليه وحضنته.
رهف:انت كنت فين بنادى عليك مش بترد وملقتكش فى البيت.
ودموع تنزل على خدها.
جاسر مذهول من رده فعلها ولكن فرحان انها كانت خايفه عليه فبادلها الحضن.
جاسى:اهدى ما انا موجود اهو ايه لازمته كل دا.
رهف خرجت من حضنه.
رهف:كنت فين.
جاسر:كنت فى البلكونه بتكلم فى الفون دورتى فى البيت كله ومفكرتيش تروحى البلكونه.
رهف:وانا اعرف منين انه فى بلكونه وانت واقف فيها انا لسه معرفش البيت كويس.
جاسر:طب انتى بتعيطى ليه دلوقتى.
رهف:علشان كنت خايفه و قلقانه.
جاسر:عليا.
رهف بعفويه:اه طبعا...
قصدى اختفيت فجاه وانا خوفت و قلقت علشان قاعده لوحدى والبيت لسه جديد وكدا.
جاسر:ماشي بس احنا اتفقنا مفيش عياط تانى ولازم تبقى قويه مش على اى حاجه كدا تعيطى اتعلمى ان دموعك دى غاليه فمتنزلهاش على الفاضى كدا كل شويه ماشي.
رهف هزت براسها بمعنى موافقه.
جاسر:يلا علشان ناكل ونشوف انتى عامله اكل ايه.
انتى عارفه انا اول مرة اكل من ايديك ربنا يستر.
رهف تضربه على كتفه.
رهف:ربنا يستر دا انت هتاكل صوابعك وراه.
جاسر:انا شايف اننا بقينا نمد ايدينا ولا ايه.
رهف:بهزر ايه بهزر يارمضان انت مبتهزرش
جاسر:لا ياختى هزرى براحتك وانا كمان اهزر.
وظل يدغدغها وتجرى وهو وراها.
رهف:خلاص اسفه مش هاهزر معاك تانى.
جاسر:ليه كدا بس ما الهزار حلو ولا هو ليكى انتى وانا لا.
رهف:خلاص بجد نفسي اتقطع يخربيتك.
جاسر:دا انا اللى هخرب بيتك على طول لسانك دا متحترمى نفسك يا بت.
رهف:خلاص هاحترمها والله بس اهدى بقى كفايه 
ايه بقى مش بتتعب.
وجلست على الكرسي تاخد فى نفسها وجلس جاسر بالقرب منها و يتنهد هو الاخر.
جاسر:انا هسيبك بس علشان صعبتى عليا مش اكتر.
رهف:تشكر يا زوق.
جاسر:ايه يابت اللماضه اللى فيكى جايه منين.
رهف وهى بتنفخ من الغضب:طب اتفضل يا ابيه ها يا ابيه علشان ناكل زمان الاكل برد.
جاسر:تانى ابيه والله منا سيبك.
طلعت تجرى رهف ودخلت الغرفه وقفلت الباب من جوا.
جاسر:افتحى الباب دا انتى فاكره كدا مش هعرف اجيبك يعنى.
رهف:ايوة مش هتعرف وبعدين مش هافتح غير لما تقولى انك مش هتعملى حاجه.
جاسر:طالما انتى عارفه انى هاعملك حاجه بضيقينى ليه وبتستفزينى بكلمه ابيه دى.
رهف:علشان انت كمان بضايقنى و بتستفزنى بكلمه لمضه دى.
جاسر:طب انا اعملك ايه اذا انتى كنتى كدا فعلا واكيد انا مش اول واحد اقولهالك يعنى.
رهف:انا مش لمضه انا فرفوشه احب الضحك والهزار وانت مش اول واحد بس انت الوحيد اللى اقدر عليه.
جاسر:تقدرى عليه يعنى ايه بقى ان شاء الله.
رهف:يعنى جدو وبابا انا مقدرش اعترض معاهم علشان هما اكبر منى لكن انت اقدر اخليك تبطل تقولهالى.
جاسر:يا سلام يعنى هما كبار وانا ايه لسه فى حضانه ما انا اكبر منك بردو.
رهف:ايوة بس انت صاحبي والمفروض متعملش حاجه تضايقنى.
جاسر:انتى بتثبتينى خلاص جتلى فكره كل مره تبقى فيها لمضه مش هقولك كدا و ابدلها باى حاجه تانيه تمام كدا.
رهف:هتبدلها بايه يعنى.
جاسر:طب ايه هنفضل نتكلم كدا كتير.
رهف:طب اوعدنى انك مش هتعملى حاجه.
جاسر:خلاص مش هاعملك حاجه.
فتحت رهف الباب ووقفت امامه.
رهف:ها قولى بقى هتعمل ايه بدل لمضه دى.
جاسر:هقولك بس تقولى لى انتى بردو هتعملى ايه بدل ابيه دى ولو نسيتى وقولتيها اعمل فيكى ايه.
رهف:خلاص مش هقولك يا ابيه تانى ولو نسيت ابقى....ابقى.....مش عارفه قول انت.
جاسر:تمام اوى بصي يا ستي لما تبقى لمضه بدل ما اقولك الكلمه دى هعمل كدا..
وووووو.

يتبع......

  •تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية 

google-playkhamsatmostaqltradent