رواية في قبضة الفهد(2) الفصل الثالث و العشرون 23 - بقلم جنات
فى المستشفى فهد وحسن وزين واسر وصلو كان ادهم هناك
ادهم قرب منهم:عمى انا سالت كذا حد هنا وقالو ان زينه جالها حاله وخرجت تشوفها فى الاسعاف ومش ساعتها محدش شافها
اسر:يعنى راحت معاهم فى الاسعاف ولا ايه
ادهم:المشكله انا شوفت سواقين الاسعاف وسالتهم ولا واحد فيهم شاف زينه
زين:ده معناه ايه بقي
فهد:معناه ان الاسعاف اللى جه لزينه مش تبع المستشفى
حسن:طب هنعمل ايه الوقت
ادهم طلع ورقه من جيبه:ده رقم عربيه الاسعاف وانا كلمت واحد تبعى فى شرطه المرور وهيعرفلى العربيه تبع انهو مستشفى ومسارها
فهد:يعنى وجودنا هنا ملوش لازمه
حسن:خلينا نرجع على القصر
زين:هما الناس اللى مراقبين فريد قالولك انه خرج من بيته
اسر:لا محدش فيهم اتكلم يبقي مخرجش
حسن:معقول طول الفترة دى مش بيخرج
فهد:اسر خلى الناس اللى تبعك يطلعو الشقه باى حجه ويشوفو هو فوق ولا لأ
اسر:حاضر
==================
عند عمارة اللى فيها شقه فريد واحد من الرجاله قرب من البواب
الراجل:ازيك ياحاج
البواب:بخير يابيه
الراجل طلع فلوس من جيبه واداها للبواب:هو الباشمهندس فريد فوق فى شقته
البواب:اه المفروض فوق بيه
الراجل:المفروض ازاى يعنى
البواب:اصله كل يوم او يومين كان بيطلب طلبات بس من ٤ ايام مطلبش اى حاجه يابيه
الراجل:يعنى هو خرج
البواب:لا منزلش هو انت تعرفه يابيه
الراجل:انا صاحبه وبتصل بيه كتير وهو مش بيرد خلاص هنطلعله انا والرجاله اللى معايا
البواب:اتفضل يابيه هو فى الدور الرابع
الراجل:تمام
الراجل شاور للى معاه وطلعو خبطو على باب الشقه محدش فتح
الراجل بص لواحد من اللى معاه:افتحه
الراجل التانى قرب من الباب وطلع حاجات من جيبه وبدا يفتح الباب بعد شويا كان اتفتح ودخلوو الشقه ماكنش فيها حد ودورو فيها كتير
واحد منهم كلم اسر:يابيه محدش موجود فى الشقه
اسر بعصبيه:نزلو ازاى وانتو واقفين
الراجل:يابيه ده حتى البواب كان مفكر انهم موجودين فى الشقه
واحد من الرجاله جه عليه:فى باب فى المطبخ الظاهر خرجو منه
اسر:يبقو نزلو منه طب دور فى الشقه كويس عن اى حاجه تخصه او تخص الست اللى معاه
الراجل:تمام ياباشا
الراجل قفل وامر رجالته يدورو كويس عن اى حاجه تخصهم وبدا الكل يدورو ولقو صور لفريد مع الست اللى عايشه معاه وصورها عشان يبعتو الصور لاسر
====================
فى منتصف الليل الكل رجعو للقصر
تمارا جرت على فهد:بنتى فين يافهد
فهد:اهدى ياتمارا اهدى
فهد حضنها لحد ماوصلو للكنبه وقعدوو
كنان:عملتو ايه يافهد
حسن حكالهم كل كلام ادهم وكلام الرجاله اللى مراقبين فريد
تمارا بعياط:يعنى خطف بنتى يافهد
فهد:اهدى بنتك هترجع لحضنك وهو هيتعاقب على عملته وهيندم على اليوم اللى فكر يقرب من عيلتى
حسن:كلم ادهم شوفه وصل للعربيه يازين
زين:هو قال لما يجيله معلومات هيجى القصر او يكلمنا
راكان:انتو شكلكو تعبانين اطلعو ارتاحو شويا لحد ادهم مايجى
فهد بص لتمارا اللى منهارة فى حضنه:يلا كل واحد على اوضته ولو ادهم كلمك يازين تعرفنا فاهم
زين:حاضر
الكل طلعو على اوضهم
=================
زين طلع على السطح كانت جنه قاعده على المرجيحه وبتعيط جامد
زين:جنه
جنه رفعت وشها وشافته وجرت على حضنه وعيطت جامد اوى
زين:اهدى يا جنه
جنه بعياط:خايفه على زينه اوى يازين
زين:اهدى ياحبيبتى زينه ان شاء الله هترجع بسلامه متخافيش عليها
جنه:يارب
زين بعدها عن حضنه وقعدو على المرجيحه ومسك ايديهاا وجنه بصتله:هو ممكن ياذيها يازين
زين:مش عارف ياجنه والله انا راسي هتنفجر من التفكير
جنه:اعتقد هو مش بالوحشيه انه ياذيها وبعدين زينه كانت بتحبه وعمرها ماعملتله حاجه تضايقه
زين:ياريت يكون زى مانتى بتقولى كدا
جنه:اسر عامل ايه
زين:اسر هادى اوى زياده عن اللزوم والهدوء ده مش مطمنى بصراحه
جنه:ان شاء الله خير انت اكيد تعبان انزل ارتاح شويا
زين:تفتكرى ممكن حد فينا ينام او يرتاح الليله دى واحنا مش عارفين زينه فين
جنه:عندك حق بس ارتاح شويا عشان تكون فايق لو ادهم كلمكوو
زين:انتى كمان انزلى ارتاحى شويا وبلاش تروحى المستشفى اليومين دول
جنه:حاضر تصبح على خير
زين ابتسم:وانت من اهل الخير
جنه مشت عشان تنزل لفت تبص على زين لاقيته قاعد على المرجيحه وحاطط ايده على وشه جنه قربت منه تانى وقعدت على ركبتها قدامه زين رفع وشه وبصلها وجنه مسكت وشه بين ايدها:زينه هترجع بسلامه مش انت قولتيلى كدا
زين:ان شاء الله
جنه:انا عارفه انك بتحاول تطمنى بس انت جواك خايف عليها جداا بس زينه طيبه وعمرها مااذت حد واكيد ربنا هيحميهاا
زين:يارب ياجنه
جنه قامت وقفت ومسكت ايده:يلا عشان تنزل ترتاح شويا
زين قام معاها ونزل واتفاجأ لما لاقى جنه داخله معاه الاوضه بتاعته
جنه ضحكت:عارفه انك مستغرب اكيد بس انا هفضل معاك لحد مااطمن انك نمت لانى لو سبتك ونزلت اكيد هتفضل تفكر ومش هتنام ادخل غير يلا
زين شدها لحضنه:انتى احلى حاجه حصلت فى حياتى ياجنتى
جنه:طب يلا عشان تلحق ترتاح شويا
زين دخل غير وخرج نام على السرير وجنه قعدت جمبه فضلت تلعب فى شعره وهو من التعب ناام على طول جنه باسته من راسه وخرجت من الاوضه وراحت على اوضتها ونامت
==================
فى اوضه اسر اللى كان رايح جاى فى الاوضه مش عارف يفكر وميت قصه فى دماغه ياترى زينه فين ولا عمل فيها ايه ولا حالتها ايه كانت راسه هتنفجر من التفكير جاله رساله من رجالته بصوره واحده مع فريد ومسدج (دى الست اللى عايشه معاه ياباشا بس مافيش اى حاجه رسميه تخصها او تخص فريد تقريبا اخد كل الاوراق معاه)
اسر بص لصور اوى:مين الست دى معقول تكون امه …. بكرة هوريهاا لعمى فهد
فون اسر رن وكان ادهم:ايه ياادهم وصلت لحاجه
ادهم:لسه يااسر الناس بتوع المرور بيدورو وبكرة ان شاء الله يكونو وصلو لمكانهم
اسر:رجالتى طلعو شقه فريد وتقريبا هرب من الباب الخلفى ودورو فى شقته ملقوش حاجه بس بعتولى صورة الست اللى عايشه معاه
ادهم:حلو ابعتهالى وانا اجبلك قرارها
اسر:تصدق راحت عن بالى استنى
اسر بعتها لادهم:انت كويس يااسر
اسر بهدوء:كويس
ادهم:هدوءك ده مش طبيعى يااسر ومش مطمنى
اسر اتنهد:عايزنى اعمل ايه ياادهم انا هتجنن لما بتخيل انها معاه فى مكان واحد ومليون سيناريو بيجى فى دماغه
ادهم:هنجيبه وهيتعاقب ياصاحبي متقلقش وعلى فكرة عمى فهد مش ساكت انا عرفت انه مكلف ناس تبعه قالبين اسكندريه كلها
اسر:انا بردو كنت مستغربه لما بيقولنا كل واحد يطلع اوضته يرتاح
ادهم:تفتكر هو ممكن يرتاح وزينه برا البيت
اسر:ومين ممكن يرتاح
ادهم:اهدى يااسر وارتاح شويا وانا هجمع كل معلومات عن الست دى
اسر:تمام
===================
فى اوضه فهد نايم على السرير وفى حضنه تمارا اللى نامت بس صوت شهقاتها عاليه بسبب عياطها قبل ماتنام وفهد اللى حاول يهديها بكل الطرق لحد مانامت
فهد فونه رن قام بهدوء من على السرير ورد:فى جديد
راجل:لقينا اهل فريد ياباشا
فهد:هاتهملى القصر
راجل:اعتبره حصل ياباشا
فهد:والله لاندمكو انكو فكرتو تلعبو معايا ياولاد🐶
=======================
صباح يوم جديد زينه بدات تفتح عينيها وحطت ايدها على راسها اللى كانت بتوجعهاا:اااااه
زينه قامت قعدت بتعب وبصت حوليها لاقت نفسها فى مكان جديد اللى كانت عبارة عن اوضه اثاثها بلون البنى وكان طرازه قديم
زينه فضلت شويا على مااستوعبت وافتكرت لما حد جه قالها فى مريض فى الاسعاف حالته صعبه وخرجت بسرعه تشوفه واول مادخلت الاسعاف حد رش عليها حاجه وبعدها مش فاكرة اى حاجه
قامت بسرعه من على السرير وراحت تفتح الباب وخرجت كان الشقه كلها الاثاث بتاعها قديم زينه لفت لما سمعت صوت فريد:اخيراا صحيتى ياحبيبتى
زينه بصتله بخوف وفريد قرب منها:وحشتينى يازينو
زينه زقته:انت اتجننت اكيد عشان تعمل كدا
زينه جرت على باب الشقه تفتحه كان مقفول بالمفتاح
ولفت لفريد اللى وافق ساند على الحيطه:سبنى امشي يافريد وانا مش هقول لحد انك خطفتنى
فريد:مجنون انا عشان اسيبك بعد مابقيتى فى ايدى انتى بتاعتى
زينه بعصبيه:لا مش بتاعتك انا الوقت مرات اسر
فريد بعصبيه:انتى مش مرات حد انتى فاهمه انتى بتاعتى انا وبس
زينه بصوت عالى:لا مش بتاعتك ولا عمرى هكون بتاعتك
الست خرجت من الاوضه:مزعل ضيفتنا ليه يافريد
زينه بصتلها اوى لانها اول مرة تشوفهاا والست قربت منها:قعدى ياحبيبتى وهدى نفسك
زينه بعدت عنها:انتى مين
فريد قرب من الست:دى ست الكل اللى مربيانى وفضلها عليا من وانا عيل صغير
الست:اقعدى ياقمر عشان افهمك كل حاجه
زينه بعصبيه وصوت عالى:انتو مجانين انا مش هقعد ولا هتزفت انا عايزة امشي من هنا
فريد بصوت عالى:صوتك ميعلاش احسنلك انتى فاهمه
زينه خافت وعيطت
الست:كدا تخوف القمرايه بتاعتنا
وقربت من زينه:تعالى ياحبيبتى اقعدى متخافيش
زينه اتعصبت وزقتها والست كانت هتقع لولا ايد فريد اللى سندها وقعدها على الكنبه وقرب من زينه وضربها بالقلم من قوته وقعت على الارض وقرب منها وشدها من دراعها واخدها وزقها جوااا الاوضه وقفل عليهااا ……..
يتبع….
- يتبع الفصل التالي اضغط على (في قبضة الفهد) اسم الرواية