رواية دواء الروح الفصل الحادي عشر 11 - بقلم اماني السيد
استكمل فتحى كلامه
ـ وانتى هتستفادى ايه من القضيه اللى انتى رفعاها دى
ـ هستفاد تعويض كبير وانت هتقعدلك حبه فى البيت من غير الشغل عشان تتأدب وتبطل تدخل الشغل في مشاكل شخصية وتنشر إشاعات من غير دليل تانى
ـ طيب ايه رأيك بدل ما المحاكم تطول والمحاكم سكتها طويله نخلص الموضوع ودى واللى إنتى عايزاه هنفذه
ـ ماضمنكش
ـ هيكون فى وجود محامى ونمضى على عقد
بصت نداء لنيفين اللى قاعده قدامها وهزت نادين راسها بنعم
ـ وافرض انت مقبلتش شروطى
ـ هقبلها بس خلينا نخلص الموضوع ده
ـ أولا تطلع لايف وتعتذر عن تشويه سمعتى ثانياً هتدفع تعويض ٢ مليون جنيه
ـ انتى بتستهبلى صح
ـ انا غلطانه انى بتكلم مع واحد زيك ، وجت تقوم تمشى
ـ كتير اوى يا التعويض يا إما الاعتذار
ـ لا الاتنين وهتمضى قدام المحامى وهتحيب الفلوس معاك
ـ يعنى ده فيلم انتى عاملاه من الاول بقى عشان تقلبينى فى قرشين
ـ ليه هو انا اللى قولتلك خلى حد ينقلك اخبارى ولا انا اللى دخلت نفسى فى اللى ماليش فيه وطلعت اشوه صوره غيرى شوف بقى انت عملت كام من ورايا ، وبعدين مانتولما تطلع لايف تانى تعتذر هتعملك قرشين حلوين برضوا
حس فتحى انها حطاه بين فكى الأسد هو فى كلا الأحوال هيدفع لكن لو قعد من الشغل والقضيه كمان ممكن ده يأثر بعد كده على شغله فى القناه
ـ خلاص موافق يا دكتوره بكره نروح للمحامى ونخلص الحوار ده
ـ تمام هبعتلك العنوان على الواتس أب
عند زينب ملاقتش مكان تروحه راحت لابنها الحجز وبالصدفة ابنها كان خارج من القسم
ـ خير يا ماما روحتى لرنا اطمنتى عليها
ـ اه يابنى شوفت اللى حصلى واللى نداء عملته واللى أهل مراتك عاملوه فيه انا اتبهدلت خلاص على اخر عمرى بتبهدل يا طه وفضلت تعيط
ـ اهدى بس وقوليلى عملوا فيكى إيه
ـ نداء مضتك على بيع الشقه فى وسط ورق العمليه وراحت الشقه خدتها وركبت باب حديد ولمت حاجتنا كلها فى شنط زباله ورمتها فى مدخل العماره
ـ بنت ال*** والله لاروح اقت*لها وارتاح منها
ـ اوعى تعمل كده وتودى نفسك في داهيه متنساش انك ماضي محضر عدم تعرض ومش بس كده لا دى رافعه عليك قضيه تعويض كمان
ـ مش دى افكارك
ـ مكنتش اعرف إن كل ده هيحصل وانت لو مكنتش سمعت كلام مراتك وروحتلها المستشفى مكنش كل ده حصل
ـ بسببك انتى انا ارتبط بيها ودلوقتي هى عايزه كل حاجه وانا خلاص مبقاش معايا حاجه وهنقعد فى الشارع أهو
ـ الفلوس اللى اخدتها منها خلصت كلها
ـ معايا ١٠٠.٠٠٠ الف اللى انبقت من ٣٠٠.٠٠٠ الف
ـ طيب بص انا هروح ابيع حتتين الصيغه دول ونشوف شقه ايجار مفروش فى اى مكان نقعد فيها بدل قاعدتنا فى الشارع دى
ـ طيب رنا قاعده فين دلوقتي وليه ماروحتيش معاها
ـ ده أبوها وأمها بهدلونى يا بنى فضلوا يغسلوا فيه وقالولى اننا مش هنطلقها ولو فكرت تطلقها بعد ما شالت الرحم هيودوك فى داه*يه ومش بس كده قالولى هناخدها معانا يومين تكونوا جبتوا شقه ومارضيوش ياخدونى معاهم سايبنى ابات فى الشارع شفت اختيارك
ـ معلش تلايقهم زعلانين عشان اللى حصل لبنتهم يلا بينا ندور على شقه الاول عشان عايز استحمه مش قادر افضل كده وبعدين امل وبعدين اروح للى اسمها نداء دى اوصل لحل معاها عشان القضايا اللى رفعاها عليا عايز اخلص عشان ماترفدش من الشغل
قضوا اليوم كله طه وامه يدوروا على شقه لحد ما لقوا شقه غرفتين وصاله صغيره جداً وغاليه جداً بالنسبة لوضعها لكن قبلوا غصب عنهم لانها المتاحه حالياً وبعدها نزل طه جاب اكل واكل واخد شاور ونام
فى اليوم التالى راح طه شغله وقدم اعذار لغيابه وبعد الشغل راح لنداء المستشفى عشان يوصل معاها لحل ولقاها فى العمليات فضل قاعد أمام غرفه العمليات منتظرها ٣ ساعات وقتها كان سليمان جه عشان يقابلها ويتكلم معاها لأن موعد شغلها انتهى
شاف طه سليمان راح يتكلم معاهة
ـ مش أنت خطيب نداء ولا ده فيلم
ـ الافلام دى بتاعتك انت وبعدين أنت جاى هنا ليه يلا
ـ جاى عشان نحل الموضوع بدل القضايا وبهدله المحاكم
ـ ومين قالك أننا هنتبهدل فى محاكم احنا فى محاميين شاطرين عارفين شغلهم هما اللى هيعملوا الواجب
ـ طيب بدل ماندفع فلوس للمحاميين دول ويشتغلوا من ورانا نمشيها ودى
ـ لا
حاول طه يتمالك غض*به ويحاول انه ياخد سليمان فى صفه
ـ بص يا استاذ سليمان المفروض انكم تقدروا وضعى انا واحد ابنه م*ات ومراته شالت الرحم يعنى مش هينفع تحمل وتخلف تانى فمعذور فاللى عملته
خرجت نداء من غرفه العمليات وسمعت اخر جمله قالها
ـ ولما مضتنى على بيع البيت ومثلت عليا اننا نجيب شقه وندفع مقدم ونكمل تمنها قسط ونصبت عليا واخدت منى الفلوس كان غصب عنك كنت معذور برضوا
ـ مانتى رجعتى حقك
ـ لا لسه ال ٣٠٠.٠٠٠
ـ بس انا مش معايا المبلغ ده
ـ ومين قال انى عايزه المبلغ ده بس ، كده كده المحامين شغالين وحرام نقطع عيشهم انت بقى اتصرف وقوم محامى يقف قصاد المحامى بتاعى
ـ طيب بصى العربيه اتد*مرت ولو اتباعت مش هتجيب غير ملاليم وانا اتبقى معايا ١٠٠.٠٠٠ كنت جايب دهب لرنا ب ٥٠.٠٠٠ كل دول هجمع فلوسهم يعملوا ١٦٠.٠٠٠ خديهم
ـ والباقي انا عايزه ٥٠٠.٠٠٠
ـ كتير اوى اوى وقتها الحبس ارحم
ـ طيب لو اتنازلت عن حقى وطلبت ال ٣٠٠.٠٠٠ هتجيب الباقى إزاى
ـ كتير برضو
ـ خلاص يبقى الكلام مالوش لازمه
ـ يا نداء ارجوكى يترجاكى ترحمينى انا تقريبا عايش فى الشارع عايز ارتاح وتعبت من الأقسام ولو مدفعتش واتحبسن وقتها مش هتاخدى حاجه خالص لأنى مش معايا وحابسى مش هيفيدك ، خدى دلوقتي ال ١٦٠.٠٠٠ والباقي بعدين
ـ طيب بص يا طه هاخد ال ١٦٠.٠٠٠ والباقى هتمضى بيهم على نفسك وصلات أمانه وشيكات عند المحامى عشان ماتفكرش تهرب
ـ انا كده هعيش عمرى كله مديون
ـ ده اخر كلام ولو معملتش كده يبقى اتحبس بقى ووقتها حبسك هيريحنى
ـ خلاص موافق
ـ بكره تجيب الفلوس وتيجى عند المحامى
ـ خليها بعد بكره اكون عرفت ابيع العربيه والدهب
ـ بعد بكره ماشى لو اجلت يوم تانى نتقابل في المحكمه وماتجليش هنا تانى مره تانيه انت فاهم
ـ حاضر سابها ومشى وراح لرنا وقابلوا أهلها ويظهر على وشوشهم علامات الامتعاض
ـ مساء الخير رنا موجوده
ـ أه موجوده جبت شقه
ـ اه أجرت شقه وكل حاجه تمام وانا جاى اخدها ترجع بيتها
دخلت امها نادت عليها عشان تقابله
ـ ازيك يا رنا صحتك عامله ايه دلوقت
ـ زى مانت ما شايف كنت همو*وت لكن ربنا أراد انى اعيش وابنى يمو*ت ومش بس كده مش هينفع اخلف تانى
ـ ماتقلقيش يا رنا انا مش ناوى اسيبك وخلاص شيلت موضوع الخلفه ده من راسى وعايزك تيجى معايا
ـ وانت جبت شقه وفرشتها امته
ـ جبت شقه مفروشه لحد ما اظبط امورى وبإذن الله هجيب شقه يلا بينا نتكلم فى بيتنا
غمزتها امها انها تروح معاه وهى سمعت كلام أمها
ـ وصل طه ومعاه رنا وكانت زينب قاعده على كنبه قديمه متهالكه فى وسط الصاله دخلت رنا واتصدمت من شكل الشقه
ـ ايه ده هو انا هعيش هنا
ـ معلش يا رنا فتره مؤقته
بصت رنا للشقه بإحتقار ورافضه الوضع
ـ لا مش هقدر اتصرف مش هقدر اعيش هنا
اتكلمت زينب بتريقه على أسلوب رنا
ـ ايه ياختى مش عجباكى الشقه وشقه امك وابوكى اللى حلوه اوى
ـ بس انا عروسه وكنت عايشه فى شقه حلوه مره واحده اقعد فى شقه زى دى
ـ ظروف يا رنا وبكره تتعدل وزى ما عشتى معايا الحلوه اصبرى معايا لحد ماتتعدل
سكتت رنا مافيش بإديها حل تانى واهلها مش هينقبلوها لو راحتلهم تانى
ـ بقولك صحيح هاتى الدهب اللى كنت جايبهولك
ـ ليه
ـ هبيعه
ـ نعم مستحيل انت فاهم مستحيل
ـ لا هتجيبى يا رنا عشان هبيعه لأن نداء رافعه قضيه عليا وانا عايز اخلص الموضوع عشان افضى لشغلى ولما ربنا يفرجها هجبلك غيره
ـ انا مالى بكل ده مش هديك حاجه دهبى ده انت مالكش فيه حاجه أنت سامع
ـ لا ليا انا اللى جايبه ودلوقتي محتاجه وهاخده
ـ وانا بقى ابقى كسبت ايه من ورا ده كله يعنى كم ل حاجه هتروح لا استحالة على جثتى
ـ هاتيه بالذوق بدل ماخده بشكل يزعلك
ـ لا يعنى لا
هجم عليها طه وظل يض*ربها واخذ منها الدهب عنوه وجرحلها ايديها ووشها وبعدين نزل عشان يبيعه واخد العربية القديمه وداها لميكانيكى قرر يشتريها ويبعها كقطع غيار ودفعله ١٥ الف جنيه
تانى يوم كان باع الدهب والعربيه وسحب الفلوس وجمع ١٧٠,٠٠٠ الف اتصل بنداء واكد معاها معاد مع المحامى وساب ١٠,٠٠٠ فى البيت
تانى يوم راحت نداء عشان تقابل فتحى عند المحامى لقت سليمان منتظرها بصتله بضحكه
ـ انا بقيت اشوفك اكتر مابشوف نفسى فى المرايه
ـ وأنتى فاكره أنى هسيبك لواحدك لازم يعرفوا إن معاكى راجل
ـ انت بتعمل كده ليه
ـ خطيبك بقى ولازم اقف جمبك
تنحت نداء من كلامه
ـ خطيب مين انا موافقتش لسه
ـ وانا مش هسيبك غير لما توافقى ويلا بقى عشان منتأخرش
راحوا الاتنين مكتب المحامى وكان فتحى فى انتظارهم ومعاه الفلوس ومعاه محامى خاص بيه
حاول فتحى إنه يفاوضها عن الاعتذار رفض سليمان ونداء وصمموا على موقفهم فضل فتحى يبصلهم بغل
ـ طيب لما انتى مرتبطة ماقولتيش ليه من الأول كان عاجبك اللى بعمله عشان اقربلك كان على هواكى صح
ـ مالكش دعوه بيها تانى اديك شوفت حصلك ايه انت هتنزل من هنا وتنسى إنك فى يوم عرفتها أنت فاهم
ـ وانت تطلع مين بقى
ـ خطيبها وبنجهز لفرحنا
انتهى المحاميين من الورق وقطعوا خناقهم
ـ الورق خلص والفلوس جاهزه اتفضلى يا دكتوره امضى انتى و استاذ فتحى عشان نخلص الموضوع وانا بكره هروح النيابه وانهى كل حاجه وهقولك تيجى امته تتنازلى عن القضية
ـ تمام
كلهم مضوا على الاوراق واخدت نداء الفلوس وخرجت من عند المحامى جت تحاسب المحامى رفض ياخد منها فلوس وبلغها إن سليمان دافع كل المصاريف بصتله وخرجوا سوا يتكموا فى مكان هادى
ـ ياترا نداء هتعمل ايه بالفلوس دى كلها ؟؟
ـ وطه هل هيتقبل الامر ولا هيحاول يلعب على نداء تانى ؟
ـ زينب هتسكت وتسيب رنا ولا هتطفشها ؟
استنوا وقولوا توقعاتكم ؟؟
•تابع الفصل التالي "رواية دواء الروح" اضغط على اسم الرواية