رواية الملاك والقاسي الفصل الرابع والعشرون 24 - بقلم جنات
روايه الملاك والقاسي
««الفصل ٢٤»»
الحفله خلصت والكل رجع بيته وفرح طلعت الجناح لقيته متزين زى ماطلبت من فوز عشان تفاجأ فارس بخبر حملها
فرح:حلو اوى يافوز رقنا يخليكى ليا
فوز:ياحبيبه قلبي الف مبروك وربنا يكملك على خير
فرح حضنتها:بموت فيكى ياقمر
فوز:يلا انا هنزل عشان زمانه طالع
فرح:حاضر
فرح لبست بجامه بيضه رقيقه وفردت شعرها وبعد شويا فارس طلع واتفاجأ بالجناح كله ضلمه فتح النور كانت فرح واقفه فى نص الاوضه اللى كلها متزينه بالورد
فارس قرب منها:ده كله عشانى
فرح حاوطت رقبته بدراعها وباست خده:طبعا مش حبيبي
فارس كان مستغرب لان فرح لسه بتتكسف منه واول مرة تعمل كدا:فرح حبيبتى انتى سخنه
فرح بصتله اوى:سخنه
فارس:اصلك كنتى من اقل كلمه منى وشك بيجيب ميت لون
فرح:اصل انا فرحانه اوى
فارس باسها من خدها:يارب دايما تبقي فرحانه
فرح بصت فى عينيه:مش هتسالنى عن سبب فرحتى
فارس:وايه هو سبب فرحتك يافرحتى
فرح مسكت ايد فارس وحطتها على بطنها وبصتله اوى وفارس مستغرب وفرح قربت من ودنه وهمست:هتبقي احلى بابا
فارس ماكنش مستوعب:بجد
فرح هزت راسها باه:انا عرفت من اسبوع وقولت هعملها ليك مفاجاه بعد الحفله
فارس شالها فى حضنه ولف بيها وفرح مكنتش متخيله انه يبقي فرحان كدا بالخبر
فارس نزلها:يعنى تبقي عارفه الخبر ده من اسبوع ومتقوليش
فرح:مانت كنت مشغول فى تحضيرات الحفله وكنت حابه اتاكد قبل مااعرفك
فارس:تتاكدى ازاى
فرح:روحت مع عمتو عند الدكتورة واتاكدنا
فارس:يعنى عمتو عارفه
فرح:وملك وفوز كمان
فارس باسها بحب:مبروك يافرحه قلبي
فرح اتكسفت اوى:الله يبارك فيك
فارس ضحك:ايوا دى فرح اللى انا عارفها
فرح ضحكت
فارس قرب منها اوى:انا لازم ابارك لابنى بنفسي
فرح بعدت بكسوف:لا احم اصله مينفعش
فارس شدها تانى حضنه:ليه مينفعش
فرح:الدكتورة اللى قالت كدا والله عشان الحمل لسه فى الاول
فارس باس راسهاا:انا عايزك بقي تريحى نفسك على اخر ومتعمليش اى مجهود
فرح:انت ناسي الكليه والشركه
فارس:انتى هتنزلى الكليه بس للمحاضرات المهمه بس
فرح:والشركه يافارس
فارس:ياعيون فارس مش عايزك تتعبي نفسك ممكن
فرح:بس
فارس:من غير بس يلا نغير وننام عشان مش عايز اتهور وانتى مزة كدا
فرح ضحكت اوى:بقي فارس بيه الالفى بيقول مزة
فارس:والله فارس الالفى حاله اتغير من يوم مادخلتى حياته
فرح:للاوحش ولا للاحلى
فارس:للاحلى طبعاااا
فرح:طب بلا غير عشان ننام
فارس:حاضر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
صباح يوم جديد على الكل
فارس فى مكتبه وفجاه الباب اتفتح ودخل عامر وزياد:صبح صبح ياباشا
فارس:انت اتعديت منه ولا ايه يازياد بلاش تقعد معاه كتير ونبي كفايه عليا هو
عامر:دانا مافيش منى اتنين يامعلم
فارس:مانت لو فى منك اتنين كانت البلد خربت
زياد ضحك اوى:قذف جبهه انما ايه
عامر:انت معايا ولا معاه
زياد:معاه طبعاا ده جوز اختى واخو مراتى وحمايا
عامر:بتجر ناعم يعنى
زياد:بظبط كدا
فارس:وهتبقي خال ابنى او بنتى
زياد بصدمه:بجد فرح حامل
فارس:اه لسه عارف امبارح
زياد:مبروك يافارس
فارس:الله يبارك فيك
عامر:مبروك ياصاحبي
فارس:الله يبارك فيك
عامر:طب وحياه عيالك حن علينا بقي
فارس:امشي يلا انت وهو من هنا انا مش فاضى
زياد:لا ماهو فى موضوع مهم عايزينك فيك
فارس بصلهم:ارغووو
عامر:عايز اتجوز
فارس:نعم وانا مالى ماتروح تتجوز
زياد:احم مانا كمان عايز اتجوز معاه
فارس:قولو كدا بقي وايه المطلوب منى
عامر:عايزين الفرح فى اول شهر الجاى
فارس:اوله اللى هو كمان اسبوع
زياد:ايوا يامعلم
فارس:قليل اوى
عامر:ولا قليل ولا حاجه احنا هنظبط كل حاجه وبعدين داحنا معانا فارس الالفى
فارس:اه غنى عليا غنى
زياد:هاااا قولت ايه
فارس ببرود:هفكر
عامر:لا بقولك ايه ابوس ايدك بلاش برودك ده
فارس:انا عنى نفسي موافق اتكلم انت بقي مع حماك
عامر:انا حمايا عسل وهيوافق على طول
زياد:طب يلا ياعسل روح كلمه عشان نلحق نجهز كل حاجه
عامر قام بسرعه:طيارة
زياد:انا هروح اكلم فرح عشان اباركلها
فارس:حاضر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى اوضه شيرى قاعده تفكر ازاى تنتقم من فارس وفرح وخصوصا بعد ماعرفت انها حامل والعيله كلها فرحانه ليها
شيرى:اما وريتك مبقاش انا شيرى
فون شيرى رن وكان المحامى بتاع مامتها
شيرى:الو......هعرف اقابلها يعنى .....خلاص هكون هناك على المعاد
شيرى قفلت وابتسمت بشر:انتى اللى هتقوليلى نعمل ايه عشان ناخد حقنا منهم
شيري قامت تجهز عشان تنزل تروح لمامتها
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فى قصر الالفى فاطمه وفرح واقفين يحضرو الاكل فى المطبخ
فاطمه:هطلع اشوف عادل واجيلك يافروحه
فرح:حاضر ياعمتو
فاطمه خرجت وفارس دخل القصر وسال على فرح وعرف انها فى المطبخ
فارس دخلها:انتى بتعملى ايه عندك
فرح اتخضت:ايه يافارس فى حد يخض حد كدا
فارس:ردى على سؤالى بتعملى ايه هنا
فرح:هكون بعمل ايه بحضر الاكل انا وعمتو
فارس:فين عمتو
فرح:طلعت تشوف عمو عادل لانه كان تعبان شوية
فارس: تعبان ماله
فرح:نزله برد بس شديده شويا
فارس:مش انا طلب منك متتحركيش كتير وترتاحى
فرح:يافارس انا لسه فى الشهر التانى هفضل مرتاحه باقى الشهور
فارس:اه يلا فوق على الجناح
فرح:يافارس عشان خاطرى انا بزهق وانا قاعده لوحدى سبنى هنا مع عمتو ونبي
فاطمه دخلت المطبخ:حمدلله على السلامه ياحبيبي
فارس:كدا يافطوم ده اللى بقولك خليها ترتاح
فاطمه:مراتك اللى دماغها ناشفه اعمل ايه معةها
فارس:دماغها ناشفه مش كدا
فاطمه ضحكت:انا ماليش دعوة بيكو
فرح:كدا يافطوم بتسلمينى ليه
فاطمه:يلا اطلعى مع جوزك
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فارس وفرح طلعوو الجناح وفارس حضنها من ضهرها:حبيبي اللى وحشنى اوى
فرح:وانت كمان
فارس:انا كمان ايه
فرح:مانت عارف يافارس الله
فارس:عايز اسمعها ممكن
فرح لفت وهى لسه فى حضنه وحوطت رقبته بايديها:امممم عايز تسمع انى مش بس بحبك لا انا وصلت لمرحله العشق معاك ولا عايز تسمع انك على طول واحشنى حتى وانت معايا
فارس:ايه الهنا ده كله كل ده ليا
فرح:واكتر والله يافارس انت بقيت كل حياتى انت لو بعدت عنى انا ممكن اموت
فارس:بعد الشر عليك ياقلبي وبعدين هو انا اقدر ابعد عن فرحه قلبي
فرح:تعرف انا نفسي فى ايه
فارس:امرى وانا انفذ
فرح:عايزه نعمل ايس كوفى وننزل فى الجنينه دى اللى تبع الجناح نفسي انزلها اوى وبخاف انزلها لوحدى ممكن
فارس:طلباتك اوامر يافرح بس نتغدى الاول
فرح:حاضر غير هدومك يلا
فارس غير ونزلو سوا كانو الكل على السفره ماعدا شيرى
فاطمه:شيرى مرضتش تنزل بردو ياملك
ملك:حاولت معاها كتير ياعمتو بس بردو مش راضيه
فارس:طلعو ليها الاكل فوق وسبوها على راحتها
فاطمه:من يوم امها مااتحبست وهى مش بتخرج غير قليل ومنعرفش بتروح فين حتى
فارس:ده العادى هى من امته بتقول راحه فين
عادل:وصلو لايه فى قضيه زيزى يافارس
فارس:المحامى شغال بس مش هخليهم يخرجو منها ابدااا
فاطمه:مش بتاكلى ليه يافرح
فرح:مش طايقه ريحه الاكل ياعمتو
ملك:الحمل اشتغل ولا ايه
فارس:طب تحبي تاكلى ايه
فرح:مش عارفه بس بجد ماليش نفس خالص
فاطمه:سيبها على راحتها يافارس هى شهور الحمل الاولى بتبقي كدا ياحبيبي وانتى يافرح لما تحبي تاكلى عرفينى عايزة ايه وانا اعمله ليكى ياحبيبتى
فرح:حاضر ياعمتو
فارس قام وقف ومسك ايد فرح ونادى على فوز
فوز:نعم ياحبيبي
فارس:ممكن قهوة ليا وايس كوفى لفرح يافوز
فوز:من عنينا حاضر ياحبيبى
فارس طلع وفى ايده فرح ودخلو الجناح
فارس:ادخلى غيرى ياحبيبتى
فرح:لا عشان ننزل الجنينه
فارس:متخافيش محدش فيها ولا حد هيشوفك اقلعى طرحتك عشان تبقي براحتك
فرح:حاضر
فوز خبطت وفارس فتحلها واخد منها الصنيه وشكرها ودخل وبعد شويا فرح خرجت كانت لابسه فستان بيتى حماله رفيعه ولحد الركبه لونه ازرق ونزلو الجنينه الخاصه بالجناح وكان المكان ضلمه اوى فارس فتح الانوار والجنينه
كانت متقفله يعنى محدش يقدر يشوفهم وارضيه بتاعتها من النجيله الصناعى وكلها ورد طبيعى بجميع الوان وفيها مرجيحه تاخد شخصين وتربيزة وكرسين
فرح:واااااااو يافارس دى حلوة اوى
فارس:غريبه تبقي فى اوضتك وانتى منزلتهاش ولا مرة
فرح:كنت بخاف منها لانها ضلمه
فرح قعدت على الارض:انت هتفضل واقف قعد جمبي
فارس قعد جمبها وشرب القهوة وهى الايس كوفى
فارس:اول واخر مرة تشربي ايس كوفى عشان انتى حامل
فرح:بس هو مش هيضرنى يافارس
فارس:لا عشان القهوة
فرح:اومال هشرب ايه
فارس:اى عصير تطلبيه
فرح:ممكن نقعد على المرجيحه دى
فارس:طبعااا
فارس شالها وفرح كانت مبسوطه اوى وقعدو الاتنين جمب بعض على المرجيحه وفارس اخدها فى حضنه
فرح بصت قدامها وسرحت شويا:فارس
فارس:عيون وقلب فارس
فرح بصت فى عينيه اوى:انا مبسوطه اوى ونفس الوقت خايفه
فارس:من ايه ياروحى وبعدين تخافى وانا معاكى
فرح:اول مرة اكون مبسوطه من قلبي كدا انا تقريبا من وقت مااتولدت وانا حياتى تعيسه تعرف...
فارس:سمعك
فرح:ماما مكنتش بتخلف ومن كتر حبها لبابا وافقت انه يتجوز عليها وهو اتجوز ومراته ولدت زياد وبعدها ماما عرفت انها حامل ماما قالتلى انه كان فرحان اوى بحملها وكان بيهتم بيها وانا فاكرة وانا صغيره كان يهتم بيا انا وماما اوى وسعاد عرفت انها حامل وكانت هى وماما واقفين على السلم وهى وقعت والطفل مات وقالت لبابا ان ماما هى اللى زقتها من على السلم انا متاكده ان ماما عمرها ماتعمل كدا وهو فجاه اتغير ١٨٠ درجه كانه شخص تانى بقي بيكرهنا وبيعاملنا زى الخدم عنده هو ومراته وكان بيضرب ماما دايمااا ولما كبرت وبقيت فى اعدادى بقيت اقولها تعالى نهرب نمشي من هنا انتى تعبتى نروح اى حته بعيد عنهم تعرف كانت ترد تقولى ايه
فارس:كانت بتقول ايه
فرح:تقولى ده جوزى وعمرى مااسيبه انا كنت بسمعها بتدعيله وهى بتصلى كنت مستغرباها اوى ازاى تدعى لواحد بيعاملها اسوء معامله
فرح كملت بدموع:فى يوم ماما كانت بتحضر الاكل وراحه تحطه على السفره وطبق وقع منها لانها كانت تعبانه اوى يومها قام ضربها قدام عيونى وضربي انا كمان عشان دافعت عنها فضلت تعيط جامد اوى وقالتلى انا تعبانه وعايزة انام ابقي صحيتى على الفجر يافرح نمت جمبها وصحيت الفجر اصحيها مش تصحى واهزها جامد بردو مش بترد عليا جريت على اوضه بابا اقولها قالى غورى من وشي ومراته تقولى ده دلع ستات وروحت لزياد وجه بسرعه معايا يشوفها حط ايده على مكان نبضها وقتها بصلى بصه صعبه اوى انا فهمتها قولته مستحيل هى تلاقيها مغمى عليها عشان كانت تعبانه وعشان ياكدلى كلم الدكتور وجه وكلمه البقاء لله نزلت عليا زى الصاعقه
فارس شدها لحضنه وفرح عيطت جامد:امى ماتت مقهورة بسببهم انا مش مستحيل اسامحهم على عمله فيها ماكنتش تستاهل ابداا انه يعاملها بشكل ده
فارس شدد على حضنها:هشششش انا معاكى اهدى فرح هو اخد جزاته وربنا موجود وهياخدلك حقك انتى ومامتك منه
فرح فضلت تعيط لحد ماهدت خالص ورفعت وشها وبصت لفارس:فارس
فارس باس راسها:قلب فارس
فرح:شكراا انك موجود فى حياتى
فارس:ربنا يقدرنى واسعدك العمر كله يافرح واعوضك عن قسوتى معاكى اول ماشوفتك
فرح:انا نسيت كل حاجه يافارس كفايا انك معايا وكمان كام شهر هيبقي معانا بيبي صغنن
فارس:ان شاء الله ياحبيبتى
فرح وفارس فضلو يتكلمو وهما على المرجيحه لحد مافرح نامت فى حضنه وفارس شالها وطلع اوضتهم ونيمها على السرير ونام واخدها فى حضنه ونام هو كمان.........
•تابع الفصل التالي "رواية الملاك والقاسي" اضغط على اسم الرواية