رواية رهف الجاسر الفصل السابع 7 - بقلم اية محمد
رواية رهف الجاسر
البارت7
فريد:و وانا عارف ايه اللى ممكن يتعمل وايه اللى لا مش عيل صغير انا علشان اروح اعمل مشاكل وبعدين انا متخطتيش حدودوي معها.
جاسر:لا اتخطيت
امال الضحك والصوت العالى والبوسه دى ايه وهو يمرر يده على خده بعصبيه
فريد:يااا سلاااام هو يعنى علشان قاعدين بنهزر ونضحك يبقى اتعديت حدودوى وبعدين انا مالى ومال البوسه هى اللى عطتنى مش انا كنت اعمل ايه يعنى اضربها ياحرام عليك ياجاسر بجد والله من كتر القفله على نفسك بقيت عامل زى اهل الكهف وافكارك بقيت متاخره اوى حاول تشم نفسك وتطلع برا الدايره بتاعتك دى
وذهب لغرفته ولكن اوقفه صفعه من جاسر على وجهه.
جاسر:انت صح قليل الربايه ولازم تتربى علشان تبقى تتكلم مع اخوك الكبير كدا.
الجد ورهف ونرمين طلعو على صوت جاسر العالى.
فريد وهو يضع يده على وجهه مكان الصفعه:انا بحترمك ياجاسر واكبر دليل انى مش هرد على القلم اللى انت عطتهولى علشان انت اخويا الكبير.وسابه ومشى.
الجد:انت اتجننيت ياجاسر بتمد ايدك على اخوك.
جاسر:هو قليل الادب ياجدى حضرتك مشفتش كان بيكلمنى ازاى.
الجد:والله عال ودا مبرر انك تمد ايديك عليه اتفضل امشي من وشي ياجاسر ومش عايز اشوف وشك غير وانت مصلح الهباب اللى انت عملته دا فاهم.
جاسر:جدو اهدى بس ......
.قاطعه الجد:انا مش بعيد كلامى مرتين غور من وشي ولما انت تتربي تبقى تربي اخوك الصغير.
مشي جاسر وهو متعصب
نظرالجد لنرمين:اطلعى خدى بخاطر ابنك وهديه.
ذهبت نرمين لغرفه فريد ونزلت رهف لجدها وهى بتبكى
رهف:انا السبب ياجدو انا عايزة اقعد فى بيت لوحدى انا وبابا برا البيت دا انا من ساعه ماجيت وكل المشاكل حصلت.
الجد:طبطب عليها اهدى ياحبيبتى ايه اللى خلاكى تقولى كدا.
حكلت له رهف على اللى حصل.
الجد:انتى مغلطيش،يابنتى ولا فريد اللى غلط جاسر بس هو الوحيد اللى غلطان والظاهر كدا من كتر دلعى فيه دا اللى حصل.
رهف:لا متقولش كدا ياجدو ابيه جاسر بيحبك اوى وكمان بيحب فريد اوى هو ممكن بس كان فيه حاجه مزعلاه وكدا بس لكن هو مش هيقدر على زعلك ولا على زعل فريد صدقنى.
الجد:متشغليش انتى بالك بالموضوع دا ومش عايزة اسمع منك مرة تانيه انك تطلعى من البيت سامعه.
رهف: ايوه ياجدو بس انا
الجد:من غير بس وانا مش بحب اعيد كلامى مرتين ماشي.
رهف:حاضر ياجدو.
وصعدت رهف لغرفه فريد وطرقت على الباب سمعت صوت ياذن لها بالدخول.دخلت رهف.
نرمين:انتى جايه هنا ليه ياوش النحس من ساعه ماجيتى والبيت كله مش مرتاح علشان كدا امك ارتاحت لما سبتهيا ومشيتى اكيد كنتى نحساهم هناك بردو.
فريد:امى من فضلك ايه الكلام دا لوسمحتى ياامى قولى لحد من الخدم يطلعلى الفطار هنا مش عايز انزل.
نرمين:حاضر ياحبيبى.
ونظرت لرهف:انتى هتفضلى واقفه كدا كتير ولاعايزة تسدى نفسه على الاكل انا مصدقت انه رضى ياكل.
رهف وعيونها مليانه دموع:انا اسفه ياطنط انا همشي انا كنت جايه بس علشان اعتذر من فريد على اللى حصل واقوله ملهوش لزوم نخرج وانه يقعد يرتاح عن اذنكم
وخرجت رهف مسرعه لغرفتها ارتمت على السرير وهى تبكى بشده وتقول:الله يسامحك ياامى على اللى عملتيه فيا
وتبكى بحزن وتقرر تمسك موبايلها وتتصل بجاسر ولكن الهاتف لم يجيب كررت الاتصال ولكن لم يجيب ايضا.
حل الليل ولم ياتى جاسر ولم يطلع فريد من غرفته.
وقفت رهف فى الشرفه تتامل السماء وتبكى على حالها وعلى وضعها حتى تسمع صوت سياره جاسر لتنزل بسرعه.تقابله على باب المنزل لينظر لها جاسر بعصبيه ويمسك دراعها بقوه ويدفعها داخل المنزل.
رهف:ااااه اه فى ايه يا ابيه انت بتوجعنى.
جاسر:انتى يابت عايزة ايه انتى ازاى تطلعي من اوضتك كدا اصلا.
تنظر رهف لملابسها بخجل فانها نسيت تبدل ملابسها كانت ترتدى بنطلون برموده وتي شيرت كت وربطت شعرها بطريقه عشوائيه.
لترجع تنظر له بخجل وهى تضع يدها على كتفها:والله نسيت اغير انا اسفه انا بس كنت عايزة الحقك مش اكتر.
خلع جاسر الجاكت ولبسها:انا لو شفت المنظر دا تانى اى كان السبب ايه مش هيحصلك كويس فاهمه.
وترك ذراعها بعنف فخبطت فى الكنبه.
رهف بالم:اه ماشي خلاص فاهمه.
جاسر:كنت عايزة ايه.
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية