رواية الملاك والقاسي الفصل السابع عشر 17 - بقلم جنات
روايه الملاك والقاسي
««الفصل ١٧»»
صباح يوم جديد فى جناح فارس وفرح
الباب خبط وفرح صحت على صوت الخبط تفتح كانت بنت من الشغالين:عامر بيه تحت عايز يطلع يشوف فارس بيه
فارس كان صحى:طب خليها يطلع وانتى يافرح البسي اسدال وانزلى تحت
فرح:حاضر
فرح لبست اسدال والباب خبط فتحت:اتفضل يابشمهندس
عامر:ازيك يافرح
فرح:الحمدلله بخير هنزل اعملكو فطار
عامر:وانا عايز قهوة مظبوطه يافرح
فرح:حاضر
فرح نزلت وعامر قعد على السرير جمب فارس
عامر:عامل ايه الوقت ياصاحبي
فارس:بعد كدا لو نطقت فرح دى لوحدها من غير مدام هقطعلك لسانك
عامر ضحك:دانت حالتك صعبه اوى طب ليه توجع قلبها بقي
فارس باستغراب:يعنى ايه
عامر حكاله على كلام فرح لما كانو فى المستشفى انها بتحبه وبس شيفاه مش من حقها
عامر:افتح قلبك ياصاحبي فرح بنت مافيش زيهااا يمكن ربنا بيعوضك عن كل التعب اللى شوفته فى حياتك لما حطها فى طريقك
فارس:بس هى متعرفش لسه بموضوع الورق لو عرفت اكيد مش هتسامحنى
عامر:معتقدش فرح قلبها ابيض يعنى عمرها ماتشيل من حد
الباب خبط وكانت فرح ومعاه صنيه الاكل ومعاه بنت شايله القهوة والعصير
فرح حطت الصنيه على الترابيزة الصغيرة اللى بتتحط على السرير:اتفضلو يلا ودى قهوة بتاعتك يابشمهندس وده عصير لفارس لان مينفعش تشرب قهوة
فارس:شكرا يافرح
فرح خرجت من الجناح وفارس اتنهد:الظاهر من لوحدها اللى حبتنى ياعامر
عامر صفر:ايوا بقي ياصاحبي هتقولها امته
فارس:لما اخلص موضوع ابن الصياد الاول
عامر:لا مش الوقت نهدى شويا ورعد قايم بالواجب وبيجبلنا كل الاخبار متقلقش بس ركز معاها شويا انت شايف حالتها من وقت اللى حصل
فارس:تمام
عامر فطر مع فارس وبعد شويا مشي وفارس بيقوم من على السرير عشان يدخل الحمام وفرح داخله الجناح:انت رايح فين
فارس بصلها اوى:رايح الحمام يافرح
فرح:طب خلينى اسندك
فارس ضحك:بس الرصاصه كانت فى كتفى مش فى رجلى
فرح غصبن عنها ابتسمت:طب انا كنت جايه عشان اغيرلك على الجرح
فارس:طب غيرى عليه وبعد كدا هدخل اغسل واغير هدومى
فرح راحت جابت شنطه الاسعافات وفارس قاعد على السرير وقالع التيشيرت وهى قعدت جمبه وهو مركز نظره عليها وفرح متوترة من قربه ونظراته وبدات تفك الشاش اللى على الجرح والدموع اتجمعت فى عينيها لما شافت الجرح وبتغير عليه واتوترت جدا
فرح بعفويه:ممكن لو سمحت متبصليش كداااا
فارس ضحك:اومال ابص فين
فرح:اى حته
فارس:ليه مش انتى مراتى وانا جوزك مش ده كلامك لشيرى
فرح بصتله فى عينيه ومش عارفه ترد تقول ايه
فارس:القط اكل لسانك ولا ايه
فرح خلصت وجايه تقوم فارس شد ايدها وخلاها تقعد تانى:انتى كويسه يافرح
فرح بصتله اوى وهزت راسها بلا
فارس مسك وشها بين ايديه:طب قوليلى مالك يافرح
فرح بدموع:كنت خايفه عليك اوى
فارس:ليه
ملك فتحت الباب ودخلت:سورى سورى معرفش انكو سواااا
فرح قامت وقفت بسرعه:لا انا كنت بغيرله على الجرح والله
فارس:مالك يافرح انتى مراتك هو انا شاقطك
ملك ضحكت
فاطمه جت عليهم:مالكو ياولاد
فرح:مافيش ياعمتو
فاطمه:عامل ايه ياحبيبي الوقت
فارس:بخير ياقمر
ملك:كدا بقي اتاكدى انه بقي كويس
كلهم ضحكووو
فاطمه:غيرتى على الجرح يافروحه
ملك:اه غيرتله ياعمتو وانا جيت قطعت عليهم اللحظه الحلوة
فرح ضربتها فى كتفها:والله انتى رخمه انا ماشيه
فرح خرجت من الجناح وملك وراهاااا
فاطمه بصت على فارس اللى بيضحك:اول مرة اشوفك بتضحك من قلبك كدا ياحبيبي ربنا يسعدك
فارس:ابن اخوكى وقع فى الحب يافطوم
فاطمه:ياسلام لو بعرف ازغرط
فارس ضحك:كان عندك حق يافطومه فرح بنت مافيش زيهاااا
فاطمه:حطها فى عيونك ياحبيبي
فارس:دى بقت جوااا قلبى يافطوم
شيرى كانت على الباب وسامعه الكلام:ورحمه ابوياااا ماهخليكى تتهنى بيه لحظه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
عدى اسبوعين وفارس بقي كويس ونزل الشركه وفرح نفسها تنزل الجامعه زى ملك وسارة بس خايفه من فارس رغم معاملته اللى اتغيرت معاها بس لسه بتخاف منه وفارس وعامر بيراقبو مراون الصياد عشان يوقعوه وملك بتحاول تتجنب زياد فى الشركه من اخر مرة كانو اتكلمو فيهاااا وقالها انهم مش شبه بعض
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى يوم فرح بتكلم سارة فى الفون وبتتمشي فى الجنينه ووصلت لمكان اللى فى ماكس الكلب بتاع فارس (هى اصلا مش بتروح الجنينه الخلفيه دى خالص وعمرها ماشافت ماكس هى دايما بتسمع صوته بس بتخاف تروح عنده)
ماكس اول ماشافها ولانه ميعرفهاش فضل يهوهو جامد وفرح اتخضت ووقعت على الارض وحمدت ربنا انه مربوط بس من الخضه وهو بيهوهو بصوت عالى مش قادرة تقف على رجليهااا فارس كان بيجهز عشان ينزل الشركه وسمع صوته وجه بسرعه وشاف فرح واقعه فى الارض فارس قومها بسرعه وهى مرعوبه
فارس بعصبيه:انتى ايه اللى جابك هنا
فرح بخوف من عصبيه فارس:انا كنت بكلم سارة وبتمشي مخدش بالى والله
فارس شاف خوفها:طب اهدى هو بس عشان ميعرفكش هوهو عليكى
فارس مسك ايد فرح وبيشدها ناحيه ماكس
فرح:لالا انت هتعمل ايه
فارس:متخافيش يافرح عشان يتعرف عليكى
فارس قربها من ماكس وهى بتترعش من الخوف وماكس رفع نفسه ووقف وسند على فرح
فارس:انزليله يافرح
فرح:لالا ونبي عشان خاطرى
فارس:اسمعى الكلام متخافيش
ماكس بعد وفرح نزلت لتحت وهو قرب منها وطلع لسانه ولمس وش فرح وبعد كدا دخل مكانه تانى
فارس:هو كدا اتعرف عليكى وبلاش الخوف ده كله
فرح...
فارس:فرح انتى كويسه
فرح:انا قلبي كان هيقف من الخضه ده كلب ده ولا اسد
فارس ضحك:امشي يافرح يلا عشان نفطر
فارس لسه هيمشي فرح مسكت ايده:ممكن اطلب طلب
فارس:عارفه يافرح
فرح وقفت قدامه:ممكن توافق عشان خاطرى مش هطلب منك اى حاجه تانى هو الطلب ده بس
فارس اتنهد:حاضر يافرح
فرح:حاضر ايه
فارس ضحك:موافق
فرح من فرحتها حضنت فارس وهو اتصدم من حركتها واستغل الفرصه وانها اول مرة تكون فى حضنه وحضنها بقوة فرح كانت حاسه بالامان فى حضنه بس فاقت وبعدت عنه ووشها فى الارض:انا اسفه
فارس رفع وشها:ده مكانك يافرح
فرح بصتله اوى ومستغربه انه بقي بييعاملها كويس
فارس:يلا عشان نفطر
فرح:يلا
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى الشركه فى مكتب عامر
عامر:يعنى لازم يكون فى شغل عشان تدخلى
سارة:طبعاااا
عامر:ياسارة فكيها شويا ياحبيبتى
سارة:لا بردو لما كل حاجه تبقي رسمى
عامر:على العموم ياستى فارس بقي كويس وهابقي اجى اتفق مع ابو على عشان نعمل كتب الكتاب
سارة:تنور فى اى وقت
عامر بيقرب منها:منور بيك ياقمرى
سارة:انا خارجه
عامر:يابنت المجنونه
سارة خرجت وفارس دخل:ايه ياعم الحبيب سايب الشغل وقاعد تحب
عامر:والله انا عارف انك باصصلى فى ام الجوازة وبسببك اجلنا خطوبه وكتب الكتاب
فارس:مانا قولتلك اعملهم وانت اللى مش راضي
عامر:اخس عليك ياصاحبي مش عايز تبقي معايا ولا ايه
فارس:لا طبعاااا دانت اخوياااا المهم انا كنت جاي اقولك انى انا اللى هسافر مؤتمر شرم
عامر:ليه
فارس:هسافر احضر المؤتمر وهاخد معايا فرح
عامر:ايوا ياعم بقي
فارس:جهزلى بقي كل حاجه
عامر:خلاص اشطاا يامعلم
فارس:اشطا ومعلم انا ماشي
عامر:استنى ياسر عايزنا نروحله تقريبا وصل لحاجه بخصوص قضيتك
فارس:تمام بكرة نروحله
عامر:خلاص هعرفه
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى مكتب زياد بيشتغل وملك مركزة فى شغلهاا وبتحاول تتجاهله خالص فارس دخل:ازيك يازياد
زياد:بخير يابشمهندس
فارس:اخبار ملك ايه
زياد:ماشاء الله ممتازة
فارس حضن ملك:ايوا كدا ارفعى راسي
ملك:فارس انا ممكن اروح
فارس:ليه مالك يالوكااا
ملك:تعبانه شويااا
فارس:طب استنى انا خلصت اللى ورايا نروح سواا
ملك:حاضر
زياد:فارس فى حاجه مهمه كنت عايز اقولك عليها
فارس:طب معلش يازياد اجلها لبكرة ممكن
زياد:زى ماتحب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فرح قاعده فى جنينه وفاطمه خارجه ومعاها اكل لماكس
فاطمه لواحد من الحرس:هات ماكس عشان ياكل
الحارس راح جاب ماكس وفرح اترعبت:لا يافطوم ونبي
فاطمه ضحكت:بدام هو مش هوهو عليكى يبقي متخافيش منه
فاطمه قاعدت تاكل ماكس وفرح قاعده بعيد شويا وخايفه منه وسمعو صوت عربيه وكان فارس ومعاه ملك وقربو من فاطمه وفرح
فارس باس راس فاطمه:اخبارك ايه ياقمر
فاطمه:بخير ياحبيبي
فرح:مالك يالوكااا شكلك تعبان
ملك:انا كويسه بس عايزة انام
فاطمه:طب اطلعى ارتاحى ياحبيبتى
ملك مشت وماكس خلص اكله وراح ناحيه فرح وهى قامت بسرعه وقفت فوق الكرسي:لالا ونبي ماتقرب
فارس:انتى لسه خايفه منه يافرح
فرح:جدااا ابعده ونبي
فاطمه:مراتك دى مجنونه انا طالعه اشوف ملك
فرح:ياعمتو لالا متسبنيش معاه ونبي
فارس قرب منها:هو انا مش عجبك ولا ايه انزلى
فرح وعينها على ماكس:طب ابعده وانا هنزل
فارس:طب انزلى متخافيش انا معاكى
فرح نزلت وماسكه فى دراع فارس وماكس بيقرب عليها
فارس:اهدى شويا بقي
ماكس راح عند فرح وواقف وسند عليهااا
فارس:المسي دماغه بايدك وهو هينزل ويمشي
فرح عملت زى مافارس قالها وفعلا ماكس نزل ومشي راح على مكانه
فرح بعدت عن فارس:لالا ده مش طبيعى
فارس ضحك:يابنتى هو كدا عايز يعرفك انه بيحبك
فرح:قول ونبي
فارس بصلها برفعه حاجب:وانا هكذب مثلا
فرح:مش قصدى
فارس:اطلعى اجهزى عشان هنخرج
فرح:هنروح فين
فارس:هنروح تشترى هدوم عشان الكليه
فرح:بس انت جيبلى هدوم كتير وانا لسه ملبستش حاجه منهم لانى مش بخرج
فارس:بردو هننزل نجيب الحاجه اللى انتى محتاجها
فرح:بس انا بجد مش محتاجه حاجه وكدا كتير اوى عليا
فارس قرب عليها:مرات فارس الالفى مافيش حاجه كتير عليها فاهمه
فرح بصت فى عينيها اوى
فارس:يلا يافرح اطلعى البسي
فرح:طب ممكن اخد ملك معايا
فارس:لا اولا لان ملك تعبانه وطالعه تنام وثانيا بقي انا عايز اخرج انا ومراتى لوحدنا يلا اطلعى بسرعه
فرح مشت وهى مش مستوعبه ان اللى قدامها ده فارس القاسي
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى شقه زياد
سعاد:يالهوى الفلوس دى كلها صرفتها فى ايه ياسيد
سيد:لعبت بيها قمار
سعاد:نهارك اسود ومنيل خسرتهم ياراجل
سيد:فى ايه ياوليه مالك
سعاد:فى انك ضيعت كل الفلوس ياراجل ومعتش حيلتنا حاجه
سيد:لا مانا ناوى اكلم مروان بيه ونقلب منه قرشين
سعاد:وانت مفكر انك هتقدر تضحك على الراجل ده واصل
سيد:لا مانا مسجل صوته على تلفون وده دليل ضده وبكدا هيخاف ويدينا الفلوس اللى احنا عايزنها
سعاد:تصدق فكرة كل يلا كلمه بسرعه
الباب اتفتح ودخل زياد:مساء الخير
سعاد:مساء الفل ياحبيبي احطلك تاكل
زياد:لا انا عايز انام
زياد دخل الاوضه وسيد بص لسعاد:تفتكرى سمعنا
سعاد:لا لو كان سمعنا كان هد الشقه فوق دماغنا
سيد:الحمدلله........
•تابع الفصل التالي "رواية الملاك والقاسي" اضغط على اسم الرواية