رواية رهف الجاسر الفصل الثامن 8 - بقلم اية محمد
رهف وهى تحبس الدموع:لا ابدا كنت عايزه اعتذر من حضرتك على اللى حصل انا عارفه انى السبب علشان اصريت اخرج مع فريد وحضرتك قولت لا بس كنت تعاقبنى انا مش فريد
وانا والله قولت لجدو ان انا وبابا ناخد شقه على قدنا نعيش فيها بس هو رفض وانا من ساعه ماجيت والمشاكل بتحصل وانا مش عايزة كدا
فبوعدك انى مش هطلع من اوضتى اصلا غير لضروريات ومش هتعامل مع حد خالص وهتجنب الكل علشان متحصلش مشاكل تانى بسببى.
بس والنبى صالح اخوك دا مخرجش من اوضته من ساعتهاوجدك كمان اعصابه تعبت من اللى حصل
وانا حاولت ارن عليك كذا مره علشان تيجى بدرى وتصلح الوضع بس حضرتك مكنتش بترد على العموم خلاص انت جيت وبعد اذنك.
يمسك جاسر بيدها:ياسلام تقولى اللى عندك وتمشي ليه الخدام بتاع ابوكى انا.
رهف:والله مقصدى انا بس....
جاسر:بس ايه انتى فعلا معاكى حق انتى السبب فى كل اللى حصل النهاردة مش علشان الهبل اللى انتى بتقوليه دا علشان حاجه واحده بس انك مش بتسمعى الكلام.
رهف بخوف:بس انا والله ياابيه انا انا .....
جاسر:انا قولتلك ايه قبل كدا مش قولتلك انتى كبرتى وبطلى شغل العيال دا حصل ولا لا
وهو بيرج فيها.
رهف بالم:ااه حصل وانا التزمت والله ومعملتش حاجه.
جاسر:لا والله امال البوسه اللى عطتيها لفريد دى ايه.
رهف:فريد زى اخويا وانا مقصدش،حاجه خلاص مش هعمل كدا تانى.
جاسر:اه بس هو مش اخوكى هو ابن عمك يبقى علشان كدا وائل كان بيضيقك اكيد كنتى بتتعاملى معاه كدا ولما هو زودها انتى متقبلتيش ولا كنتى بتتقلى ولا ايه بالظبط.
رهف وهى تبكى:انت عرفت منين الموضوع دا بس والله العظيم مش دا اللى حصل هو اللى بنى ادم حقير وزباله انا مليش ذنب وانا اخلاقي متسمحش بكدا ارجوك بقى سبنى انت بتوجعنى بقى سبنى.
تركها جاسر مرميه على الارض:انتى عقابك انك متخرجيش من اوضتك حتى الاكل والشرب هيطلعولك لفوق وانا هقول كدا للخدم و لو عصيتى كلامى المرة دى متلوميش غير نفسك سامعه.
رهف:سامعه بس بابا انا لازم اشوفه.
جاسر:اعتبرى نفسك ياشاطرة انك لسه مسافره وانا هبقى افهمه انك مشغوله بحاجات المدرسه.
رهف:وانا هفضل كدا لحد
يتبع...
رواية رهف الجاسر
البارت8
جاسر:لحد ماتتعلمى الادب.
وسابها وطلع.
وهى صعدت لغرفتها ووضعت الجاكت بتاع جاسر على باب غرفته وذهبت على غرفتها وتبكى بشده حتى غفيت.
جاسر ذهب لغرفه فريد ودخل وجده نائما.
جاسر:على بابا يلا انا عارف انك صاحى وعامل نفسك نايم.
فريد:ما انت على طول بتكشفنى.
جاسر:امال مش اخوات ولا ايه.
فريد بسخريه :اه اخوات صح
جاسر:ميبقاش دمك تقيل بقى انا جاى اعتذرلك حقك عليا متزعلش دى كبيره دى ان جاسر ثابت يعتذر وانت عارف كدا.
فريد:اه طبعا عارف.
جاسر:ماخلاص بقى انت عايزنى اتحايل عليك ولا ايه ولا اقولك انت متستهلش اللى كنت جايبهولك اصلا.
فريد:استنى رايح فين كنت جايبلى ايه.
جاسر:مش انت عاملى فيها الزعلان والمقموص خلاص خليهم ينفعوك بقى.
فريد:لا لا طبعا دا انت اخويا حبيبى ازعل ايه بس قولى بقى جايبلى ايه معاك.
جاسر:خلاص ماشي دى مفاتيح عربيتك الجديده مش كانت عايز تغير عربيتك.
فريد:انت بتتكلم جد انت جبتلى العربيه فعلا والله انت احلى اخ فى الدنيا.
جاسر:ولسه.
فريد:ايه فيه حاجه تانى.
جاسر:اه بس المره دى انا عامل مخاطرة كبيره.
فريد:فى ايه قلقتنى.
جاسر ذهب وفتح باب الغرفه ودخل وهو معه كيسه كبيره فتحها.
فريد:يخربيت عقلك انت عملت كدا ازاى .
جاسر:انت عارف لو جدك عرف هقول مليش دعوة الحاجه حاجتك وانت اللى جبتها وخصوصا بقى ان احنا فى اوضتك.
فريد:كدا بردو تبيع اخوك على طول كدا.
جاسر:معلش بقى كله الا جدو وانت عارف.
فريد:مش مهم السيره دى دلوقتى خليك هنا هروح انادى رهف واجى.
جاسر:لا ما تناديش على حد.
فريد:متقلقش انا هخد بالى ومش هنعمل صوت محدش هيحس بينا دى هتتبسط اوى بالكنتاكى اللى انت جايبه دا.
جاسر:انا قولت ما تناديش عليها وخلاص هى متعاقبه وبعدين متعكننش علينا بقى خلينا مبسوطين وناكل.
فريد:متعاقبه ليه هى عملت ايه.
جاسر:انت عبيط يالا مش هى السبب فى اللى حصل ولا ايه.
فريد:لا مش هى السبب والسبب احنا عارفينه كويس بس قولى دلوقتى انت عملت لها ايه.
جاسر حكى لفريد كل حاجه ماعدا موضوع وائل دا
فريد:ايه اللى انت عملته دا
انت ازاى تعمل كدا يا جاسر حرام عليك.مش كفايه امك واللى عملته معاها النهاردة تيجى انت وتعمل كدا انت كدا هتخليها تخاف مننا كلنا ومتحسش انها فى بيتها بالعكس تحس انها ضيفه وغير مرغوب فيها كمان ومتنساش ان رهف ليها فى البيت دا زى و زيك بالظبط.
جاسر:ماما عملت ايه ماما.
حكاله فريداللى حصل.
جاسر:وانا جيت زودها علشان كدا كانت عايزة تطلع من بيت وتعيش فى شقه لوحدها هى وعمى.
فريد:نعم يعنى ايه.
جاسر:متقلقش جدو مسمحش بحاجه زى كدا.
فريد:طب الحمدلله انت بقى لازم تروح تصلح العك اللى انت عملته.
جاسر:لا طبعا اصلح ايه سيبها بس شويه وانا بكرا بليل ابعت حد من الخدم يقولها تطلع تتعشى معانا عادى.
فريد:ولا والله حد من الخدم دى قيمتها عندك ولا متكبر تروح تراضيها بكلمتين.
جاسر:بالظبط كدا انا لو عملت كدا هتفهم انى برجع فى كلامى و هخسر هيبتى قدامها.
فريد:بالعكس دى هتحترمك اكتر وهتقدر انك عملت كدا ساعه عصبيه وبس ولا انت عايزها تخاف منك على طول ولا عايزها تحبك زى مانت بتحبها.
جاسر:بحب مين انت اهبل يا فريد
دى اختى الصغيره انت عارف الفرق بينا كام سنه قال احبها قال.
فريد:اه يا جاسر بتحبها وانا وانت عارفين كدا كويس ومش مهم السن على فكره عادى.
جاسر:يابنى بقولك اختى الصغيره انت مش بتفهم.
فريد:بقولك ايه انا اخوك اللى حفظك و فاهمك انت متغير من ساعه ماجت
وانت مهتم بكل حاجه تخصها وبتغير عليها امال انا ايه اللى منعنى انى ماخدتش منك موقف ولا أي ه حاجه الصبح علشان فهمت انك غيرت لما باستنى ولما كنا هنخرج سوا لوحدينا ولا انت مفكر انى صدقت حججك العبيطه دى علشان منخرجش.
جاسر:ولا بطل هبل شكل القلم كان جامد عملك ارتجاج يا عيني بكرا هتبقى كويس يابابا يلا تصبح على خير.
فريد:وانت من اهله بس فكر فى اللى قولتلك عليه و مدخلش الخدم بينا يا اخويا ياكبير.
سابه جاسر ومشى وهو يفكر فى كلام فريد لينظر على باب غرفته ليجد الجاكت بتاعه ليمسكه وينظر على غرفتها بحزن ودخل غرفته واستلقى على ظهره وهو يفكر فى شكلها وفى كلام فريد هو معقول دا بجد انا فعلا بحبها زى فريد ما بيقول
بس حتى لو انا بعد اللى عملته دا مش هترضى تبص فى وشي حتى دا غير المصيبه اللى انا عملتها والكلام الجارح اللى قولته عليها هى و وائل
حتى لو مكنتش بحبها مكنش لازم اقول الكلام دا دى فى الاول وفى الاخر بنت عمى وسمعتها وشرفها من سمعتى وشرفي
انت ازاى سمحت لغضبك يعميك كدا يا جاسر واقولها ايه انا دلوقتى
واقولها عرفت موضوع وائل منين ولسه جدى لما يعرف انا كدا كسرت ثقته فيا انت غبى يا جاسر غبى.
وذهب للحمام لياخذ شاور دافئ يمكن يهدا ويعرف ينام ولكن بدون جدوى قرر يذهب لغرفه رهف ليطمئن عليها.
فتح باب الغرفه ليجدها نائمه والدموع على خدها و المخده مبلله من دموعها
ليلعن نفسه مئه مرة لانه زعلها بهذا القدر ليمرر يده برقه ليمسح دموعها ويتامل ملامحها ونظر لذراعها الظاهر عليه كدمات
فحزن وغضب وخرج مسرعا وذهب لغرفته وكسر كل ماطالت اليه يده من الحزن والغضب.
فى الصباح التالى الجد:روحي نادى رهف هانم قوليلها ان فى ضيوف عايزنها.
استيقظت رهف على خبط على الباب.
رهف:مين.
الخادمه:صباح الخير يا هانم البيه الكبير بيقولك فى ضيوف تحت عايزينك.
رهف بتوتر:ضيوف مين.
الخادمه:معرفش والله يا هانم.
رهف:طب ابيه جاسر صحى هو تحت.
الخادمه:لا يا هانم جاسر بيه خرج من بدرى.
رهف:تمام ماشي خلاص روحى انتى شكرا.
جلست رهف بتوتر وخوف عندما تتذكر ماحدث بينها وبين جاسر الامس:طب وانا اعمل ايه دلوقتى هو قالى متنزليش مهما حصل ودلوقتى جدو بعتلى اعمل ايه انا دلوقتى.انا احسن حاجه ارن عليه واقوله.لالا انا غضبانه جامد و لو زعقلى فى الفون انا هتوتر وهخاف اكتر انا احسن حاجه اعملها ابعتله رساله يارب يشوفها بس ويرد عليا.
بعتت رهف رساله لجاسر وقامت دخلت الحمام واخدت شاور.
خرجت مسكت الفون لاقيته بعتلها رساله انها تنزل تشوف مين الضيوف وتقعد معاهم وتطلع تانى على اوضتها وتستنى لما يجي علشان عايز يتكلم معاها.
اتنهدت ولبست ونزلت.
رهف:صباح الخير ياجدو.
الجد:ياصباح الهنا تعالى عندك ضيوف.
رهف:اه صح ضيوف مييين
يتبع...
تتوقعو مين الضيوف اللى جم لرهف 🤔
•تابع الفصل التالي "رواية رهف الجاسر" اضغط على اسم الرواية