رواية رهف الجاسر الفصل الرابع 4 - بقلم اية محمد
البارت 4
هى مش خارجه بالمنظر دا يا تطلع تغير يا اما مفيش خروج من اصله.
رهف:يوووووه بقى انا متعودتش على التحكمات والصوت العالى دا وبعدين جدو قالى اطلعى.
قام جاسر ومسك ودن رهف:شكلك نسيتى نفسك انا ابيه جاسر ولازم تسمعى الكلام وانا مبحبش اعيد كلامى مرتين فاهمه.
رهف تصوت بالم :خلاص فاهمه فاهمه.
وطلعت وهى تدبدب فى الارض من غضبها لتغير ملابسها
لترتدى فستان طويل باللون الاخضر وكوتشي وشنطه بيضاء وما زادها اللون الا جمالا واشراقه.
ونزلت وتقول:ها حلو كدا ولا فيه كلام تانى.
زين:زى القمر ياحبيبتى.
جاسر:ايوة كدا حلو
رهف:ممكن بقى تبعتلى طلبات المدرسه علشان الحق اروح واجى.
جاسر:لا.
رهف:يعنى ايه لا.
جاسر قام وقف.
قامت رهف تستخبى فى جدها:والله لو شدتنى من ودنى تانى لاصوت وانت حر بقى
ياجدو بقى خليه يبعد عنى.
جاسر:انا رايح معاكى علشان السواق راح يوصل امى عند خالتى.
رهف:يا نهار اسود هو انت هتيجى معايا لا خلاص انا هروح فى اي وقت تانى اشترى الحاجه شكرا.
زين ضاحكا:طب اطلعى من ورايا وقولى الكلمتين دول يا جبانه وبعدين مش انتى قولتى انك عايزه تشترى حاجات ليكى ليه تأجيلها.
رهف:بصراحه كدا بقى انا مش عايزة اخرج مع ابيه جاسر انا خايفه منه ليشخط فيا ولا يزعقلى.
زين:لا متخافيش انا هضمنهولك وبعدين هو بيتكلم على مصلحتك يبقى ليه تخافى.
رهف:انت مشفتش يا جدو ازاى صوته عالى و بيزعق
وكمان ودانى اه يا ودانى لسه وجعانى لحد دلوقتى.
جاسر:ايه شغل العيال والدلع الماسخ دا مش عايزة تروحى ان شاء الله عنك ماطلعتى انا غلطان سايب شغلى علشان اوديكى.
رهف:اهو شفت يا جدو لسه مطلعناش من البيت اهو و زعقلى اعمل ايه انا دلوقتى.
زين ضاحكا:حسستونى ان انا فى حضانه ما خلاص بقى يا ولاد وانت يا جاسر يا ابنى طول بالك عليها شويه هى لسه مش متعوده على الجو هنا.ويلا بقى علشان متتأخروش.
طلعو من المنزل وركبو السياره ودقائق ووصلو المول.
جابو ملابس للمدرسه ومستلزمات المدرسه دخلت محل ملابس لتشتري لها ملابس تناسب اوضعاها الجديده وخلصت.
جاسر:هو خلاص كدا ولا لسه فى حاجه تانى.
رهف:معلش تعبتك معايا بس هو خلاص كدا.
جاسر:خلاص استنينى فى الكافيه دا هطلع احط الاكياس دى فى العربيه وارجعلك دا انتى نشفتى ريقى من كتر اللف معاكى.
رهف:خلاص ماشي وبعدين مانا قولت اسفه خلاص.
جاسر:يابت هو انتى مش هتبطلى لاماضه اشدك من ودانك قدام الناس دلوقتى.
رهف:لا خلاص والنبي يا ابيه انا بهزر معاك اطلبلك حاجه عقبال ماتيجى ولا تطلب انت.
جاسر:ممكن قهوه مظبوط.
وسابها و مشي وهي راحت الكافيه وطلبت قهوه مظبوط وعصير فريش ليها.
وهى قاعده مسكت فونها وفتحت الكاميرا لتطمئن على شكلها وتلتقط كام صورها لها ليظهر،فى خلفيه الصورة شابين ويقتربو على ترابيزتها.
الشاب1:ممكن نتعرف.
رهف:لوسمحت ابعد مينفعش كدا.
الشاب2:ليه بس احنا لقيناكى قاعده لوحدك قولنا نسليكى.
رهف اتوترت من قربهم وقررت انها تقوم تمشي.
الشاب1 مسك ايديها:رايحه فين بس احنا لسنا بنتكلم.
رهف بتوتر:لو سمحت سيب ايدي مينفعش كدا .سيب ايدى بدل ما انادى على امن المكان.
الشاب2:الحق بتقولك مينفعش و تنادى على امن المكان ههههههه.
الشاب1:منا قولتلك يا ابنى شكلها مش من هنا ها بقى قولتيلى اسمك ايه....وفجاه اضرب بوكس وقع على الارض.
رهف:ابيه الحقنى يا ابيه.
مسكها و وقفاها وراه وفضل يضرب فى الشابين لحد ماجه الامن وبعدهم عن بعض و اخدو الشابين و طلعو برا و اعتذرو لجاسر فهم يعلمون جيدا من هو.
جاسر ممسك بذراع رهف بقوه:انتى ايه اللى وقفك معاهم انا مش قولتلك استنى فى الكافيه مش بتسمعى الكلام ليه.
رهف بعياط:والله انا روحت الكافيه حتى طلبتلك القهوه بس طلعت الموبيل اخد صورة ليا هما طلعو فى الصورة و فضلو يرخمو عليا وقعدو معايا على الترابيزه بالعافيه ولما مشيت وسبتهم هما جم ورايا ومسكونى وحضرتك جيت.
اااه دراعى يا ابيه بتوجعنى.
جاسر:طب بطلى عياط وبيطبطب على كتفها اهدى يارهف خلاص بقى الناس بتبص علينا.
رهف بتمسح دموعها بكفوف ايديها زى الاطفال:طب انا عايزه ايس كريم.
جاسر:هههه ايس،كريم ماشي يا اختى تعالى.وراحو و اشترو ايس كريم و بياكلوه جاسر:شفتى بقى لما زعقتلك علشان تغيري اللى كنتى لبساه كان لمصلحتك ازاى لو كنتى نزلتى باللى كنتى لابساه كان هيبقى ايه وضعك.
رهف:والله يا ابيه مش هتفرق كتير منا غيرت ولبست طويل زى ماحضرتك قولت و اتضايقت بردو و اتعاكست فملهاش علاقه باللبس.
جاسر:اى نعم حصل معاكى موقف وحش بس مش معنى كدا انك بردو تلبسي قصير ولا ضيق انتى خلاص كبرتى فاهمه ولا لا ولو كنتى نزلتى بالقصير كان زمانى متخانق عشر مرات مش مره واحده
حافظى على نفسك علشان مفيش حد هيعرف يحافظ عليها غيرك ماشي وبعدين انتى هتقابلى من عينة الناس دى تانى و تصرفك دا معجبنيش بالمرة.
رهف:امال كنت عايزنى اعمل ايه يا ابيه.
جاسر:اديله بالقلم على وشه ونادى الامن.
رهف:منا قولتله هناديلك الامن بس هو ضحك عليا ومصدقش.
جاسر:هبله
هتفضلى هبله لحد امتى مش عارف يا بنتي بقولك افعلى يعنى اضربى و نادى فعلا مش تهدديهم انك هتعملى دا فهمتى.
رهف:ايوة فهمت
بس شكرا يا ابيه انك جيت فى الوقت المناسب.
جاسر:العفو متقوليش كدا انتى بنت عمى يعنى لحمى وعرضي بردو و بص ليها واول مره ياخد باله من لون عينيها الساحره ولكن سرعان ما خرج من شروده على صوت رهف:مش يلا يا ابيه زمان بابا خلص الجلسه وحشنى اوى.
جاسر:اه صح يلا بينا.
وخرجو وذهبو للمنزل
اخذت رهف من جاسر اكياس الاشياء وقالت لهم هطلع احط الحاجه فى اوضتى وانزل على طول.
زين:انا هقوم اطلع لمحمود امهدله عقبال ما رهف تنزل تبعتوها على اوضه محمود ماشي.
جاسر:حاضر ياجدو.
بعد ما مشي زين.
نرمين:ايه هنشتغلها سواقين وشيالين كمان.
جاسر:فى ايه ياماما انتى ليه مضايقه من رهف كدا على فكره دى بنت عمى ولسه جديده على البلد مش المنطقه بس
ولازم اكون معاها واحميها انا مش شايف فيه مشكله خالص.
نرمين:يا سلام
ما خالتك نقلت من اسكندريه وجت القاهره قعدت اتحايل عليك علشان تاخد خلود بنت خالتك وتعرفها الاماكن ولا تروح معاها مشوار مهى كمان جديده فى المنطقه ولا هو عند رهف حلو وخلود لا
جاسر:ياماما انا كان عندى شغل مهم جدا الفتره اللى فاتت دى محدش ينفع يشتغل عليه غيري وبعدين خلود عندها اخوها اما رهف معندهاش غيرنا.
يتبع..
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية